Gedichten op basis van de oudheid.

[Jannekus]

Hallo,

Ik zit nou in 6vwo met Grieks, Latijn en dus ook KCV. We moeten nou voor KCV een laatste lange opdracht maken waarbij je zelf het hele onderwerp mocht bepalen.

Nu ben ik zelf geïnteresseerd in poëzie dus heb ik als onderwerp gekozen: poëzie op basis van de oudheid. Dat wil zeggen dat ik gedichten wil ontleden (of iets in die vorm) die alleen mensen met Grieks en/of Latijn snappen.

Maar nou is mijn vraag aan jullie: Weten jullie dichters die gedichten hebben die terugverwijzen naar mythes/verhalen, of gedichten die gewoon alleen maar over de oudheid gaan. In dat geval wil ik dat graag weten

Hier een voorbeeld van een gedicht die mij bijvoorbeeld erg aanspreekt van J. Presser. Hij is zijn vrouw in de Tweede Wereldoorlog verloren en legt de link naar Orpheus die zijn Eurydice verloor:


De voetstappen die nimmer kwamen:
Tot zelfs hun echo is gedoofd.
Zij zijn als de verloren namen
Waarvan alleen de gek gelooft

Dat zij eens, aan het eind der dagen,
Gelezen worden en onthuld,
Waar wij staan met ons zinloos klagen,
Met onze angst en onze schuld,

Waar ik herkennen zal de schreden
Van wie eens in de schemerzee
Onhoorbaar was teruggegleden:
Eurydice, Eurydice…

22 januari 1952


Hoop dat jullie mij kunnen helpen
Alvast bedankt!

[Master Corax]

Jannekus schreef op 01-09-2006 @ 10:56 :
Maar nou is mijn vraag aan jullie: Weten jullie dichters die gedichten hebben die terugverwijzen naar mythes/verhalen, of gedichten die gewoon alleen maar over de oudheid gaan. In dat geval wil ik dat graag weten

Ik zou maar eens zoeken naar werken en werkjes van Ida Gerhardt .
Succes met je opdracht! Je hebt een leuk onderwerp uitgekozen !

[Belgarath]

5 variaties op een moordverhaal, misschien als ludiek tussendoortje:

===> link

[ecrivaine]

Als lang haar had men haar al laten vallen
En in de steek gelaten als gevallen regen
… zij vegeteerde reeds.
En toen plotseling
de god stilstond en met gebroken stem
de woorden sprak: ‘Hij heeft omgekeken’ –
begreep zij dit niet
en ze zei zachtjes ‘Wie?’

Rainer Maria Rilke

ecrivaine schreef op 02-09-2006 @ 16:00 :
Als lang haar had men haar al laten vallen
En in de steek gelaten als gevallen regen
… zij vegeteerde reeds.
En toen plotseling
de god stilstond en met gebroken stem
de woorden sprak: ‘Hij heeft omgekeken’ –
begreep zij dit niet
en ze zei zachtjes ‘Wie?’

Rainer Maria Rilke

Een vwo'er kan Rilke ook nog wel in het Duits lezen...

[ecrivaine]

Snees schreef op 02-09-2006 @ 18:33 :
Een vwo'er kan Rilke ook nog wel in het Duits lezen...

Heb je gelijk in natuurlijk. Ik vond dit gedicht in een vertaald Amerikaans boek, in het Nederlands dus.
Verder beter de Duitse versie lezen natuurlijk.

ecrivaine schreef op 02-09-2006 @ 18:40 :
Heb je gelijk in natuurlijk. Ik vond dit gedicht in een vertaald Amerikaans boek, in het Nederlands dus.
Verder beter de Duitse versie lezen natuurlijk.

Nu ben ik trouwens benieuwd naar het origineel, maar ik kan het niet echt vinden. Heb je een titel of zo?

[ecrivaine]

Snees schreef op 02-09-2006 @ 21:39 :
Nu ben ik trouwens benieuwd naar het origineel, maar ik kan het niet echt vinden. Heb je een titel of zo?

