Ik doe de tweejarige pabo en zit op dit moment in het eerste jaar. Volgend jaar moet ik van september tot februari een gewone stage lopen van één dag in de week en vanaf februari wordt dit een LIO-stage.
Voor deze stage mochten wij ons intekenen. Er kwam een lijst op blackboard en dan moest je klikken op een plek. Als je had geklikt, had je het alleenrecht om een sollicitatiebrief te sturen. Ik heb toen geklikt op een plek die later niet bleek te bestaan door een fout gemaakt door de school en het stagebureau. Die school vond het erg jammer voor me en raadde me aan het te proberen bij hun convenant. Deze school stond ook op de lijst, maar van het stagebureau heb ik toestemming gekregen om deze school te benaderen (ook al had iemand anders dus het alleenrecht). Dit heb ik gedaan en ik mocht een brief sturen. Naar aanleiding van die brief ben ik uitgenodigd voor een gesprek.
Dat gesprek was vanmiddag. Ik vond het gesprek heel raar gaan. Ze hadden echt dingen uit mijn brief geselecteerd en gingen vragen stellen over mijn goede en zwakke punten (vond ik logisch) en wat ik toe zou voegen, waarom ze mij moesten kiezen. Dit vond ik al erg vreemd. Ook vroegen ze of ik tegen kritiek kon, ook een vreemde vraag aangezien ik leer dus sowieso feedback krijg en hier iets mee doe, leek me vrij logisch. Op deze manier kreeg ik het gevoel alsof ze veel kritiek gingen geven oid. Ik kreeg ook enkele situatieschetsen en toen vroegen ze wat ik zou doen. Deze situaties waren gebaseerd op de onderwijspraktijk op die school. De kinderen van de groep die ik dan zou krijgen zijn totaal geen eenheid en er heerst een slecht pedagogisch klimaat. De vrouw die mijn coach zou worden, wordt op die klas gezet om ze weer een beetje in het gareel te krijgen en een eenheid te laten worden. Vechten en ruzie gebeurt regelmatig en de klas is erg moeilijk. Ik vind het vreemd dat ze dan juist op deze klas een stagiaire willen, terwijl ze dus al de beste leerkracht erop zetten.
Ook schetsten ze situaties over schreeuwende ouders over dat hun kind bv gediscrimineerd zou worden, jij voortrekt of wat je al niet goed zou doen. Ouders die weten dat je jong bent, dat je een stagiaire bent en alles doen om je uit te spelen. Zij gaven mij het beeld dat er regelmatig nog ervaren leerkracht in tranen staan door dit soort voorvallen. Natuurlijk kunnen de leerkrachten er niets aan doen dat er geen respect voor hen is door de ouders, maar ik vind dit wel vrij erg.
Ze hebben nog een gesprek met iemand en daarna gaan ze me bellen wie ze hebben gekozen. Ik vind dit erg stom, want zij hebben meerdere sollicitanten voor één plek, terwijl wij maar één plek kunnen kiezen om te solliciteren. Dit klopt niet voor mijn gevoel. Maar dat vind ik minder van belang, want in de echte solliciteerwereld gaat het ook zo.
Het punt is vooral dat ik heel erg twijfel over of ik het moet doen, mocht ik het worden. Ik weet niet hoe groot mijn twijfel is, ik had niet echt een gevoel dat het echt niet goed zat, maar wel twijfel. Bij thuiskomst ben ik ook gelijk nog overige opties gaan bekijken die het stagebureau nog had om alvast iets nieuws in gang te zetten. Ik vraag me af of dit geen veeg voorteken is. Ik twijfel ook omdat ik me afvraag of het wel goed is om mij op die school te bekwamen. Ik vraag me af of ik dan niet meer bezig ben met politieagent spelen, dan echt goede leservaringen op te doen. Zij zeiden wel dat het natuurlijk wel zo is dat als je het daar kan, je het overal kan. Dat snap ik wel en ben ik het mee eens. Ik vraag me alleen af of het wel verstandig is om me daar te bekwamen, juist omdat ik nog zoveel ervaring op moet doen met gewoon lesgeven en alles wat daar bij komt kijken. Is het dan wel verstandig om het gelijk zo hoog te grijpen en op een school te gaan stagelopen waar de kinderen uit problematische thuissituaties komen, zelf moeilijk zijn en waar de ouders ook pittig van zijn. Ik ben ook wel bang dat ik daar niet mans genoeg voor ben, al sta ik best sterk in mijn schoenen.
Ik zou graag advies willen. Wat zouden jullie doen en waarom?
__________________
Je was een glasblazer met een wolk van diamanten aan zijn mond
|