Trouwen

Naar aanleiding van het zwanger-worden-topic vroeg ik me af hoe jullie eigenlijk over trouwen denken .
Wil je ooit trouwen? Ben je al getrouwd? Ben je al plannen aan het maken om te trouwen of is er een bepaalde leeftijd waarop je graag wilt trouwen?
En natuurlijk; wat is voor jou een reden om te trouwen?

Alles wat over trouwen gaat is dus welkom .

[Fingon]

Heel misschien vor de burgerlijke stand, maar niet christelijk of wat dan ook, nee bedankt..

[Vogelvrij]

Een vriendin van mij is vorig jaar getrouwd en ik mocht getuige zijn en dat vond ik echt super, ik wilde prompt ook trouwen Maar nu is het nog wat te vroeg, maar als alles over een jaar of vijf nog steeds goed gaat, zou ik graag, voor de burgerlijke stand, willen trouwen Gewoon om voor de wereld te bevestigen dat je van elkaar houdt. En ik zou liever niet een supergroot feest en weet ik veel wat willen, maar wel gewoon een mooie jurk en een fijne dag en zo

[Mobius]

Nee. Ik ga niet verder dan fiscaal partnerschap, mits dat een belastingvoordeel oplevert.

[Kitten]

Ik vind trouwen iets achterhaalts van vroeger. Mijn ouders zijn niet getrouwd en ergens heb ik het idee dat hen dat beter naar elkaar toebracht dan zo'n huwelijk die aan de lopende band stukgaan. De enige reden om nog te trouwen die ik acceptabel vind is omdat trouwen goedkoper kan zijn dan de notaris.

[zoef de haas]

Ik hoef niet zo nodig te trouwen, elkaar eeuwige trouw beloven is naar mijn mening niet noodzakelijk om t prima met elkaar te hebben, en ik geloof ook niet zo hard in eeuwige trouw.

[Poepkind]

Ik zou wel willen trouwen als ik al een tijdje heb samengewoond met die persoon. En samenwonen zou vanaf mijn co schappen best kunnen(dat is over 2-3 jaar). Trouwen is ook best iets dat je kan doen als je jonger bent, als je er maar niet vanuit gaat dat er meteen kindjes komen

Deze zomer zijn mijn man en ik vier jaar getrouwd.

De reden dat we getrouwd zijn is dat we het allebei graag wilden (en we wilden het graag omdat we het leuk vonden; aan iedereen laten zien dat we voor elkaar kozen en ook gewoon het hele gebeuren er om heen (feestdag ed)). Bijkomend voordeel is dat dingen als een huis kopen dan makkelijker zijn, het scheelt iig een hoop geregel ed.

[Yolcu]

Wij gaan deze zomer trouwen.
Gewoon simpel, op onze eigen manier en niet met een groot feest ofzo. Dat vind ik ook nergens voor nodig, we doen het precies zoals wij het willen.

ja ooit wel in de toekomst. Maar mn vriend wil niet samenwonen voordat ie afgestudeert is, en ik eigenlijk ook niet, en ik wil pas trouwen nadat ik heb samengewoond. Dus het duurt nog heel lang

[Vice]

Mobius schreef:

Nee. Ik ga niet verder dan fiscaal partnerschap, mits dat een belastingvoordeel oplevert.

[stout!]

Ik hoef niet persé te trouwen, in een langdurige relatie moet je ook zonder huwelijk écht voor elkaar kiezen etc.
Toch zijn er wel meer dingen die niet nodig zijn maar toch gevierd worden met een ritueel, en ik vind uitspreken dat je heel veel van elkaar houdt, best een mooie reden voor een feestje. Het is romantisch, dat is voor mij eigenlijk de enige reden.
Mijn vriendje heeft nog minder met trouwen dan ik en als hij (of een toekomstige liefde) niet zélf ook wil trouwen, hoeft het van mij sowieso niet. Zo belangrijk is het niet.

