mijn pijn...

[sylvietjuh]

niemand weet hoe eenzaam ik me soms voel
niemand weet wat ik met die pijn bedoel
soms zo vele mensen om me heen
en dan ineens weer heel alleen
de pijn is gwn niet te beschrijven
"een gevoel van gemis en spijt..."
dat is het gevoel van eenzaamheid!

[Reynaert]

http://forum.scholieren.com/showthre...readid=1304415

[sylvietjuh]

die link die je onder m'n gedicht hebt geplaatst wil je daar iets mee zeggen?

[I C U]

Ik denk dat hij hiermee wil zeggen dat je nog een hoop kunt verbeteren aan je manier van dichten, en in het topic dat hij geeft staan wat dingen waar je op moet letten. Gewoon wat subtiele tips.

[gezweetwel]

I C U schreef op 27-11-2005 @ 20:06 :
Gewoon wat subtiele tips.

Subtiel?

[sylvietjuh]

oke, dankjewel dan kon even niet volgen, ja ik schrijf wel al enkele jaren zulke tekstjes, deze was er eentje van al enkele jaren geleden, maar wou even weten wat jullie ervan vonden. ik hoop nog wat tips te krijgen. maar echt bedankt

[Porcelain]

Tsja, nu staat alles eigenlijk al in die link van Reynaert, maar dat vind ik toch wat onpersoonlijk.

Tip 1: Je spelling. Msn-taal in gedichten is echt not-done, 'gwn', daar knap ik echt op af. 'Zo vele mensen' daar moet gewoon 'Zoveel mensen' staan.

Tip 2: Je bent zéér expliciet. Daardoor schrijf je zinnen die waarschijnlijk al door honderden anderen zijn geschreven vóór jou. Als je naar je oma hebt gefietst en een man tegenkwam kun je zeggen: Ik ben naar oma gefietst en onderweg kwam ik een man tegen. Je kunt ook zeggen: Op weg naar grijze haren en een roodgestreepte snoeptrommel moest ik hard remmen, want voor mij doemde plots een manspersoon op.
In dit geval is de tweede zin niet mooier maar in ieder geval wel spannender en veel origineler, want iedereen heeft zijn eigen manier om zoiets te beschrijven.

En dat was het voor vandaag.

[Uice]

Inderdaad een zeer onpersoonlijke stijl, en verder een cliché onderwerp. Nogal nietszeggend ook. Zo'n gedicht waarvan je denkt 'Okee. En nu?'.

[sylvietjuh]

ja, ik weet dat het er nogal slecht staat, maar ik wou het even in het snel neerzetten, snap je? om te zien wat jullie ervan vinden. normaal schrijf ik m'n gedichten niet zo. en de commentaar over het onderwerp, dat is omdat ik me ook zo voel, zo van oké, wat nu? snap je?

[sylvietjuh]

bij de bushalte zie ik een meisje staan
over haar wangen rolt een traan
niemand die het merkt of ziet
niemand kent haar grote verdriet
met een glimlach staat zij daar
maar niets is minder waar
niemand weet hoe ongelukkig zij zich voelt
niemand die weet wat zij met die glimlach bedoelt
bij de bushalte zie ik een meisje staan
over haar wangen rolt een traan
de bus nadert met een piepend geluid
nog even kijk ik naar mezelf in de etalageruit




misschien dat jullie hier wat meer van vinden? ben lang op zoek geweest naar een site waar ik op commentaar en hulp kon rekenen om mijn gedichten beter te maken, om er nog meer gevoel in te kunnen leggen. ik denk dat jullie me vast goed kunnen helpen. alvast bedankt

[Porcelain]

Hier is het hetzelfde verhaal als bij je vorige (behalve dan dat hier geen spellingsfout/msntaal in staat).