Nee, ik had er geen titel bij. Na wat gebruik van google heb ik wel iets gevonden. Als ik me niet vergis, was dit slechts een fragment uit: 'Orpheus. Eurydike. Hermes.' Had ik weer eens niet gemerkt natuurlijk

link
Het fragment in het duits:

Sie war schon aufgelöst wie langes Haar
und hingegeben wie gefallner Regen
und ausgeteilt wie hundertfacher Vorrat.

Sie war schon Wurzel.

Und als plötzlich jäh
der Gott sie anhielt und mit Schmerz im Ausruf
die Worte sprach: Er hat sich umgewendet -,
begriff sie nichts und sagte leise: Wer?

[Leo Nellissen]

Jannekus schreef op 01-09-2006 @ 10:56 :
Hallo,

Ik zit nou in 6vwo met Grieks, Latijn en dus ook KCV. We moeten nou voor KCV een laatste lange opdracht maken waarbij je zelf het hele onderwerp mocht bepalen.

Nu ben ik zelf geïnteresseerd in poëzie dus heb ik als onderwerp gekozen: poëzie op basis van de oudheid. Dat wil zeggen dat ik gedichten wil ontleden (of iets in die vorm) die alleen mensen met Grieks en/of Latijn snappen.

Maar nou is mijn vraag aan jullie: Weten jullie dichters die gedichten hebben die terugverwijzen naar mythes/verhalen, of gedichten die gewoon alleen maar over de oudheid gaan. In dat geval wil ik dat graag weten

Hier een voorbeeld van een gedicht die mij bijvoorbeeld erg aanspreekt van J. Presser. Hij is zijn vrouw in de Tweede Wereldoorlog verloren en legt de link naar Orpheus die zijn Eurydice verloor:


De voetstappen die nimmer kwamen:
Tot zelfs hun echo is gedoofd.
Zij zijn als de verloren namen
Waarvan alleen de gek gelooft

Dat zij eens, aan het eind der dagen,
Gelezen worden en onthuld,
Waar wij staan met ons zinloos klagen,
Met onze angst en onze schuld,

Waar ik herkennen zal de schreden
Van wie eens in de schemerzee
Onhoorbaar was teruggegleden:
Eurydice, Eurydice…

22 januari 1952


Hoop dat jullie mij kunnen helpen
Alvast bedankt!

Kijk even bij www.koxkollum.nl

[Jannekus]

Harstikke bedankt allemaal! Daar heb ik zeker veel aan.

Vooral aan de site van Kox Kollum

Zie net dat jij veel van de gedichten zelf hebt gestuurd.

Nu maar kijken of ik ze allemaal begrijp.
Ik had namelijk nog een vraagje. Bij het gedicht van Rilke, gaat dat nou ook over Orpheus en Euridice (vanwege het omkijken?)
Want dan snap ik het eerste gedeelte niet.

"Als lang haar had men haar al laten vallen
En in de steek gelaten als gevallen regen
… zij vegeteerde reeds."

En wie is de God, Hades?

[ecrivaine]

Jannekus schreef op 06-09-2006 @ 16:54 :
Ik had namelijk nog een vraagje. Bij het gedicht van Rilke, gaat dat nou ook over Orpheus en Euridice (vanwege het omkijken?)
Want dan snap ik het eerste gedeelte niet.

"Als lang haar had men haar al laten vallen
En in de steek gelaten als gevallen regen
… zij vegeteerde reeds."

En wie is de God, Hades?

Het gaat inderdaad om Orpheus en Eurydike. Ik weet het zelf ook niet zeker, maar ik neem aan dat die regels ongeveer het volgende betekenen. Men heeft haar al laten vallen - zij is al gestorven en naar de onderwereld gegaan; naar beneden gevallen. 'In de steek gelaten als gevallen regen' is ongeveer hetzelfde. De levende wereld heeft haar verlaten (andersom eigenlijk). Het vegeteren duidt op haar bestaan in de onderwereld.
En de god zal Hermes zijn neem ik aan. De begeleider van de doden.