[P.:NTIL]

Leonoor schreef:

aan iedereen laten zien dat we voor elkaar kozen

Ik snap deze behoefte bij mensen echt niet.

[Warsocket]

Met mijn vriendin over een paar jaar, houden van elkaar doen we toch wel maar he tis een leuk excuus voor een feest , en ik vindt het gebaar toch ook wel wat hebben

P.:NTIL schreef:

Ik snap deze behoefte bij mensen echt niet.

Ikke wel; nooit zo verliefd/gelukkig met iemand geweest dat je het wel door de trein zou willen roepen? Zelfde, alleen wat omslachtiger als je het via een kerk danwel gemeentehuis doet

Ik wil later wel trouwen, ja. Lekker burgerlijk. Zonder gegronde redenen, ik vind het gewoon een leuk ritueel en het sentiment erachter spreekt me aan. Ik ben van mezelf heel trouw, dus van mijn kant zal het ws. ook geen problemen gaan opleveren Het beetje extra zekerheid erachter zou ik ook wel prettig vinden, denk ik. (Hoezo wil je niet met me trouwen? Wil je niet altijd bij mij blijven dan? en nee, jullie hoeven me niet te vertellen dat dat niet per se realistisch is ) Bovendien is het leuk om een feest te geven om elkaar en jullie liefde te vieren. Daar hoef je natuurlijk niet voor te trouwen; een vriendin van me wil nooit trouwen, maar ze wil wel altijd bij d'r vriendje blijven en daar ook graag een keer een feest voor geven. Maar goed, ik heb geen angst voor het huwelijk, dus van mij mag het gecombineerd.

Het hoeft bij mij trouwens allemaal niet zo groot. Alleen vrienden en familie op het feest, alleen de mensen die er toe doen. Een keer in m'n leven zo'n mooie jurk aan vind ik dan wel weer een plan.

P.:NTIL schreef:

Ik snap deze behoefte bij mensen echt niet.

Dat hoeft ook niet; zolang de mensen die trouwen hem maar snappen.

Ik vind trouwens dat je ook zonder te trouwen voor elkaar kunt kiezen ed, dat heeft net zoveel waarde, maar ik vind trouwen gewoon iets moois hebben.

Morgan schreef:

Het hoeft bij mij trouwens allemaal niet zo groot. Alleen vrienden en familie op het feest, alleen de mensen die er toe doen. Een keer in m'n leven zo'n mooie jurk aan vind ik dan wel weer een plan.

Bereid je er maar op voor dat het altijd groter wordt dan je denkt. Je hebt vaak meer familie en vrienden dan je van te voren rekening mee houdt. (Zo ging het iig bij ons.)

[Inanis]

P.:NTIL schreef:

Ik snap deze behoefte bij mensen echt niet.

In deze maatschappij is status heel belangrijk,
de maatschappelijke norm stelt dat je gezond en succesvol bent als je je leven deelt met een partner (van het liefst dezelfde stand en of financiele positie)

Als je aan andere mensen goed duidelijk maakt dat je een 'stabiele' relatie hebt, dan ben je bezig je status als normaal, geslaagd mens te 'verzekeren.'

Je wilt niet weten hoe vaak ik aangesproken ben door kennissen/vrienden die het vreemd vinden dat ik nog geen relatie heb gehad,
noch de discussies die ik met soulmates heb gehad die ook de noodzakelijkheid van een partner niet inzien (en dezelfde vervelende discussies hebben moeten voeren met mensen die het vreemd vinden dat ze geen relatie hebben en of daar niet achter aan zitten)

Status is zoveel voor mensen, mijn oudste vriend had vroeger altijd een vriendin puur en bewust om die reden. Dat is uit de hand gelopen, en nu heeft hij een kind.. Nu geeft hij dan ook minder om die status, en meer om mensen die daar ook minder mee bezig zijn.

ik zit nog in dubio. ik hoef eigenlijk niet persé te trouwen; ik heb geen officieel document nodig waarin staat dat ik bij iemand hoor. maar dat feest wil ik dan weer wel.

