Je kan een keer zeggen dat ze op moeten donderen. Je ziet soms dat pesters niet eens echt door hebben dat ze zoveel impact maken op iemand. Bij dat TV programma waarbij een oude klas weer samen komt ook ooit iemand geweest die zei: jullie hebben mij vroeger altijd zo gepest, ik ben daardoor zo onzeker geworden, heb daardoor zo'n rotjeugd gehad. Ik ben nog jaren bij een psycholoog geweest". Waarop die 2 pester reagereerden dat ze nooit geweten hebben dat ze zo vervelend waren.
Maak het de pesters ook wel kenbaar dat je het niet wil, ga er niet vanuit dat ze dat zelf weten. Helpt dat niet, dan toch naar je mentor stappen. Als het goed is werkt dat prima. Heb het ook wel meegemaakt dat iemand me uit het niks mail stuurde met doodsbedreiging erin. Kende hem niet, wist wie het was, maar kennen, nee. Toen maar naar mijn ouders gelopen met "wat moet ik hier nou weer mee?". Nou, naar de mentor dus. Omdat het was van "ik sla je dood" ipv "stomme lul" ging het overigens rechtstreeks door naar schoolhoofd. Nooit meer last van gehad. Ooit een klasgenoot die de klas uit was gestormd omdat hij het beu was. 10 minuten later was de mentor er ook, daarna was het echt aanzienlijk minder. Meestal pakken die dingen goed uit.
Het kan wel eng en/of vervelend zijn naar je mentor te stappen, maar juist voor zulke dingen heb je mentoren. Scholen hebben ook vertrouwens personen, die kan je om advies vragen. Zij zullen in principe niks tegen je mentor of ouders zeggen (tenzij jij daar om vraagt). Je kan natuurlijk het er ook eerst even met je ouders over hebben mocht je dat prettiger vinden.
|