contactgestoord (m)

[pomme]

Ik heb gisteren drie euro gepikt uit de jas van een mevrouw met blond haar en een roze sjaal met pailletten. Ik vond hem lelijk maar dat heb ik niet gezegd, alleen gedacht, en in mijn hoofd was dat heel luid. Ik nam haar jas aan omdat ik soms in de vestiaire werk van de schouwburg, op donderdag en op zaterdag en soms op vrijdag, maar meestal niet vrijdag want dan vraagt er wel soms iemand of ik meega naar 't café.

Ik hou daar niet zo van, van café's, maar ergens zijt ge toch wel verplicht om daarin mee te gaan. Gisteren was het donderdag, toen ik die drie euro zo mooi uit haar jaszak haalde. 't Was er eentje met een rits, en om 20.46 heb ik die heel langzaam opengeritst en een voor een de koude munten op mijn klamme handpalm gelegd En nu heb ik drie euro om iets van te drinken. Voor mij is dat is genoeg. Ik ben nog nooit zat geweest. Kotsen op straat, nee,nee, merci, bedankt fijne avond tot ziens.

Dat vind ik zo gemakkelijk aan jassen aannemen. Ge zegt merci, ge geeft een bonneke, en na de voorstelling geeft ge de jas weer terug en ge ziet die mensen nooit meer. Ik word daar rustig van. Ik ben blij als ik door de avondlucht naar de bushalte stap- ik mag van ma niet met de fiets gaan, ze vindt het te gevaarlijk zo laat 's avonds, zelfs voor een zelfstandige jongeman van 24 jaar, ja- met het feit ik weer gemiddeld 200 man, want zoveel mensen kunnen er in de schouwburg, door de screening in mijn hoofd heb laten gaan. Weer een procentje van de wereldbevolking, denkik dan. Ik kom er wel, ooit. Ik ga door, in vestiaires, in café's, in stations, in de supermarkt of op het concert van Will Tura, mijn moeke hoort dat zo graag en daar zijn altijd veel mensen, totdat ik alle mensen gehad heb. En dan kan ik glimlachen en mij voor de rest van mijn leven met niemand meer bemoeien. Dan ben ik zeker dat ik niks mis en dat ik gelijk heb over de mensen.

't Is de eerste keer dat ik iets heb gepikt uit zo'n jas.
Meestal doe ik mijn rondje door de rekken en laat ik mijn hand langs de mouwen gaan, met één oog op de mensen van de ticketten, de vrijwilligers. Die blijven meestal nog even praten. Domme dingen. Ik hoor altijd alles wat ze zeggen en ik onthoud dat tot de volgende voorstelling, om dat dan te vergelijken met de verse lading. Ze lijken allemaal op elkaar, die vrijwilligers. Ze storen mij. Ik krijg steeds kramp in mijn nek van naar hun te moeten loeren zodat ik zeker ben dat ze mij niet zien.

Om 20.17 gaan ze weg. Dat is geen gok, dat is pure wiskunde. Het heeft mij een half jaar gekost, maar door elke voorstelling nauwgezet een chronometer bij te houden ben ik erin geslaagd het gemiddeld tijdstip te berekenen waarop de foyer leeg is. Van mij. De hele, blinkende tegelzaal, Helemaal van mij & de jassen.
Soms pas ik er één. Meestal jongemeisjesjassen, want ik ben mager. Mijn moeke noemt mij een schriel manneke, maar ik haat dat woord. Toen ze dat weer zei werd ik boos en ik heb 's avonds heel de lavabo volgesmeerd met tandpasta. De tube was helemaal leeg en ze moest met haar tandenborstel een beetje van de rand afschrapen. Ik had dat niet moeten doen zei ze maar zij ook niet zei ik en dan zei zij was u vader hier nog maar, ge zou het geweten hebben en toen zei ik niks meer. Want als ik nu iets zou zeggen dan zou ze beginnen te wenen, en dan zou ze haar dikke blauwe oogschaduw uitvegen, en dan haar handen door haar permanent met highlights in drie kleuren wrijven met die tonnen oogschaduw nog aan haar handen, en dan zit ze de volgende dag bij Martine, de kapster. Dat kost ons dan weer 50 euro. We zijn geen armoezaaiers, maar we sparen goed en voor alles is er een pot, en naar de kapper gaan heb ik voor haar 1 keer in de 2 maand voorzien. Elke 23ste. De dingen moeten kloppen, anders word ik gek. Kloppen als een bus dus niet, want dat is een contaminatie: het is sluiten als een bus of gewoon kloppen.

Vroeger, toen ik nog naar school ging, vond het ik altijd vreemd dat er sommigen daar moeite mee hadden. Dan jeukte dat zo'n beetje bij mij, en ik kreeg dan weer kramp in mijn nek, maar nu van achterom te kijken. Ze zeiden dat ik dan eng keek en dat mijn ogen dan uit mijn kassen leken te vallen.
Domme, domme mensen.
Domme, domme blonde mevrouw met de lelijke jas.
Ik heb 3 euro van u, mevrouw.
3 hele euros, helemaal voor mij, mij mij.
En niemand gaat ze van mij afpakken.

(edit) interpuntie

Je hebt nog meer interpunctie te gaan. Onder andere:

Kotsen op straat, nee,nee, merci, bedankt fijne avond tot ziens.

Extra spatie.