[Crimson]

ik wil trouwen, om de redenen die Morgan noemt. maar met wie weet ik nog niet

Als ik er zelf van uit ga dat ik mijn leven ga delen met mijn huidige vriend dan wil ik wel erg graag trouwen .
Ik wilde altijd rond mijn 25ste trouwen omdat ik dan klaar ben met mijn studie maar sinds een paar dagen vind ik opeens dat het ook best eerder kan. Dan zijn we maar jong, dat vind ik niet erg.
Ik zou graag willen trouwen omdat ik gewoon echt duidelijk voor hem wil kiezen. Door te trouwen wil ik dit aan hem laten zien. Ook denk ik dat we zo een sterkere relatie zullen krijgen, meer voor elkaar vechten als dit nodig is.
En nog een voordeel; als we getrouwd zijn kunnen we samenwonen en alles wat daarbij hoort.
Uiteindelijk zal ik wel willen trouwen, met wie ik dat ook zal doen.
Maar ik wacht wel tot mijn vriend mij zal vragen, dus het zal nog wel heeeel wat jaren duren .

[deoxyribose]

Ik ga trouwen omdat ik anders m'n oudere familieleden een beroerte bezorg. Maar ik houd wel m'n eigen naam.

[Magican]

Hangt van mn vriendin af.

[Fingon]

deoxyribose schreef:

Ik ga trouwen omdat ik anders m'n oudere familieleden een beroerte bezorg. Maar ik houd wel m'n eigen naam.

[grof]
Wacht dan gewoon tot ze aan een beroerte zijn gestorven
[/grof]

[deoxyribose]

In mijn familie worden ze bijzonder oud. Zo rond de 100. Record was 102, verspreid over 3 eeuwen.

Trouwens, ook mijn ooms/tantes/achterooms/tantes/parasitaire aanhangsels zouden geshockeerd zijn. Zo'n grote opoffering is 't nou ook weer niet. Zo lang ik mijn eigen naam mag houden.

[Flijn]

Ik hoef niet per se te trouwen, maar als hij me vraagt zeg ik wel ja en dan vind ik dat ook echt leuk. Hij moet me ook vragen, niet omdat dat zo hoort, maar omdat ik dan weet dat hij het echt wil.
Dan moeten we wel eerst al samenwonen, en de bruiloft liefst intiem (directe familie, beste vrienden) en het mag niet regenen. Ik moet toegeven dat op de dag zelf de jurk toch wel belangrijk is Als ik in het wit ga draag ik er rood ondegoed onder om niet hypocriet te zijn
En ik hou m'n eigen naam.

Ik vind trouwen primitief en barbaars. Trouwen stamt uit de tijd dat vrouwen het eigendom waren van de man - het huwelijk was het eigendomsbewijs. Daarmee is het niet meer van deze tijd. Ik vind het ook een teken van zwakte dat mensen zoiets nodig hebben voor bevestiging van hun relatie; als die relatie goed is lijkt me een huwelijk ook weinig toevoegen. Ik acht de kans dat ik ooit zal trouwen uiterst klein, maar ik ben pragmatisch ingesteld, dus als mijn vriendin (of een toekomstige vriendin) dat heel belangrijk zou vinden, zou ik het misschien nog wel overwegen. Maar dan wordt het zeker niet in gemeenschap van goederen en moet zij de bruiloft volledig betalen.

[Vice]

Als ik zou trouwen (hoewel die kans erg klein is), wil ik sowieso geen feest gaan geven. Gewoon lekker goedkoop, aangezien ik mijn geld dan wel aan betere dingen kan besteden.

deoxyribose schreef:

Maar ik houd wel m'n eigen naam.