Je schrijft ook met sinterklaasrijm (niet lullig bedoeld, maar het is zo). Steeds aabbccdd.etc.etc. Je rijm lijkt erg gedwongen, alsof je 'staan' neerzet en dan in je hoofd denkt 'hm, wat rijmt daarop? staan, traan, dus in de volgende zin moet traan'. Je moet proberen te zorgen dat dat niet zo overkomt. Nu is het een soort: sint zat te denken wat hij kees zou schenken (hij vroeg het piet, die wist het niet).

Je onderwerp is nogal standaard. Het heeft een hoog pubergehalte (weer niet flauw bedoeld, het is nu eenmaal zo dat daar veel over wordt gedicht). Als je dit op een originele manier kan beschrijven is dat niet erg, maar op deze manier heb je een gedicht dat niet bijzonder is, dat veel mensen zouden kunnen maken.

Wees eens niet zo expliciet, zoals ik vorige keer uitlegde. Probeer het eens anders. Dicht ook eens over een ander onderwerp, en post dan weer. Dat zijn mijn tips.

Edit: ik weet niet wat je met 'je gevoel erin leggen' bedoelt, maar ik ben van mening dat de kunst is om je woorden zo neer te zetten dat andere kunnen voelen wat je ze wil laten voelen. Het gaat er niet om dat je de woorden schrijft terwijl je zelf huilend wordt overspoeld door verdriet e.d., het gaat erom dat je je woorden zorgvuldig kiest zodat een ander ze begrijpt. Woorden zoals jij ze kiest begrijpt een ander heus wel met zijn verstand, maar iemand voelt er verder niets bij. Ik denk dat gevoel vooral een hulpmiddel is, niet een, ehh, oorzaak, ofzoiets .

[sylvietjuh]

oke, bedankt in ieder geval. jij bent van mening dat je moet zorgen dat mensen het juist verstaan, wat er staat, maar ik vind net dat ze in het ongewisse moeten blijven, ze moeten kunnen lezen wat er staat, zonder te kunnen bedenken over welk soort verdriet, pijn ofzo het gaat. en dan zei je ook dat je dat gedicht niet moest schrijven als je aan het huilen was, ook dat vind ik weer anders. ik vind net dat je zulke gedichten het best schrijft op de moment dat je het voelt, anders kan je gedicht niet verwoorden hoe je je voelde, omdat je dat gevoel nooit hetzelfde kan beleven. het zijn net de gedichten die je op zulke momenten schreef die het best overkomen, maar dat is mijn mening natuurlijk he en ook het feit van dat mij gedichten even goed door andere kunnen geschreven worden, door de simpele manier van schrijven vind ik goed, ik vind dat een ander zijn gedicht je mag inspireren, om zelf ook iets gelijkaardigs te schrijven. niet hetzelfde, dat vind ik dan weer diefstal, maar als je je voelt zoals het in het gedicht vermeld staat, kan je je eraan optrekken, om zelf je gevoelens neer te pennen, en zo tot een totaal ander gedicht komen, maar toch met een beetje de zelfde inhoud.

[Sketch]

sylvietjuh schreef op 28-11-2005 @ 17:21 :
oke, bedankt in ieder geval. jij bent van mening dat je moet zorgen dat mensen het juist verstaan, wat er staat, maar ik vind net dat ze in het ongewisse moeten blijven, ze moeten kunnen lezen wat er staat, zonder te kunnen bedenken over welk soort verdriet, pijn ofzo het gaat.

Je kan ook beschrijven hoe erg haar verdriet is, zonder verder een oorzaak of andere uitleg te geven. Dat je de lezer probeert te laten voelen hoe het verdriet voelt, maar verder in het ongewisse laat over wat voor verdriet het is. Dan is het voor anderen interessant om te lezen, en gaan ze zich waarschijnlijk afvragen om wat voor verdriet het gaat.

Wat je nu doet is voor 'ons' totaal niet interessant. Je zou bij wijze van spreken net zo goed alleen "ik voel me eenzaam" kunnen schrijven.