Verder lijkt deze tekst wel een gedachtegang van de vierentwintigjarige jongeman en ik vind hem goed gelukt. Dit is geen ordelijke schrijfstijl zoals je zou verwachten bij een literair boek, maar echt alsof de gedachten letterlijk zo zijn opgeschreven. Dat trekt me wel, hoewel ik eerst tegen de tekst op zag. Heb er weinig op aan te merken eigenlijk, omdat ik geen zin heb om het te gaan vergelijken met een standaardverhaal.

[Blood Fire Rage]

Wat een meesterlijk stukje. Hoe krijg jij je kop zo goed in de kop van een autist?

[Broeder]

Je hebt de spelling/interpunctie aangepast

Leuk stukje.

Blood Fire Rage schreef op 10-06-2006 @ 17:55 :
Wat een meesterlijk stukje. Hoe krijg jij je kop zo goed in de kop van een autist?

[pomme]

Grimm schreef op 10-06-2006 @ 19:18 :

Ik had wel een beetje een autist in gedachten. Maar ik denk dat er serieus meer mensen zo zijn dan je denkt.
Ik zag de tekst ook als monoloog, om te brengen voor een publiek, maar daarvoor bouwt hij misschien niet genoeg op.
Verder vind ik vreemde mensen over het algemeen gewoon veel interessanter

[the Delicious]

pomme schreef op 09-06-2006 @ 23:45 :
Ik had dat niet moeten doen zei ze maar zij ook niet zei ik en dan zei zij was u vader hier nog maar, ge zou het geweten hebben en toen zei ik niks meer.

Op deze zin na vind ik het echt leuk om te lezen.

pomme schreef op 10-06-2006 @ 20:58 :
Ik had wel een beetje een autist in gedachten. Maar ik denk dat er serieus meer mensen zo zijn dan je denkt.
Ik zag de tekst ook als monoloog, om te brengen voor een publiek, maar daarvoor bouwt hij misschien niet genoeg op.
Verder vind ik vreemde mensen over het algemeen gewoon veel interessanter

Ik heb wel van die trekjes, ja, maar zo precies alles op tijd enzo.. hmmm

[pomme]

Grimm schreef op 10-06-2006 @ 21:34 :
Ik heb wel van die trekjes, ja, maar zo precies alles op tijd enzo.. hmmm

dus je herkent je er wel een beetje in..
weetjewat!
het is gewoon een ode aan jou!

pomme schreef op 11-06-2006 @ 10:14 :
dus je herkent je er wel een beetje in..
weetjewat!
het is gewoon een ode aan jou!

Ik voel me vereerd

[Blood Fire Rage]

Maar nu heb ik nog geen antwoord op de vraag. Hoe krijg je het voor elkaar om de gedachtengang van een autist zo (ogenschijnlijk) natuurgetrouw te construeren?

Blood Fire Rage schreef op 11-06-2006 @ 19:13 :
Maar nu heb ik nog geen antwoord op de vraag. Hoe krijg je het voor elkaar om de gedachtengang van een autist zo (ogenschijnlijk) natuurgetrouw te construeren?

Dat is niet zo moeilijk hoor, gewoon alle variabelen proberen weg te werken en constanten invoeren.

[pomme]

Grimm schreef op 11-06-2006 @ 19:14 :
Dat is niet zo moeilijk hoor, gewoon alle variabelen proberen weg te werken en constanten invoeren.

Mja, wat Grimm zegt.
En een beetje een optelsommetje maken van trekjes van mensen die je kent, rare dingen die je zelf wel eens zou willen doen of ergens opgevangen hebt

Hm, ben er niet weg van. Op zich wel leuk, maar erger me heel erg aan dat 'ge' de hele tijd, ik heb het idee dat het (limburgs?)accent soms weg word gelaten waar dat niet zou hoeven. Daarbij vond ik deze zin heel ergelijk, nogal over the top:

Ik nam haar jas aan omdat ik soms in de vestiaire werk van de schouwburg, op donderdag en op zaterdag en soms op vrijdag, maar meestal niet vrijdag want dan vraagt er wel soms iemand of ik meega naar 't café.

Mala schreef op 13-06-2006 @ 18:34 :
Hm, ben er niet weg van. Op zich wel leuk, maar erger me heel erg aan dat 'ge' de hele tijd, ik heb het idee dat het (limburgs?)accent soms weg word gelaten waar dat niet zou hoeven. Daarbij vond ik deze zin heel ergelijk, nogal over the top:

''ge'' is alles behalve limburgs Belgisch denk ik wel.

ot: vrij geniaal

[Azaelia]

Ik weet eigenlijk niet echt wat ik erover moet denken en zeggen. Sommige zinnen zijn te lang naar mijn mening zodat ik snel afdwaal en het dus niet lekker doorleest. Verder ben ik toch over het oogpunt van een autist niet echt te spreken, maar dat is ook omdat het vrij dicht bij mij staat en het niet echt goed voelt. Maar dat is persoonlijk. Je schrijfstijl op zich is zeker origineel en leuk. Met een dikke 'maar' die ik niet kan invullen helaas.

Quis schreef op 14-06-2006 @ 16:10 :
''ge'' is alles behalve limburgs Belgisch denk ik wel.

ot: vrij geniaal

Limburgs is het niet nee. Brabanders willen zich er nogal eens aan bezondigen en anders de Belgen (FTF )

[Rita Pavlovic]

Ik vind het juist wel bijzonder goed, een beetje in de stijl van Mark Haddon (doch, zonder de leuke tekeningen).

Die lange zinnen zijn op zich naar mijn mening helemaal niet zo storend. Ze versterken juist het beeld van de warrige autist. Lange zinnen die bijna over zichzelf heen struikelen en door je hoofd heen vliegen, zoemen en terugstuiteren.

Kortom, ik vind m leuk