Dat doe ik ook Kinderen mogen dan wel weer de naam van hun vader, dat vind ik niet zo'n drama. Maar de enige manier waarop ik de naam van mijn man zou aannemen, is als hij de mijne aanneemt

[stout!]

Ik heb een best lelijke achternaam dus wie weet zet ik mijn principes overboord . Maar ik denk het niet.

[Kitten]

Inanis schreef:

In deze maatschappij is status heel belangrijk,
de maatschappelijke norm stelt dat je gezond en succesvol bent als je je leven deelt met een partner (van het liefst dezelfde stand en of financiele positie)

Als je aan andere mensen goed duidelijk maakt dat je een 'stabiele' relatie hebt, dan ben je bezig je status als normaal, geslaagd mens te 'verzekeren.'

Je wilt niet weten hoe vaak ik aangesproken ben door kennissen/vrienden die het vreemd vinden dat ik nog geen relatie heb gehad,
noch de discussies die ik met soulmates heb gehad die ook de noodzakelijkheid van een partner niet inzien (en dezelfde vervelende discussies hebben moeten voeren met mensen die het vreemd vinden dat ze geen relatie hebben en of daar niet achter aan zitten)

Status is zoveel voor mensen, mijn oudste vriend had vroeger altijd een vriendin puur en bewust om die reden. Dat is uit de hand gelopen, en nu heeft hij een kind.. Nu geeft hij dan ook minder om die status, en meer om mensen die daar ook minder mee bezig zijn.

Status...? WTF... Ik denk dat je hier een heel klein beetje overdrijft...

Dat mensen je aanspreken omdat je nog geen relatie hebt gehad heeft meer te maken waarschijnlijk met dat ze het je toewensen (=leuk) dan dat het kritiek is op jou (en je 'status').

Ik vind 't wel iets liefs. Maar dan alleen met directe familie en zonder een al te dure jurk om daarna met z'n tweetjes op 't vliegtuig te stappen naar ver-weg en de komende tijd ook niet terugkomen. Ik wil laat trouwen maar dat ik nog wel een leuk lijf heb om in mijn mooie jurk te stoppen, hij wss voor zijn 30e, ennuh tsja. Eigenlijk vind ik 't idee achter trouwen ook wel belachelijk, en ik denk dat als we 't doen euhh we 't niet op "de manier" doen,

Kitten' 85 schreef:

Status...? WTF... Ik denk dat je hier een heel klein beetje overdrijft...

Dat mensen je aanspreken omdat je nog geen relatie hebt gehad heeft meer te maken waarschijnlijk met dat ze het je toewensen (=leuk) dan dat het kritiek is op jou (en je 'status').

Bovendien is het voorbeeld van die 'oudste vriend' nu wel een beetje te vaak en in te veel contexten gebruikt...

Ik snap het probleem ook niet zo goed: waarom niet gewoon de ander respecteren? Van beide kanten af dus?

[x-spekkie-x]

Ik moet nog niet denken aan trouwen. Ik heb dan ook geen relatie, dus dat scheelt Maar het moet wel heel erg serieus zijn en al tenminste een paar jaar duren, wil ik de stap maken om te trouwen.
En waarom? Ja, traditie he. Ik vind het een mooi principe (elkaar eeuwige trouw beloven), plus de jurk he

Ik wil ook trouwen! Ik vind het een mooi idee, elkaar eeuwige trouw beloven. Al wil ik wel mijn eigen beloftes schrijven. Mijn ouders hebben dat ook gedaan. 'Ja hallo. Elkaar tot in de dood trouw blijven. Wie zegt dat dat kan? Dalijk loop ik iemand tegen het lijf die veel leuker is dan pap. Nee, ik heb gewoon verteld waarom ik zo graag met hem wilde trouwen. We zijn al dik 24 jaar getrouwd en na 24 denk ik er nog steeds hetzelfde over.' Dit zei mijn moeder. Zo denk ik er ook over. Je weet het nooit. Ik wil een jurk en mooi gekruld haar. En niet in de kerk, maar wel iets ceremonieelsachtigs. Met mijn familie en beste vrienden, de hele dag en 's avonds de wat meer 'oppervlakkige' vrienden, dacht ik zo.
Ik wil mijn eigne naam aanhouden, en mijn kinderen moeten ook mijn naam krijgen.

