het gaat dus weer helemaal fout!!!!!!
en het ging echt heel erg goed. Ik heb er zelfs een vriendin bij, waar ik eerst ruzie mee had. Mijn ouders hebben me naar het werk moeten trappen maar ik wil er niet meer weg nu. En nu, ik ben nu in een dieper dal dan ooit, kom ik hier ooit nog uit????
ik zal vertellen wat er aan de hand is.
2 jaar geleden is mijn vader na 20 dienstjaren bij een bedrijf op lullige wijze de uit gewerkt. leuke oprot premie gehad als aanvulling op het pension en snel weer een nieuwe baan.
na een half jaar ging het mis, mijn vader sliep niet meer hij dronk meer dan normaal en was consant chagerijnig en ik was het lijdende voorwerp. Toch maar een keer naar de huisarts toe. bleek dat mijn vader deppressief was. aan de medicijnen en naar de psy. ondertussen zat ik in de derde. geweldig in de knop met mezelf en de situatie thuis. haalde op en gegeven moment een 1 voor een toets waar ik normaal ruim voldoende voor zou scoren, lerares voelde nattigheid. naar mij rector was ook mijn mentor gegaan om te vragen of ik hem over mocht maken. dat mocht. gelukkig. maar ik moest wel mat hem gaan praten, gedaan. door verwezen naar een counselor. weer het hele verhaal verteld. ging steeds slechter met mij, maar beter met mijn vader.
vorig jaar maart hebben ze het besluit genomen om een eigen winkel te beginnen heel dapper. maar ja, als de winkel net na 11 september open gaat schiet het natuurlijk niet op, en dan kwam de euro. maar mijn vader had wel steeds klanten en iedereen was zo positief. behalve de bank.
vrijdag ik had late dienst mijn vader had 's ochtends een gesprek met de bank over de omzet en de winkel. die teringlijers willen nu de winkel dicht hebben en geld zien.
wat betekend dat wij moeten verhuisen. en dat wij helemaal niks meer hebben. ik moet zelfs mijn geld overmaken naar mij zus, zodat we dat niet kwijt raken.
ik ben zo bang en ik heb helemaal niemand iedereen is op vakantie
|