Titel is nog in beraad

[flyaway]

Sorry voor het Engels, maar het is voor iemand die geen Nederlands begrijpt.

Voorlopige titel: The mower and the flower

“In the grass,” said the mower,
“Lives a little yellow flower
In the middle still bit white
But every day becomes more bright

Between all the green spaghetti
Little flower looks so happy
Though not knowing this can be
The last day the sun she will see

Tomorrow overrules the grass
Steal her sun, becomes a mass
Shall I end her life today?
So she stays this happy,” I hear him say,

“Or let her suffer through and going
Mad because she adores what is growing
But now what she loves will steal her beauty
All she has... I think this is my duty.”

I see him walking through the lawn
Golden sparkles reflecting sun, dawn
There the big man bends his knees
And with this last happy warm breese

He pulls her out of her green bed
The flower, I swear you, looks some sad
The chumpy man carries the young daisy
Grabs in his pocket a tiny tiny vasey

Then, still carrying it in his hand
Walks to the river, next to the land
Gives her water, the thirsty one
Showing her what will soon be gone

He puts her down in the house of glass
Standing in the shadow, looking at the grass
Then carries her into the farm
Making sure she will get no harm

By giving her another view
So much to see, all gold and blue!
Tomorrow he has to cut the green.

The flower now brighter than we have ever seen
Happy staring at the painting he made
Of her last home that now will never fade.



Het is mijn eerste Engelse gedicht, vandaar dat ik geen idee heb of iets cliché is (lawn - dawn) en of iets al uitgekauwd veel gebruikt is. Zelf ben ik meer fan van gedichten met veel woordenspeling en metaforen, maar hier zit natuurlijk ook wel een boodschap in. Graag commentaar

[Fayelinde.]

Ik hou niet van Engels, ik ben er ook niet goed in, maar ik vind 't wel een best goed gedicht. Cliché vind ik het niet, maar het is natuurlijk het origineelste dat ik ooit heb gelezen. Het is waarschijnlijk moeilijk om met woorden te beginnen spelen in een taal die je niet eigen is, dus dit vind ik al heel knap. Meer weet ik er niet over te zeggen eigenlijk, dat laat ik over aan de taalkundig sterkeren onder ons!

[elysea]

mower en flower rijmen helemaal niet en bed en sad ook niet

[flyaway]

Kan een fb misschien 'sprakles' in 'sparkles' veranderen?

[fizzle-fluffy]

Ik vind het eigenlijk helemaal niet zo'n goed gedicht. Als je het in het Nederlands had geschreven, was het waarschijnlijk een stuk beter geworden. Want hoewel het idee erachter mooi is, is je Engels volgensmij niet goed genoeg om met de taal te spelen en echt creatief te zijn. Je zoekt teveel naar de woorden.
Probeer hem eens in het Nederlands? (niet letterlijk vertalen natuurlijk he! )

[botervleug]

In dit gras, zo sprak de maaier
Groeit dit bloempje immer fraaier
Nu nog steeds wat groenig wit
Waar binnenkort het held’re geel al zit.

Tussen spaghettistrengen groen
Staat zij fruitig, fris en koen,
Zij weet niet dat na dees’ dag
Zij nimmermeer de zon ooit zag

Morgen gaan de stengels plat
De individualiteit die het ooit had
Geëindigd in een groot groen graf
Voor altijd blijft haar groei onaf.

Moet zij dan doorgaand lijden? Zei hij,
Gek geworden en nooit vrij?
Straks verwelkend in de sprieten
Die haar nooit meer groeien lieten

De maaier loopt door dag en dauw
De zon verlicht het verse grauw
De grote man knielt neer, en ademend,
Zijn warme adem op haar bladeren

Het einde plots in ruk en trekken
Zei krijt en weet meelij te wekken
De sterke man draagt de boterbloem
Om haar voorzichtig in een vaasje te doen.

Hij draagt haar nu naar helder water
Een mooi riviertje, en even later
Geeft hij haar een slok of twee
Veel langer gaat zij toch niet meer mee.

Hij neemt haar naar een paleis van kristal
Vlak bij de rivier op de andere wal
Nog net ziet zij waar haar huis eens was,
Zij is hier veilig, achter glas.

’t Is niet haar laatste rustplaats hier
De maaier schildert voor vertier,
Morgen pas zal het groen vergaan.

De bloem ondergaat een metamorfose
Kan zich meten met de schoonste rozen
Haar laatste rustplaats zal nooit vergaan.


Nope, het is gewoon een lang verhaal over een bloem geworden. Niets aan te doen, can't make it work.

mooi!

[fizzle-fluffy]

Erg fijne poging wel hoor, botervleug!

[gezweetwel]

Ik vond het goed gedaan, vooral in het begin (ik ben nu over de Nederlandstalige versie bezig), maar alleen jammer dat het op het eind een beetje werd als.. nu ja, soortgelijke gedichten in dat genre. Volgens mij kan je het nog heel wat origineler en spannender maken.