[Qimm]

Oooh ja, trouwen. Fantastische dag, prachtige jurk, 6 uur bij de kapper, iedereen blij (en dat is verplicht!) Wij hebben het er over, het zijn serieuze plannen, maar op dit moment niet meest realistisch. Om te beginnen vanwege de geld issue, en ten tweede omdat mijn vriend zijn vader eigenlijk niet wil uitnodigen en ik vind dat hij dat niet kan maken. (ik begríjp hem wel, maar ik vind het niet kunnen) Dus daar zijn we het er nog niet over eens. En anders hang ik wel een groot doek door de zaal zodat mensen elkaar niet aanvallen ofzo.... Argh! Waarom, waarom, waarom kunnen mensen nou niet gewoon normaal doen tegen elkaar -__- /frust

Oh ja, maar ik wil wel heel graag trouwen, en niet omdat ik in het huwelijk geloof ofzo, maar omdat ik het zo mooi vind. Ik denk niet dat trouwen iets verandert aan mijn liefde voor hem en andersom netzo.

[zeep007]

Ja, ik wil trouwen! En eigenlijk zijn we daar best wel mee bezig, we hebben alleen het geld er niet voor. Maar ik denk dat we over 2 jaar wel getrouwd zullen zijn.
Maar ik vind het een mooie stap om te zetten. Dat we na jaren samenwonen alsnog voor elkaar kiezen en ons hele leven met elkaar willen delen. Het ritueel, de gedachte, ik vind het mooi!
Ik geloof niet dat alles anders wordt, maar meer bevestigd.

Ik ben er wat meer mee bezig gegaan toen mijn zus afgelopen zomer ging trouwen. Dat was heel mooi, alles behalve traditioneel, en alleen met directe familie. En haar kinderen zeiden ook; nu heb jij ook onze achternaam, nu hoor je er ook bij

Ik zie mezelf niet in een witte jurk in een kerk lopen. Het zou echt iets van ons twee gaan worden.

[Chimera]

deoxyribose schreef:

Maar ik houd wel m'n eigen naam.

M'n vriendin zal waarschijnlijk d'r moeders naam aannemen als we trouwen, i.v.m. het huis dat al een tijd in de familie zit. Dus als we gaan trouwen krijgt ze er een naam bij, maar niet de mijne

Je houdt altijd je eigen naam. Als je Vera Jansen heet en je trouwt met Piet de Boer, kun je zijn naam wel gebruiken, maar 'officieel' blijf je gewoon Vera Jansen, en blijft die naam ook gewoon op je paspoort etc staan.

[Volk]

We willen wel trouwen, maar pas over lange tijd. En dan niet voor de buitenwereld en misschien niet een bij de burgelijke stand (misschien, zal vast wel voordelen opleveren om dat toch wel te doen) We gaan zeker niet voor een kerk trouwen. Het is iets van ons 2en, Het is een viering van onze liefde voor elkaar en de belofte samen te blijven. We willen het dan ook niet groot doen ofzo. Maar gewoon alleen directe famillieleden en misschien een paar vrienden. En dan de ceremonie op onze manier, want het is onze dag
Ik denk ook niet dat er na het trouwen iets veranderd, ik denk dat het stom zou zijn te geloven dat er wel iets veranderd tenzij je echt aan geen seks voor het huwelijk doet en pas na het trouwen gaat samenwonen. Maar omdat dat bij mij niet van toepassing is zie ik trouwen als een kus, een bevestiging, een viering van onze liefde.

[LaAnnE.]

