Ongelovig of misschien toch gelovig?

[Anna17J]

Hallo allemaal,

Ik ben een zeventienjarige meid en ik ben dik tevreden met mijn hele leven. Mijn ouders zijn beide christelijk opgevoed, maar hebben hier niets meer mee gedaan (ervoor gekozen om er niets meer mee te doen). Ik en mijn zusje zijn niet gelovig opgevoed. We zijn vooral met het idee opgevoed dat we alles mogen geloven, of gewoon lekker niets ^^.

Ik ben twee weken via school naar Bali geweest, gedurende een uitwisseling. Nou, het geloof is daar het Hindoeïsme en ik had daar wel eens iets over geleerd op de basisschool. Toen ik daar was sprak alles mij daar enorm aan. Hoe mensen leven, de manier van denken, de ceremonies die zij gebruiken, de manier van bidden, het mediteren etcetera.

Ik e-mail nog steeds heel veel met mijn twee uitwisselingsgenootjes en een van hen vertelde mij dat zij een feestdag op 29 maart hebben gehad. Op zijn Engels wordt dit Silent Day genoemd. Niemand werkt en niemand verlaat het huis (er is geen vervoer), men bidt en mediteert en men kan er voor kiezen om niet te eten/drinken. Ook gaan de lichten niet aan en dat gedurende 24 uur.
Ik vind het heel interessant en ik mis Bali enorm. Het liefste zou ik terug gaan en daar ook gewoon blijven, ook al is het een enorm cultuurverschil met Nederland. Ik mis de rust waarmee de mensen daar leven gewoon heel erg. En nou ja. Ik geloof dus helemaal niet. Maar het feit dat ze daar tempels hebben en alles vond ik echt heel erg mooi.

Ik weet niet zo goed of ik hieruit moet afleiden dat ik misschien toch wel hang naar een geloof, of dat het gewoon gaat om het land zelf. Misschien dat jullie dit herkennen of hier meer over weten. Alvast bedankt voor de reacties .

Dat moet je uiteraard zelf bepalen. Het lijkt mij meer alsof je vertrouwd bent geraakt met de levensstijl van de balinezen (niet geheel onterecht) en dat je je in je kinderlijke onschuld daardoor aangetrokken voelt tot de heersende religie.

Je kan natuurlijk ook zonder bovennatuurlijkheden van de laid back sfeer genieten. Dat zullen je balinese homies ongetwijfeld niet erg vinden.

[T_ID]

Ik denk dat je meer iets hebt met dat idee van ceremonie en feesten enzovoort. Al dan niet geloven in niet-bestaande goden en het uitvoeren van rituelen zijn twee dingen die los van elkaar kunnen bestaan.

Het een verplicht ook niet tot het ander. Als jij een tempel mooi vind, maar nog steeds erkend dat de god die in die tempel wordt vereerd, dan kan dat best.

[Mobius]

Ik denk dat het lid worden van een toneelvereniging dezelfde invulling in je leven geeft.

[hookee]

Anna, hier mijn brainstorm;

Bali, lekker weer, mooie stranden, andere cultuur, geen dagelijkse sleur, kortom: vakantie.
En dan weer terug in miserabel koud en nat Nederland...
Het wordt misschien anders als je daar rond moet komen en 10 uur per dag moet werken voor de kost. Heb je daar de gemiddelde bewoner gezien in de bus/op straat? Dat is meestal een aardige afspiegeling van het dagelijkse leven aldaar.

V.w.b. religie, Silent day lijkt me op de Yom Kippur in Israel, niemand werkt, geen auto's op de weg, het vliegveld is gesloten, mensen vasten en sommigen schakelen zelfs geen elektrische apparaten aan.

Nederland is nogal nuchter en "stug" betreffende religie. Toon vooral geen blijdschap of opwinding. Pasen, hemelvaart en pinksteren zijn gewoon vrije dagen, handig om even in de tuin te werken.

Religieuze rituelen zijn misschien leuk, maar of je daar gelovig voor moet zijn? Persoonlijk zeg ik; blijf weg van religie, het is tijdverspilling en een rem op je vrijheden.
Ongelovige mensen voelen zich schuldig om met kerst naar de kerk te gaan, terwijl ze net als jij gewoon een mooie dienst willen meemaken. Moeten ze een heel jaar naar de kerk om er met kerst bij te mogen zijn?

P.S.; Ik heb respect voor je ouders dat die je al vroeg je eigen keuzes hebben laten maken!

[Gatara]

Anna17J schreef:

Hallo allemaal,

Ik ben een zeventienjarige meid en ik ben dik tevreden met mijn hele leven. Mijn ouders zijn beide christelijk opgevoed, maar hebben hier niets meer mee gedaan (ervoor gekozen om er niets meer mee te doen). Ik en mijn zusje zijn niet gelovig opgevoed. We zijn vooral met het idee opgevoed dat we alles mogen geloven, of gewoon lekker niets ^^.

Ik ben twee weken via school naar Bali geweest, gedurende een uitwisseling. Nou, het geloof is daar het Hindoeïsme en ik had daar wel eens iets over geleerd op de basisschool. Toen ik daar was sprak alles mij daar enorm aan. Hoe mensen leven, de manier van denken, de ceremonies die zij gebruiken, de manier van bidden, het mediteren etcetera.

Ik e-mail nog steeds heel veel met mijn twee uitwisselingsgenootjes en een van hen vertelde mij dat zij een feestdag op 29 maart hebben gehad. Op zijn Engels wordt dit Silent Day genoemd. Niemand werkt en niemand verlaat het huis (er is geen vervoer), men bidt en mediteert en men kan er voor kiezen om niet te eten/drinken. Ook gaan de lichten niet aan en dat gedurende 24 uur.
Ik vind het heel interessant en ik mis Bali enorm. Het liefste zou ik terug gaan en daar ook gewoon blijven, ook al is het een enorm cultuurverschil met Nederland. Ik mis de rust waarmee de mensen daar leven gewoon heel erg. En nou ja. Ik geloof dus helemaal niet. Maar het feit dat ze daar tempels hebben en alles vond ik echt heel erg mooi.

Ik weet niet zo goed of ik hieruit moet afleiden dat ik misschien toch wel hang naar een geloof, of dat het gewoon gaat om het land zelf. Misschien dat jullie dit herkennen of hier meer over weten. Alvast bedankt voor de reacties .

Ik lees uit je verhaal dat je al het nieuwe interessant vind. En dat je die tempels in Bali opviel. Ik stel voor dat je eens de kerktoren nabij het Vrijthof in Maastricht gaat beklimmen en dan gaat tellen hoeveel kerken je ziet. M.a.w.: ik denk dat je gewoon bent geraakt aan je eigen omgeving en al die nieuwe zaken interessant vindt. Ik denk niet dat je dat "gelovig" kunt noemen. Daar komt iets meer bij kijken.

[Hernuel Fan]

zoek gewoon lekker alles uit. Als je het interessant vindt kun je het onderzoeken, als je het saai vindt doe je het niet. Het is niet eng of verboden om met religie bezig te zijn, maar het is ook niet zo dat je zodra je je een beetje aangetrokken voelt tot een geloof je meteen maar naar het land moet verhuizen waar die religie het meest aangehangen wordt.