Je tweede gedicht vind ik wel beter dan de eerste. Maar ook daar beschrijf je weer precies wat er aan de hand is, zonder het interessant te maken voor anderen. Als je bijvoorbeeld niet zou schrijven dat ze verdriet heeft, en dat haar glimlach niet echt is; alleen dat ze glimlacht, en dat er een traan over haar wang glijdt, kan voor 'ons' genoeg zijn om te begrijpen dat ze eigenlijk verdriet heeft. Of we begrijpen het niet, maar zien wel dat het tegenstrijdig is, en dan gaan we er over nadenken, en bedenken waarschijnlijk zelf wel wat er aan de hand zou kunnen zijn.

In ieder geval moet er iets in zitten dat het gedicht interessant maakt om te lezen. Nu laat je me in het ongewisse over het verdriet, maar omdat ik het verder niet interessant vind kan het me eigenlijk niet schelen waarom ze verdrietig is, het interesseert me niet.

Het idee wat er achter (je tweede) zit vind ik wel leuk. Met de bus aan het eind, en de etalageruit.


Ik hoop dat je hier iets aan hebt, of je het gebruikt of niet. En het is fijn dat je je positief opstelt tegenover commentaar, en niet meteen in de verdediging schiet.

[sylvietjuh]

dankje voor deze tips, deze zijn iets bruikbaarders, zonder dat ik bij wijze van spreken mijn eigen gedichten moet "verkrachten", als je kan volgen. ik ben blij dat het 2de gedicht je meer aanspreekt, vooral om het einde, het lijkt alsof ik over iemand anders ben aan het vertellen, terwijl ik eigenlijk over mezelf bezig ben, dat vond ik het goede aan het gedicht. en ja, ik reageer op commentaar zonder vijandig te wiorden, ik vind commentaar zeer goed, omdat het je kan helpen, om het beter te doen, alé, beter nu niet, je gevoelens zijn je gevoelens, maar wel om het bvb beter te verwoorden. maar ik denk dat ik ondertussen tussen de commentaren iets heb gelezen dat het onderwerp heel veel gebruikt wordt, de pijn enzo. maar dat is omdat ook heel veel jongeren zich in deze situatie bevinden, of zich zo voelen. maar dat is dan weer mijn mening he

"gwn"

[Uice]

Los van het bovenstaande commentaar moet je ook goed op taalfouten letten.

sylvietjuh schreef op 28-11-2005 @ 16:45 :

met een glimlach staat zij daar
maar niets is minder waar

Het is gewoon wél waar dat ze daar met een glimlach staat. Ze meent het alleen niet, maar dat is wat anders.

[sylvietjuh]

ja, je hebt gelijk het is wel waar dat ze daar met een glimlach staat, maar de glimlach hoort er niet te zijn, het is ook een glimlach dat ik zie, snap je? daarom ook die maar niets is minder waar. maar je hebt gelijk hoor

[gezweetwel]

Juice schreef op 29-11-2005 @ 15:54 :

Het is gewoon wél waar dat ze daar met een glimlach staat. Ze meent het alleen niet, maar dat is wat anders.

haha muggenzifter daar stoorde ik me niet aan hoor

[sylvietjuh]

haha aan wat stoorde jij je dan wel?

[gezweetwel]

sylvietjuh schreef op 01-12-2005 @ 17:58 :
haha aan wat stoorde jij je dan wel?

jij hebt wel sadomasochistische trekjes hoor

[sylvietjuh]

hoe bedoel je? ik kan even weer niet volgen sm trekjes?

[Kid Morbid]

Ja zoiets he.

vandale.nl dus.

[lukas15]

Het is gwn niet cool.

Even serieus nu, je strooit in dit stukje echt met chichés. Het is net op de bijzondere woorden en zinnen uit de lucht komen vallen als sneeuw en jij uit voorzorg alvast wat clichézout strooit. Niet echt opwindend.