Hij

[Verolo]

Je doet de deur open en je ziet hem staan.
De persoon die je nooit meer laat gaan.
Je slaat je armen om hem heen.
Hij laat je nooit meer alleen.

Jullie gaan samen naar het strand.
Zwemmen en lopen door het warme zand.
S`avonds gaan jullie iets drinken in het cafè.
En daarna neemt hij je mee.

Liggend op het gras kijken jullie naar de sterren.
Je bent benieuwd wat ze over je vertellen.
Langzaam vallen je ogen dicht.
Als je ze open doet zie je zijn gezicht.

Wachtend op het moment.
Vergeet je even wie je bent.
Hij geeft je een kusje op je mond.
En je was even vergeten dat je bestond.

Hé, wat jammer dat hier niemand op heeft gereageerd! Zal ik het maar doen.

Heel mooi gedicht, het klinkt als een prachtige verliefdheid. Vooral dat stukje over de sterrenhemel vond ik mooi geformuleerd. Ik zie het zo voor me.
Kleffe boel eigenlijk, die liefdesgedichten, en toch blijf ik ze lezen. En schrijven. Ik ben zó aan een relatie toe...

Verder zo!