BOUWEN ZONDER EINDE
Bouwen zonder stenen een deur
Onder de hitte van de levensklok
Door de tijd genagelde asseliefde
Op een onzichtbare bed van wol
Jij op de fiets, jij op de helling, jij in mijn hart
Jij in de wolk, jij in het dal, jij in de muur
Samen met mij naar de schaduw van de nacht
Samen mij in een bad onderduiken verdrinken
Dan opnieuw leven en opnieuw kruipen
Terug zingen achter verschrompelde tijd
Opnieuw verliefd, opnieuw bouwen
Iedere steen is een stap naar het dak
Bouwen op zichtbaarheid is gewoon
Maar bouwen op ons is dan de kroon
__________________
Teo Torriatte Konomama Iko
|