I hate the world

[leenjte]

ODE AAN DE DODE

Ik ben bedrogen
Ik vertrouwde je!
Je hebt gelogen
Je moet mij niet,
Je kreeg genoeg van mij.

Je hebt me verlaten
Alleen gelaten.
Jij loopt door
Ik blijf staan
Versteend in mijn geloof in jou.

Toen moest ik verder.
Alleen…
Ik kan niet leven zonder jou
Jij bent nu daar
En ik ben hier

Een kloof,
Niet te overbruggen
Loopt nu tussen ons
Tussen de dood en het leven.
Tussen jou en mij

Eenmaal nog samen
In liefde en pijn
Ik zag je liggen
Koud en stijf
Dat was jij niet!

Zeg dat het niet waar is,
Sta op en zeg iets!
Word wakker en beweeg
Zeg dat het een droom is
En dat ik zo weer wakker word

Laat me niet alleen
Blijf bij me
Ik kan niet zonder jou,
Snap je het niet?
Ik heb je nodig

Je hoort in mijn leven
Je bent een stuk van mij
Jij bent een deel van mijn hart
Zonder jou leef ik maar op halve kracht
Je moet terug komen!

Jouw ogen waren dicht,
Je was dood.
Ik kon het niet geloven
Jij, zo levenslustig.
Jij, de levendste op aarde, bent dood.

Ik houd me flink,
Dat zeggen ze…
Maar zij zien niet de wond
In mijn hart.
Zij horen niet mijn kreten van pijn.

Zij voelen niet het gemis
Zij kenden jou niet eens
Ja, nu willen ze je kennen,
Nu ben je interresant.
Maar nu ben je dood.

Waarom deed je het?
Waarom was je daar?
Waarom stond je op die rand
tussen leven en dood?
Waarom koos je voor dood?

Waarom bleef je niet leven?
Waarom, ik was er toch?
Zij kunnen het niet begrijpen,
Er valt ook niets te begrijpen.
Je bent dood.

Dood, een beklemmend woord.
Dood, een griezelig iets.
Waarom was je niet in die
ene seconde hier?
Inplaats van op die stoeprand?

Ik moest je nog zoveel vragen,
Nog zoveel met je praten.
Waar ben je?
Hoor je me?
Blijf bij me, alsjeblieft!


Waarom deed je niet die ene stap
Achteruit
Waarom zag je het niet?
Het aanstormende gevaar,
Die moordwagen.


Kon je niet meer leven?
Wou je niet meer door?
Waarom…?
Ik wou je helpen
Want jij hielp mij.

Ik kan dit niet alleen
Ik heb je nodig
Jij bent dood
Ik kan je niet helpen
Jij bent er niet

Ik wil met je praten
Luister je?
Ik wil met je lachen
Hoor je het?
Kom terug!

Een van de vele verkeersslachtoffers
Een cijfer in een rij
Een lange, lange rij
Maar jij bent meer dan een cijfer
Jij hoort bij mij.

GEVANGEN

Gevangen tussen de vier muren,
de vier muren van je cel.
Met als meubilair een klok,
waarop de tijd langzaam wegtikt,
Een tafel, waarop je brood ligt.
Een stoel, om bij die tafel je
brood op te eten.
En een bed, om in te slapen.
Gevangen in je eigen zelf,
alleen met je verdriet en woede.
Maar ook alleen met blijdschap en
vrolijkheid,
met niemand om die dingen te delen.
Vrienden in je leven,
echte vrienden die om je geven.
Dat mis je als je gevangen zit.
Gevangen in je eigen zelf.

[Boogie]

woooow *ge-emotioneerd*

[Wanderlust]