Accusativus & Nominativus

[Lychee]

Ik heb er echt heel veel op geoefend, maar ik snap nog steeds helemaal niet hoe alles zit en moet met de Accusativus en Nominativus en de zin goed opbouwen als je iets vertaalt van Latijn naar NL...

(en wat alle werkwoordsvormen (ostmustisnt) ermee te maken hebben)

Ik kom er echt niet meer uit *panic*

[Heksjuh]

De nominativus en de accusativus zijn naamvallen. De nominativus is het subject (het onderwerp) van de zin.
De accusativus is het object (lijdend voorwerp) van de zin.
Nederlands voorbeeld: de man loopt op straat. Het onderwerp is 'de man'.
Ik geef de man een appel. Het lijdend voorwerp is 'een appel'.

De naamvallen zijn te herkennen aan de uitgangen. Deze naamvallen staan vast ook in je boek. Ik weet niet voor welke groepen je het al hebt gehad, maar ik geef een voorbeeld met het mannelijke woord servus.

Nominativus enkelvoud: servus Nom. meervoud: servi
Accustativus enkelvoud: servum Acc. meervoud: servos

De werkwoordsvormen. Alle letters die je noemt zijn de uitgangen in de tegenwoordige tijd (in Latijn: praesens). Hieraan kun je zien door wie of welke persoon iets gedaan wordt. In het Nederlands heb je verschillende 'personen': de eerste, tweede en derde persoon enkelvoud en de eerste, tweede en derde persoon meervoud. Daar horen de uitgangen bij.

Ik: o
Jij: s
Hij/zij/het: t
Wij: mus
Jullie: tis
Zij: nt

Bijvoorbeeld: Dico. Ik zeg.
Servus dicet. De slaaf zegt.

Bij vertalen heb ik geleerd om bij het onderwerp te beginnen. Een goede Nederlandse zin loopt zo: onderwerp - persoonsvorm -lijdend voorwerp. Zo moet ook je zin lopen die je vertaald.
Ik kan dit niet zo goed uitleggen. Heb je misschien een zin die je lastig vindt, dan zal ik kijken of ik het je met die zin kan uitleggen?

Ik hoop dat je het nu beter begrijpt (en dat alles klopt wat ik hierboven zeg )

[Sanctus]

Heksjuh schreef op 17-12-2006 @ 18:44 :
De nominativus en de accusativus zijn naamvallen. De nominativus is het subject (het onderwerp) van de zin.
De accusativus is het object (lijdend voorwerp) van de zin.
Nederlands voorbeeld: de man loopt op straat. Het onderwerp is 'de man'.
Ik geef de man een appel. Het lijdend voorwerp is 'een appel'.

De naamvallen zijn te herkennen aan de uitgangen. Deze naamvallen staan vast ook in je boek. Ik weet niet voor welke groepen je het al hebt gehad, maar ik geef een voorbeeld met het mannelijke woord servus.

Nominativus enkelvoud: servus Nom. meervoud: servi
Accustativus enkelvoud: servum Acc. meervoud: servos

De werkwoordsvormen. Alle letters die je noemt zijn de uitgangen in de tegenwoordige tijd (in Latijn: praesens). Hieraan kun je zien door wie of welke persoon iets gedaan wordt. In het Nederlands heb je verschillende 'personen': de eerste, tweede en derde persoon enkelvoud en de eerste, tweede en derde persoon meervoud. Daar horen de uitgangen bij.


Ik: o
Jij: s
Hij/zij/het: t
Wij: mus
Jullie: tis
Zij: nt

Bijvoorbeeld: Dico. Ik zeg.
Servus dice t. De slaaf zegt.

WRONG!


Bij vertalen heb ik geleerd om bij het onderwerp te beginnen. Een goede Nederlandse zin loopt zo: onderwerp - persoonsvorm -lijdend voorwerp. Zo moet ook je zin lopen die je vertaald.
Ik kan dit niet zo goed uitleggen. Heb je misschien een zin die je lastig vindt, dan zal ik kijken of ik het je met die zin kan uitleggen?

Ik hoop dat je het nu beter begrijpt (en dat alles klopt wat ik hierboven zeg )

[Heksjuh]

Wat is er fout? Ik hoop alleen mijn verbuiging van dicere.
Servus dicit?

[docent]

Ja, 't is servus dicit.
Altijd belangrijk om bij het uitleggen makkelijke vormpjes te kiezen, dat is zowel voor je leerling als voor jezelf prettig...
En ik kan het weten!

