Obsessie of toch nog verliefd?

Hoi, ik heb een poosje geleden een topic geplaatst waarin ik vertelde over een jongen waarmee ik contact heb, en met wie het meer dan goed klikt. Volgende week hopen we voor het eerst af te spreken. Ontzettend veel zin in natuurlijk!

Voordat ik deze jongen kende, was ik 'verliefd' op een jongen uit mijn eigen klas, laten we hem even A noemen. A is een stuk kleiner dan dat ik ben, en toegegeven zijn jongens van mijn leeftijd, dus rond de veertien jaar, niet toe aan een relatie. Dat is de jongen waar ik nu contact mee heb wel (17). Laten we hem voor het gemak even B noemen. Maar, ik vond A dus ontzettend leuk. Ik weet zeker dat je het verliefdheid kon noemen. Maar het kon/kan gewoon niet. Ik zie mezelf ook totaal niet in een relatie met A. Met B wel, en ik hoop dan ook echt dat het wat wordt.

Maar nu is het dus zo dat A nog steeds heel erg gevoelig ligt. Ik kan wel weer redelijk 'normaal' met hem praten, zonder dat ik van binnen helemaal 'flip' om het zo maar even te zeggen. Maar toch wil ik toch nog zo graag met hem praten, en aandacht van hem krijgen. Ik vind hem nog steeds ontzettend leuk en schattig, en wat hij van me vindt doet me ook veel meer dan van de andere jongens.

Is A meer een obsessie voor me geworden die ik niet los kan(lees: wil) laten, of ben ik nog verliefd op hem? Zoals ik al zei, ik zie mezelf totaal niet in een relatie met hem, en ik vind B een geweldig jongen. Misschien kan ik A ook beter loslaten als ik B volgende week heb ontmoet, en daar zeker(der) van ben...

Wat denken jullie ervan?

[MattBellamyMUSE]

Ik heb hetzelfde probleem, alleen ik ga niet met "persoon B" afspreken. Ik ben veel te verlegen om haar uit te vragen en ze vindt me waarschijnlijk toch niet leuk.
Ik denk verder wel dat als je met B afspreekt, je gevoelens voor hem sterker worden en die van A minder.

[Elin3]

Is de positieve aandacht van A niet gewoon leuk, waardoor je eigenlijk meer naar die aandacht verlangt, maar zelf niet in die jongen geïnteresseerd bent? Kijk gewoon hoe het met B gaat. Als B jou zo geweldig vind, wordt die bevestiging van A ineens een stuk minder belangrijk.