Advertentie | |
|
![]() |
||
Mooi Lieke, filmisch. Ik hoor de muziek als ik schuin lees en een droge microfoonstem en kraakpapiertjes als recht. Het contrast maakt het ontroerend of eigenlijk eerder een beetje pijnlijk en stekend. Ik vraag me af of je verband hebt gebracht tussen schuin en recht, vooral aan het einde. Ik denk het wel, maar ik zie niet hoe, alleen bij het petrarcacitaat wel.
Dat de aandacht wegbloedt na een snee vind ik heel, heel mooi beschreven. Citaat:
'Hij zegt: het volgende gedicht gaat over samenwonen voor het eerst.' Rare zin, heb je 'voor het eerst' expres na 'samenwonen' gezet? Het valt me op, maar ik kan het ook wel accepteren omdat het het live-microfoon-gevoel versterkt. |
![]() |
|
Verwijderd
|
Een heel complex en volwassen gedicht, gewaagd op de een of andere manier, het daagt de lezer uit eens goed bij de les te blijven in tegenstelling tot andermans aandacht die zomaar wegbloedt. Ingenieus gevonden in combinatie met die snee.
Het begin vind ik heel filmisch, en het is zo natuurlijk, die gedachtensprongen die steeds verder afdwalen. Eenmaal stoor ik me. O nee, wacht, nu begrijp ik hem. Al deze plaatsen en op de één of andere manier verwachtte ik steeds dat je op wonderbaarlijke wijze zou weten dat ik er was Heel erg mooi (is een understatement), Lieke, heb je nog meer van dit te lezen? |
![]() |
|
Voordat ik met allerlei onverdiende eer aan de haal ga, ik wilde wel even wijzen op de tekst van het liedje:
All those places Where I recall the memories That gripped me And pinned me down I go to these places Intending to think To think of nothing No anticipate And somehow expect You'll find me there That by some miracle You'd be aware Dat stukje wat je aanhaalt is dus eigenlijk min of meer alleen vertaald.
__________________
I'M NOT YOUR MOTHER'S FAVORITE DOG
|
![]() |
|
|