hallo,
ik heb een paar maanden geleden een vet aardige jongen leren kennen,
althans ik dacht dat hij aardig was, ik vind hem echt heel leuk,
maar ik begon steeds meer verhalen over hem te horen, dat hij het gewoon stoer vind om een vriendin te hebben, en dat zijn laatste vriendin gewoon bang voor hem was omdat hij haar opwachtte, en zij mocht niet meer met haar vrienden en vriendinnen omgaan omdat hij ze niet vertrouwde,, het zijn 'maar'verhalen en misschien is ht wel helemaal niet zo, maar ik vond het toch een beetje raar,
maar hij was dus op het begin echt zo aardig dat ik dacht dat alles toch wederzijds was, niet dus, want nu is alles was ik zeg of doe vaag of raar, als ik een dagje niks doe, ben ik meteen heeeeel lui, als ik met vrienden weg ga dan is het weer zonde van mijn tijd want dan moet ik huiswerk maken, en noem maar op,
iedereen zegt dat ik hem geewoon moet laten, en er niet op in meer moet gaan, maar ik blijf hem gewoon echt heel leuk vinden.
maar vanavond ging het dus echt helemaal fout, ik kwam voor het eerst voor mezelf op, en nu is hij dus zo boos dat hij niet meer tegen me praat, hij heeft vroeger een moeilijke jeugd gehad, vertelde hij me, omdat zijn moeder psygische problemen heeft,
hij heeft geen vrienden waar hij er mee over praat, en dus vroeg ik of hij met mij wil praten er over, dus hadden we er over gepraat, maar nou zegt hij ineens dat ik het helemaal niet begrijp en dat ik me totaal niet in kan leven in hem, zo uit het niets!
dus ben ik voor mezelf opgekomen, en dan zegt hij ineens, vat het lekker op zoals je wil ik ben pleite, en weg is ie,
wat moet ik hier nou mee?
moet ik morgen weer tegen hem praten? of juist niet?
ik wil hem gewoon niet laten stikken, ondanks alles.. al is het maar als vrienden..
|