[Lychee]

Onze latijn methode is heel verwarrend... eerst moet je alleen de accusativus en nominativus enzo leren dan weer het hele rijtje en dan krijg je er weer een rijtje bij en dus snap ik het verband niet meer.. Maar nu snap ik het wel beter (nog beter uitgelegd daan onze lerares ^^)

en Batamus en zo dat is verleden tijd toch (bij de werkwoordsvormen)

[Heksjuh]

De verleden tijd (imperfectum) heeft als kenletters -ba, daarachter komt de uitgang (o, s, t, mus, tis, nt).
Bij a-stammen en e-stammen is het alleen -ba, bij medeklinker-stammen en i-stammen -eba.
Het rijtje uit mijn grammaticaboek:

a-stammen:
vocabam
vocabas
vocabat
vocabamus
vocabatis
vocabant

e-stammen: terrebam, terrebas, terrebat, terrebamus, terrebatis, terrebant

medeklinker-stammen: mittebam, mittebas, mittebat, mittebamus, mittebatis, mittebant.

i-stammen: audiebam, audiebas, audiebat, audiebamus, audiebatis, audiebant

[docent]

De verleden tijd (dat wil zeggen het "imperfectum")(later krijg je namelijk nog een andere verleden tijd) maak je als volgt:
-eerst de stam van het werkwoord
-dan (e)ba [hieraan zie je echt dat het imperfectum is]
-dan de persoonsuitgangen (ik, jij, hij etc.): -m,-s,-t,-mus,-tis,-nt.


Bijvoorbeeld "hij wandelde" is:
ambula- (de stam)
ba- (imperfectumkenmerk)
t (hij-vorm)
dus ambulabat

"hij zei" is:
dic- (de stam)
eba (die e erbij omdat dic- een medeklinkerstam is > vraag maar aan je lerares)
t
>> dicebat

Vraagjes:
1) Vind je Latijn wel leuk?
2) Welke methode gebruik je?

[Lychee]

docent schreef op 19-12-2006 @ 16:31 :
1) Vind je Latijn wel leuk?
2) Welke methode gebruik je?

1) Eigenlijk vind ik het oersaai
(oninterressant)
maar dat kan je wel verwachten van latijn. (zeker de grammar)
2) Fortuna volgens mij... (en misschien ben ik wel gewoon dom)
maar ik ben dan ook wel een heel chaotisch persoon

Maar de werkwoordsvormen, zelfstandige en bijvoegelijke naamwoorden enzo hebben allemaal andere vormen en groepen (filia-groep, fortis-groep etc.)

overgetypte pagina uit mijn boek::

Overzicht Zelfstandig Naamwoord (ZNW)

Filia-Groep Dominus-groep Urbs-groep

Nom. filia dominus puer bellum urbs nomen
Gen. filiae domini pueri belli urbis nominis
Dat. filiae domino puero bello urbi nomini
Acc. filiam dominum puerum bellum urbem nomen
Abl. filia domino puero bello urbe nomine

Nom. filiae dominis pueri bella urbes nomina
Gen. filiarum dominorum puerorum bellorum urbium nominum
Dat. filiis dominis pueris bellis urbibus nominibus
Acc. filias dominos pueros bella urbes nomina
Abl. filiis dominis pueris bellis urbibus nominibus
de genituvus mv van de urbs-groep kan ook eindigen op -um (rex, regum)

Overzicht Bijvoegelijk Naamwoord (BVNW)

Bonus/
pulcher-
groep mnl. vrl. onz. mnl. vrl. onz.

Nom. bonus bona etc. pulcher etc. etc.
Gen. boni bonae pulchri
Dat. bono bonae etc.
Acc. bonum bonam
Abl. bono bona

Nom. boni bonae etc. etc. etc. etc.
Gen. bonorum bonarum
Dat. bonis bonis
Acc. bonos bonas
Abl. bonis bonis

Fortis-
groep mnl/vrl. onz. mnl/vrl. onz. mnll/vrl. onz.

Nom fortis forte ingens ingens felix felix
Gen. etc. etc. etc. etc. etc. etc.
Etc.
etc...





Pulchras dominus filias portat.
De heer draagt de mooie dochters.

klopt die zin? En hoe moet je weten in welke werkwoordsvorm portat heeft in die zin?

is 'De heren dragen de mooie dochters'
Pulchras domini filias portant ?

dan denk ik dat ik het (eindelijk) snap

[Lychee]

heb er morgen pw over

nu besef ik me opeens

je moet ook de woorjes kennen
domme ik

moet nu weer woordjes gaan leren tot heel laat

[Sanctus]

Lychee schreef op 19-12-2006 @ 16:37 :



Pulchras dominus filias portat.
De heer draagt de mooie dochters.



is 'De heren dragen de mooie dochters'
Pulchras domini filias portant ?

dan denk ik dat ik het (eindelijk) snap

Hyperbaton, toe maar

[Lychee]

Sanctus schreef op 21-12-2006 @ 23:47 :
Hyperbaton, toe maar

[Lychee]

zal wel iets goeds zijn

[Saarah]

Lychee schreef op 02-01-2007 @ 20:18 :

Iets is een hyperbaton als twee (of meer) woorden die grammaticaal bij elkaar horen, uit elkaar worden geplaatst. In dit voorbeeld is het hyperbaton 'pulchras ... filias '. Die woordjes zijn namelijk allebei accusatief en ze horen dus bij elkaar, want het is 'de mooie dochters'.