Katje schreef:

Je houdt altijd je eigen naam. Als je Vera Jansen heet en je trouwt met Piet de Boer, kun je zijn naam wel gebruiken, maar 'officieel' blijf je gewoon Vera Jansen, en blijft die naam ook gewoon op je paspoort etc staan.

De enige toevoeging die je krijgt is e/v De Boer, of enige willekeurige andere achternaam . Eigenlijk wel vreemd. e/v staat voor echtgenote van (correct me if i'm wrong), dus waarom staat dat dan bij kerels niet in hun paspoort? Die zijn toch ook e/v van hun vrouw?

Deze zomer zijn we alweer 3 jaar getrouwd (tijd vliegt! ) Omdat we van elkaar houden, ons hele leven bij elkaar willen blijven en onze liefde wilden vieren met allemaal lieve mensen. In ons geloof neemt het huwelijk ook nog een belangrijke plek in, dat speelt ook mee.
Dus een groot feest, inclusief prachtige witte jurk, bruidskindjes, schattig wit kerkje, bruidstaart, receptie, feestje, eerste dans, chocoladetaart, foto's, kortom: Alles erop en eraan. En ik vond het echt fantastisch en zou het zo weer over doen
Ik besef dat we op vrij jonge leeftijd getrouwd zijn voor de huidige standaarden. Veel mensen zijn ook verbaasd als ze merken dat ik getrouwd ben en al helemaal als ze horen dat dat niet vorige week ofzo gebeurt is. Maar daarna vinden ze het ook wel weer wat hebben. Dat je bewust voor iemand kiest. En dat kan je inderdaad ook doen zonder te trouwen.
In principe veranderd er niet zoveel, niet in wat je voor de ander voelt of hoe je over hem denkt. Maar aan de andere kant ook weer wel, raar genoeg. Iemand kiest zo openbaar en duidelijk voor je, dat voelt best fijn.
En ik geef toe: Ik vind het gewoon nog steeds erg leuk om hem voor te stellen als 'mijn echtgenoot/man'

Zoals Katje al zei: Je blijft altijd je eigen naam houden. Met trouwen krijg je alleen wel het recht om de achternaam van je partner te gebruiken. En dat doe ik dan ook. En hij We voeren elkaars achternaam. Mijn achternaam is in Nederland best uniek en ik wilde die graag blijven voeren. Daarbij: Hij is toch ook met mij getrouwt? Dus gebruikt hij de mijne ook.
Maar op je paspoort blijft altijd je eigen naam staan. Er komt alleen e/v (echtgenoot van/echtgenote van) bij met de naam van je partner.

LaAnnE. schreef:

De enige toevoeging die je krijgt is e/v De Boer, of enige willekeurige andere achternaam . Eigenlijk wel vreemd. e/v staat voor echtgenote van (correct me if i'm wrong), dus waarom staat dat dan bij kerels niet in hun paspoort? Die zijn toch ook e/v van hun vrouw?

Dat kan ook volgens mij. Het is sowieso niet verplicht.

[Sherco]

Trouwen hoeft van mij echt niet, een samenlevingscontract lijkt me wel wat, omdat je dingen dan wat makkelijker geregeld krijgt. Maar alleen als ik al lang samen ben met die persoon. En ik zou een groot feest geven als we dat zouden doen Mijn huidige vriend is geloof ik wel van het trouwen, maar tja, dan heeftie maar pech...

[KiMZz]

Ik wil niet trouwen. Mijn moeder is ook nooit getrouwd geweest. Je krijgt alleen maar meer moeilijk gedoe als je weer uit elkaar gaat.

