[Columnwedstrijd] Het was maar een droom

Wil iemand me even knijpen? Hoe weet ik zeker dat dit geen droom is? Eenfata morgana, zinsbegoocheling eersteklas?

Om mijn examens te halen hoef ik waarschijnlijk niet veel moeite te doen, hoewel een 8,6 gemiddeld er niet in zit. De trein halen daarentegen, wordt een stuk lastiger nu, als de NS werkelijk volhoud aan de stiptheid waar met zoveel trots over gesproken wordt. Ons nationale zorgenkindje is geslaagd, met lof van Verkeer en Waterstaat. Het is geen droom, het is een feit en niemand mag nu nog twijfelen aan het beste (maar niet te vergeten ook enigste) jongetje van de klas.

Alhoewel, misschien zijn de hoge meneren iets té optimistisch. Ik mocht tenslotte ook nog niet zeggen dat ik zou slagen toen ik mijn eerste brugklasrapport trots presenteerde aan opa's en oma's. Er is pas één trimester voorbij, 2006 is nog lang. Wie zegt dat ze niet met zijn allen gewoon ontzettend lui worden, nu de goede resultaten al binnen zijn? Bovendien, wie zegt dat die goede resultaten wel werkelijk goede resultaten zijn? Een consumentenorganisatie in elk geval niet, die speelt voor strenge ambtenaar en stelt dat het er te vroeg en vooral overbodig gejuicht wordt.

Ja mensen, het ís een droom. Het blijde bericht kan meteen genuanceerd worden, de NS lijdt aan grootheidswaan. Op papier is het allemaal net wat rooskleuriger dan in de harde werkelijkheid van slecht verlichte stations vol junkies en zonder conducteurs, alsmaar duurder wordende vervoersbewijzen en een slinkend spoorbaannet. Wie naar de dagelijkse praktijk kijkt, ziet dat de passagiers bedrogen uitkomen. Het lijkt alsof de NS de trucjes om zich beter voor de doen dan ze is beter onder de knie heeft dan de gemiddelde middelbare scholier. Hoewel leerlingen over een groot arsenaal aan mogelijkheden beschikken om onder sancties uit te komen en niet naar de les te hoeven, is het naar mijn weten nog nooit iemand gelukt om daadwerkelijk de cijfers te manipuleren. De NS weten echter als geen ander hoe dat te doen. Met alle gemak worden trucjes toegepast toe, hier en daar wordt een trajectje omgegooid of gaan sneltreinen aan tussenstations voorbij. Niks is te gortig voor het aanpassen van de cijfers en het veiligstellen van de eigen toekomst. Zinsbegoocheling, maar dan wel tweedeklas.

Ik zie het al voor me, de droom wordt langzaam een nachtmerrie. Met een grote grijns op het gezicht presenteert de ene hoge pief de andere pief, een alsmaar steigende lijn. ''Kijk,'' zegt hij, ''deze grafiek laat zien dat het aantal op tijd komende treinen blijft groeien. Prachtig, niet?'' De andere hoge pief spreekt hem niet tegen, pakt alleen even een gummetje, buigt zich naar de flapover de en vervangt ''winst'' door ''punktualiteit treinen''.
''Dat hebben we goed gedaan inderdaad. Klasse!'' zegt hij.

Ik schrik wakker. Shit, ik moet mijn fiets nog halen.