[Halogeen]

Heksjuh schreef op 17-12-2006 @ 18:44 :
De nominativus en de accusativus zijn naamvallen. De nominativus is het subject (het onderwerp) van de zin.
De accusativus is het object (lijdend voorwerp) van de zin.
Nederlands voorbeeld: de man loopt op straat. Het onderwerp is 'de man'.
Ik geef de man een appel. Het lijdend voorwerp is 'een appel'.

ik vroeg me af, is het niet zo dat het subject in de nominativus staat en het object in de accusativus? Dat is een niet onbelangrijk nuanceverschil dacht ik.

[Sanctus]

Dat staat er toch ook? Ik citeer: "De nominativus is het subject (het onderwerp) van de zin. De accusativus is het object (lijdend voorwerp) van de zin. "

[Belgarath]

Halogeen schreef op 03-01-2007 @ 14:53 :
ik vroeg me af, is het niet zo dat het subject in de nominativus staat en het object in de accusativus? Dat is een niet onbelangrijk nuanceverschil dacht ik.

In een AcI constructie niet, dan staat het subject in de accusativus en er zijn vast nog wel meer voorbeelden te bedenken maar daar ben ik nu te lui voor

[Lychee]

heeft/weet iemand eigenlijk Grammaticale oefenzinnen hiervoor? Acc. Nom. en de 'basisgrammar;

Edit: Ah, gevonden
http://www.koxkollum.nl/cursus/frameset.htm
echt super handig

[docent]

superhandig, bedoel je. (aan elkaar geschreven)

[Dynamico]

Lychee schreef op 19-12-2006 @ 22:04 :
nu besef ik me opeens

Als we toch gaan zeiken.

[Sanctus]

docent schreef op 07-01-2007 @ 23:46 :
superhandig, bedoel je. (aan elkaar geschreven)

Ben je zo wanhopig dat hier op KO zo weinig gepost wordt, dat je dit soort opmerkingen gaat maken?

[docent]

Haha. Ja, ik was een beetje in een melige bui. Maar ik zal het niet meer doen.

[Sanctus]

docent schreef op 09-01-2007 @ 00:02 :
Haha. Ja, ik was een beetje in een melige bui. Maar ik zal het niet meer doen.

Je hoeft je niet tegenover mij te verantwoorden hoor

[Lychee]

Bellum est semper valde crudele et multos homines, etiam amantes perdit. ...

bellum = de oorlog = Nom/Acc ev.
est = is
semper = altijd
valde = erg/zeer = ?Nom ofzo
crudele = wreed = Nom ofzo ¬¬'
et = en
multos = vele = Acc Mv.
homines = mens/man = Nom ev??
etiam = ook/zelfs
amantes = geliefden = ?????? *no clue*
perdit = hij richt ten gronde/ hij verliest

dus...

De Oorlog is altijd erg wreed en richt vele mensen ten gronde, zelfs geliefden?

of..

De altijd erg wrede oorlog richt vele geliefden ten gronde, zelfs mensen (logisch zeg )

of...

De Oorlog is altijd wreed en vele erge mensen richten zelfs geliefden ten gronde?


=_= wat doe ik fout *sigh*

[Sanctus]

Lychee schreef op 28-01-2007 @ 16:17 :




De oorlog is altijd erg wreed en richt vele mensen ten gronde, zelfs geliefden.

Aangezien het geen oorspronkelijk Latijn is, kun je het beste de volgorde gewoon aanhouden; dan klopt jouw eerste vertaling.

Opmerking bij jouw ontleding:

bellum = de oorlog = Nom/Acc ev.

est = is

semper = altijd
valde = erg/zeer = ?Nom ofzo Een bijwoord verbuig je niet.

crudele = wreed = Nom ofzo ¬¬' Of acc., want het congrueert met bellum.

et = en
multos = vele = Acc Mv.

homines = mens/man = Nee, accusativus of nom. meervoud, hier acc. want dat past mooi bij multos (en als object bij perdit)

etiam = ook/zelfs
amantes = geliefden = acc. of nom. mv, past ook mooi als object bij perdit.

perdit = hij richt ten gronde/ hij verliest

[Lychee]

wauw dankje

hoe doe je dat

veel oefenen lijkt mij..

maar hoezo is het geen oorspronkelijk latijn dan?

[Alwien]

maar hoezo is het geen oorspronkelijk latijn dan?

Omdat in de boeken voor beginners nog niet met echte oude teksten gewerkt wordt (= te moeilijk, ik geloof dat wij daar pas in de derde of zo mee begonnen)