Landsgrens.

Verlies me, want ik zoek je
Verdwijn, zodat ik je nooit vind
Stuur al mijn brieven ongeopend
naar een land dat mij niet zint
En waar ze mijn zinnen
niet begrijpen door mijn taal
Ik schrijf geen Engels en geen Frans
geen letters, hiërogliefen
wanhoop, angst is wat ik spreek
Verlaat mij om die brieven.

---

Ik denk dat ik teveel rijm, maar ik dicht nog maar zo weinig en voor mij is het weer eens mijn gevoel op papier/forum zetten. Bedankt voor het lezen.

[Not for Sale]

Het rijm blijft toch best binnen de perken?

Ik vind het niet slecht, je maakt me benieuwt naar de reden van de zelfkastijding. Maar ik struikel wel een beetje over de hiërogliefen. Ook 'door mijn taal' voelt een tikje overbodig naar mijn smaak.

Hoe dan ook, nachtelijke hersenspinsels zijn juist goed, niet zorgelijk

[fizzle-fluffy]

Ik vind het mooi, de rijm maakt het af. Een soort lijstje. Ik zou niet geforceerd de rijm gaan afhouden ofzo.

"naar een land dat mij niet zint
En waar ze mijn zinnen "

vind ik erg mooi, door twee keer 'zin' met verschillende - misschien dubbele? - betekenissen.
Fijn gedicht, je krijgt van mij de duim en een fizzlekusje.
Het is zeg maar een gedicht waarvan ik stiekem fantaseer dat het voor mij is geschreven.

kusje,
fizzle

dank jullie wel!