Sst, ze slaapt.

[Fayelinde.]

Je haren krullen verrassend weinig en je lippen zijn
te rood. Je decolletée kan niets onthullen en geeft
de kwetsbaarheid bloot.

Ik moet zeggen dat ik je liefheb op onze manier,
die dertien jaren in ons web van ongelovigheid
tegenover elkaar. We hielden ons bezig met kinderlijk
vertier en verwierpen de tijd, maar

jaloezie dreef ons tot heden,
nu werpen we schamper blikken
op het verleden. Het is amper
jaren geleden, maar de wijzers
tikken verder en verder:

Tot ook rimpels in jouw ooghoeken verschijnen.

Het lijkt wel of je slaapt, laken siert je wang
ik weet dat je straks alle rommel opraapt
al duurt straks niet meer zo lang. Ik hoor
je schreeuwen van je moeder naar je zus
en het krijsen bereikt een climax - ook al
begint het nu pas - want
zoals altijd wordt alles daarna stiller.

Dan ga je met een ongedane afwas.