Verhaal beginsel

[Welgemeend]

Ochtend

Zoals iedere ochtend werd het onophoudende, penetrerende geluid van de wekker, alsof een vlieg uitgerust met een microfoon door de kamer zwiert, gedoofd door een paar ferme vuistslagen op zijn nachtkastje, waarop zijn zonnebril, sleutels, en genoemde wekker een sprongetje van geluk maakten.
Na dit ritueel beviel het hem om nog een aantal tellen in bed te blijven liggen, als een mummie in zijn sarcofaag, doch híj de keuze had om zijn benen langs de rand van zijn bed te zwiepen en met een minimale krachtinspanning op te staan.
Dit vervolgde hij met een poging een maximale afstand tussen zijn vingertoppen te creëren, waarop hij een moment in die positie bleef staan, als een doorgewinterd yogabeoefenaar, om zijn armen weer naast zijn lichaam te laten vallen als een paraplu die ingetrokken wordt. Hierop liep hij een vast aantal passen richting zijn keuken, om daar een leeg glas te vullen met sinaasappelsap, of jus d’orange, wat in feite op hetzelfde neerkomt, sans de uitspraak vanzelfsprekend.

---

Beginsel van een verhaal, weet nog niet echt welke kant ik het op wil sturen. Anyway, laat even weten wat je ervan denkt.

je moet alleen lange zinnen schrijven als je ze interessant kan houden ( de eerste zin begint gauw te vervelen, no offense)

maja wie ben ik om te oordelen

[Zut Alors!]

Zoals iedere ochtend werd hij gewekt door de wekker, stond hij op en nam hij een glas jus d'orange.

Het hele verhaal is al korter dan jouw eerste zin. Slechte zaak.

ik heb toch ook al ooit beter gelezen.

(understatement)

[Zut Alors!]

Voila, omdat het zo welgemeend was wil ik het niet laten bij een kort commentaar gericht op jouw uitbundige zinsbouw. Nee, ik ga voor grondig, en daarvoor heb ik gebruik gemaakt van de befaamde kantlijntechniek, zij het digitaal.

Dus lees tussen de regels en zie!

Ochtend (is dit de titel???)

Zoals iedere ochtend werd het onophoudende, penetrerende geluid van de wekker, alsof een vlieg uitgerust met een microfoon door de kamer zwiert(een wekker doet tuut-tuut-tuut, geen Zzooooeeeeeeemmmmmmmmmmmmmmmmmmm) Daarnaast geeft het door jou beschreven zwieren veranderingen in sterkte en toonhoogte van het gezoem. Het totaalplaatje zou niet bepaald in de buurt komen van de wekker, uitgezonderd van het irriterende effect. Slechte vergelijking nummer 1), gedoofd(?) door een paar(?) ferme vuistslagen op zijn nachtkastje(meestal geef je één tik, en geef je deze op de snooze-knop), waarop zijn zonnebril, sleutels, en genoemde wekker een sprongetje van geluk(geluk?) maakten.
Na dit ritueel beviel het hem om nog een aantal tellen in bed te blijven liggen, als een mummie in zijn sarcofaag(Ten eerste; een mummie ligt niet voor zijn plezier in een sarcofaag, ten tweede een mummie is niet wakker, ten derde een sarcofaag is lang niet zo comfortabel als een zacht, warm bed), doch(Doch betekent hoewel, niet waarna, je zegt dus dat hij blijft liggen hoewel hij had kunnen opstaan) híj de keuze had(opnieuw geef je niet letterlijk aan dat hij uit bed komt, je laat het bij een keuze) om zijn benen langs de rand van zijn bed te zwiepen(?) en met een minimale krachtinspanning(Zwiepen is geen minimale krachtsinspanning) op te staan.
Dit vervolgde hij met een poging een maximale afstand tussen zijn vingertoppen te creëren(Kan ik me totaal geen beeld van vormen, en daarom snap ik totaal niet waarom hij dat zou doen), waarop hij een moment in die positie bleef staan, als een doorgewinterd yogabeoefenaar(Nee, sorry, dit slaat helemaal plank nog wal. Bovendien; yogabeoefenaars 'staan' nooit in een positie, laat staan de doorgewinterden, ze balanceren), om zijn armen weer naast zijn lichaam te laten vallen als een paraplu die ingetrokken wordt.(Zet de bewegingen naast elkaar; het moge duidelijk zijn dat ook deze vergelijking geen stand houdt) Hierop liep hij een vast aantal passen(opeens wordt hij een neuroot? Het past niet bij de persoon om na zo 'gemakzuchtig' uit zijn bed te rollen zijn stappen te tellen) richting zijn keuken, om daar een leeg glas(leeg is volkomen overbodig, een vol glas zou namelijk niet werken) te vullen met sinaasappelsap, of (ofwel?) jus d’orange, wat in feite op hetzelfde neerkomt(zonde van het schrijven dus), sans(dit stoort meer dan dat het de 'grap' ten goede komt) de uitspraak vanzelfsprekend.

Je gebruikt teveel moeilijke synoniemen (teken dat je té vaak té algemene dingen gebruikt). Een verhaal dat bestaat uit "daarna deed hij dit, en toen deed hij dit, en toen dit" is per definitie niet zo goed. Het is gewoon een opsomming en dat is saai, ookal zet je er nog zoveel mooie woorden en langgerekte vergelijkingen (die automatisch te ver worden gezocht door jouw drang naar luxe) tussen.

Oja, en sorry, ik doe niet aan opbouwende kritiek. Dat is voor mietjes.

Zut Alors! schreef op 04-04-2007 @ 16:10 :
Je gebruikt teveel moeilijke synoniemen

fan van de 'synoniemen' knop in word, waarschijnlijk

[Jeuk]

Ik laat even weten wat ik ervan denk, ik denk: 'Kut.' Het is vervelend om te lezen, niets meer dan dat. Probeer iets anders, wellicht dat dat mij meer kan bekoren (want, welgezegd, ik geef je meer kans dan de meeste gebruikers hier. Ondanks dat het kut is, straalt het wel een zekere zucht om eens iets anders te doen dan Sonja Bakker, Kluun, Wassily Kadinski of Kurt Cobain uit. Dat zie ik altijd graag.)
Buiten dat om is het ook gewoon véél te kort om te spreken van een begin van een verhaal. Het is een notie en dan niet eens een notie van een interessant gegeven.