Grote ogen de wereld gebogen
emoties zichtbaar
ik zie mezelf
maar ik ben het niet
ik zie de angst
de wereld om mij heen
de chaos waarheen
ik trek me terug
ik wend m'n rug
afstand, afweer
die pijn elke keer
ik wacht
het is niet uit te leggen
zoveel zeggend is mijn gezicht
ik zie, ik zie mijn verhaal
mijn herinnering
boos, verdriet
troosten nog niet
en dan iemands arm om me heen
nee, dat verdien ik niet
de onmacht als een steen
voorbij, gebroken
de liefde onuitgesproken
zo groot, zo nietig
in mijn ogen
het is hoe ik het wil
en langzaam ebd de weerstand weg
|