niemand mag het weten (soort van gedicht)

[strontkind]

niet echt gepost om reacties te krijgen. meer om het op te schrijven en af en toe zelf terug te kunnen lezen. gaat over een situatie waar ik nu mee zit zeg maar.

niemand mag het weten
ik vond je wel leuk
wel schattig, verder niets
later vond ik je ook sexy
en later moest ik me inhouden
om je niet te kussen
want dat zou me heel wat kosten
als ik dat zou doen
zelf heb je helaas het besef niet
dat je zo mooi bent
en voor mij heel bijzonder
als je bij me komt
en je arm om me heen slaat
voor jou gewoon genegenheid
voor mij de hemel op aarde
als je me aankijkt met je bruine ogen
van binnen smelt ik weg
ik geef je een compliment en loop gauw verder
want ze mogen het niet zien
dan zijn we even alleen
je vraagt of ik bij je kom zitten
dat doe ik maar al te graag
je kruipt tegen me aan
mijn hand streelt jouw rug
onder je trui
ik kus je zacht op je wang
en zeg dat je de mooiste bent
jouw hand streelt mijn rug
heel even
dan is het weer weg
zijn we niet meer met zijn tweeen
ik lach nog even naar je
je kijkt me vragend aan
want voor jou is dit heel moeilijk
gelukkig begrijp ik jou
en laat ik je wel in je waarde
maar moet ik me inhouden
omdat je zo bijzonder voor me bent

-> psychologie