Hallo forummers =)
Ik ben op vakantie geweest naar Texel. Mijn ouders zijn nog niet zo lang geleden uit elkaar gegaan en sindsdien gebeurt het ene na het andere. Plotselinge positieve wendingen worden heel snel weer overschaduwd door slechte gebeurtenissen. Mijn hele vakantie was een ramp. Ik ging slecht, alleen gelaten weg bij mijn vader en het bungalowpark was uitgestorven. Mijn stiefbroertje was alleen maar met zichzelf en zijn DS bezig, en mijn moeder was natuurlijk de hele tijd met haar vriend op weg. Mijn vriendinnetje deed heel raar, en na de vakantie hebben we gepraat en er een einde aan gemaakt. Hieronder de gedichten die ik op Texel heb gemaakt over alles.
----------
Een mooi gemaakt moment
van zand tussen mijn tenen
een blakende zon
en een fiets die ik mocht lenen
Een perfect geschreven situatie
spelende kinderen en korrels in je reet
is zonder lieve Esther
toch wel incompleet
----------
Opzich is het heel simpel
Ze voelt niet of wil het niet meer voelen
Ze heeft het leuk en naar haar zin
pret voor 2 en ik..
ik pas daar dus niet in.
Maar als ik even vergelijk
hoe ze weg ging en nu is
klopt het toch niet helemaal
is er een stukje dat ik mis
Hoe kan één klein smsje nou
zo'n groot obstakel zijn
Zo is het altijd al gegaan: zonder
hard feelings, zonder pijn
Kijk als ik je kan helpen
door even te verdwijnen
zeg dan "Ik hou van je,
maar laat me nu maar even zijn"
Dit,
dit gaat mij te snel
vorige week nog eeuwig knuffelen
en nu niet eens meer dat ik bel
Trek nou geen conclusies
en wil nou niet te vlug
je weet dat ik alles nog kan doen
ik wil alleen mijn Esther terug.
----------
Het rotsblok van jou willen
kleurt al mijn dagen rood
als ik dat zou moeten tillen
ben ik nog liever dood.
----------
Rookmelders winnen het van
Luchtverfrissers
De sprinkhanen of stormvliegen
hutjes van gebroken hout
een voorstelling van zand
laat alle Duitsers koud
Puzzelboekjes één voor één
in een grijze kleur en volgeklad
een smalle plank, natuurlijk
dat is zweeds voor lat
Krakende bedden
winnen van alarmen
Sprinkhanen, stormvliegen, emmers vol met zand
mijn vakantie Texel
schuif ik moeiteloos weer aan de kant
Poepoe, hehe, nounou
Eindelijk weer thuis
----------
Ik wil praten met de sterren
in discussie met de maan
vragen om hun wijsheid, om
zonder moeite door te gaan
ongeboren momenten
gedoopt al door verdriet
we moeten echt gaan praten want
zonder moeite lukt dit niet
En als de interne dialogen
de vragen beantwoord hebben
..
Je mag mijn liefde niet meer lenen
niet zonder me aan te kijken, het ze zeggen
en het te menen
van mijn kant regent het nog steeds
het regent dat het giet
en de sterren..
de sterren zie ik niet.
----------
Omsingeld door een vriendenkring
die niets wil dan verdriet
woorden keer op keer verbroken
de helft die meent het niet
Ik ben gevraagd door
donder en door bliksem
om te dansen maar
het schokte
Ik ben beantwoord door de
ogenschijnlijk liefsten
en vervolgens langs de snelweg
moeiteloos gedumpt
Toen kwam jij, je
leek te stralen
je hebt mijn hart verlicht en
mijn aanzien weten te behalen
En net toen ik dacht
dat de bloem zich zou ontplooien
wist je me net zo makkelijk
op de snelweg neer te gooien.
----------
Lijkwit weggetrokken
van zwaarden op mijn keel voorzien
een sarcastische buiging..
stijfkoppigheid misschien?
Elke glinstering van ruimhartigheid
werd niet mooier of gedeeld
delicatessen, genoegens
nutteloos, verspeeld
De uitdaging aangaand
bitterzoet getart
word ik misschien weer koning
van mijn gelijmde puberhart
----------
Tussen 2 schelpjes geklemd
en toch niet opgesloten
ik wil je houden, niet gemist
en onbeschoten
Als de zon
dan echt moet zakken
miscchien dan op een andere manier
misschien niet verticaal, ergens anders
maar als je blieft niet nu, niet hier
Kleine stipjes op het strand
herinneringen, die van
samen hand in hand
Ik wil alleen maar met
kan misschien niet zonder
het regent op het strand
en de zon gaat toch weer onder.
----------
Zou je praten en
zorgen voor
zou je delen en
gaan voor?
----------
(hoe ik het gesprek met mijn vriendin had ingebeeld)
Fluister en kijk zacht
in pyjama, ik proef tandpasta
laat je zorgen varen
en fiets mijn armen in
huil als je wil
maak mijn pyjama
nat van zweet en tranen
mijn hand voelt jou rug
en teder verandert traan
in een droge
dankjewel
vroeg of laat gaan slapen
vroeg en laat verliefd
na een ritueel van
aaien en lief knuffelen
Ik wil niet slapen maar
wil je wel wat vragen
laat maar, kan wel wachten
eerst knuffelen, aaien
en hopeloos verliefd zijn
----------
__________________
Zeg maar Jan.
Laatst gewijzigd op 17-08-2009 om 21:58.
|