[aapje]

Volgende maand is het een jaar geleden dat ik getrouwd ben. We hadden al heel lang serieuze plannen om te trouwen en toen bleek ik overwachts zwanger te zijn.
UIteindelijk zijn we wat eerder getrouwd.
Voor ons stond toch wel vast dat we gingen trouwen, en anders wasik nu waarschijnlijk ook wel getrouwd geweest. Het feit dat ik ineens zwanger werd was voor mij toch wel even een duwtje in de rug.
Er wordt wel gezegt dat het een hele hoop gezeik is als je weer uit elkaar wilt, maar dat zal het altijd zijn, of je nou getrouwd bent of niet.
Ik vind het trouwens heel dom klinken als mensen zeggen dat ze niet trouwen omdat uit elkaar gaan dan zo'n gedoe is, maar hoeveel vertrouwen heb je dan uberhaupt in je relatie en partner? Blijk baar neem je zelf je relatie al niet serieus dan, moet een ander dat dan wel doen?

(klein) Voordeel van trouwen is ook, vind ik, dat je de ander verzorgt achter kan laten als de ene overlijd. Nu kan dat sowieso wel, maar daarvoor moet je dan toch naar de notaris e.d. met een lading papierwerk. Nu is dat automatisch allemaal geregeld met één papiertje en dat vind ik toch wel een prettig idee
Stel dat we een huis kopen en ik overlijd, dan gaat alles automatisch naar hem toe. Maar dat geldt ook voor andere zaen. Daarvoor hoeven we niet eerst van alles op papier te zetten.

[stout!]

aapje schreef:

Blijk baar neem je zelf je relatie al niet serieus dan, moet een ander dat dan wel doen?

Waarom zou een ander mijn relatie serieus moeten nemen

aapje schreef:

Volgende maand is het een jaar geleden dat ik getrouwd ben. We hadden al heel lang serieuze plannen om te trouwen en toen bleek ik overwachts zwanger te zijn.
UIteindelijk zijn we wat eerder getrouwd.
Voor ons stond toch wel vast dat we gingen trouwen, en anders wasik nu waarschijnlijk ook wel getrouwd geweest. Het feit dat ik ineens zwanger werd was voor mij toch wel even een duwtje in de rug.
Er wordt wel gezegt dat het een hele hoop gezeik is als je weer uit elkaar wilt, maar dat zal het altijd zijn, of je nou getrouwd bent of niet.
Ik vind het trouwens heel dom klinken als mensen zeggen dat ze niet trouwen omdat uit elkaar gaan dan zo'n gedoe is, maar hoeveel vertrouwen heb je dan uberhaupt in je relatie en partner? Blijk baar neem je zelf je relatie al niet serieus dan, moet een ander dat dan wel doen?

Blijkbaar gaan die mensen er niet vanuit dat hun relatie hun leven lang stand zal kunnen houden, en dan kunnen ze inderdaad beter niet trouwen. Maar het is in het algemeen natuurlijk geen argument tegen, want er zijn genoeg mensen die nooit uit elkaar gaan.

[Inanis]

Kitten' 85 schreef:

Status...? WTF... Ik denk dat je hier een heel klein beetje overdrijft...

Dat mensen je aanspreken omdat je nog geen relatie hebt gehad heeft meer te maken waarschijnlijk met dat ze het je toewensen (=leuk) dan dat het kritiek is op jou (en je 'status').

Nee, maar die mensen zijn er ook.
De mensen die het toewensen zijn over het algemeen wel in staat om mijn argumenten te snappen.
Ik heb nu een vaag soort afstandsrelatie waarbij ik veel bel met een meid, zelfs daar krijg ik verbaasde gezichten bij te verduren en veel commentaar waarom ik niet weer eens met haar afspreek e.d.

Maar het maakt niet uit hoor, ik keur zo'n beetje 90% van de mensheid en beschaving af, dus het is wederzijds.

En ik heb nooit beweerd dat ik een normaal, gezond mens ben.
Ik zeg vaak tegen mensen dat ik stiekem een alien ben, en op een (figuurlijke) manier ben ik ook een alien ten opzichte van 'gemiddelde' mensen in deze maatschappij.