23-09-2002, 13:14
|
|
Verwijderd
|
Wat is nu hetgene dat jou aanspoort door te gaan..
Ik zit hier nu even ontzettend mee in de knoop. Heel mn leven vocht ik om gelukkig te zijn, en dat doel hield me als het ware gaande. Maar nu voel ik me gelukkig. Nu heb ik lol in het leven en plezier aan elke dag en nu voelt alles ineens heel erg nutteloos. Het klinkt misschien heel vreemd. Maar nu verlang ik meer dan ooit naar de dood.. Ik weet dat er geen zin van het leven is ofzo, dat je zelf die zin aan je leven moet geven. Maar waar moet ik nu voor doorgaan, om welk doel te bereiken? Ik heb wel ambities en dromen, maar de lust daarin, het enthousiasme dat ik daar altijd bij gevoeld heb zakt weg.. want waarvoor zou ik dat navolgen? Wat bereik ik ermee? Niet geluk, want dat ervaar ik nu al? Waar ga jij voor door? Wat is jouw 'drive'?? 
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
23-09-2002, 13:21
|
|
|
ik vecht voor eigenwaarde en respect en prestaties.
Vooral: Voor onafhankelijkheid, zelfredzaamheid. VRIJHEID
__________________
detach_yourself@hotmail.com
|
|
23-09-2002, 13:22
|
|||
Verwijderd
|
Citaat:
Citaat:
 Meer mensen leren kennen (omdat mijn sociale leven niet zoveel voorstelt), meer geld verdienen (omdat dat altijd leuk is  ), vriendin krijgen + liefde kennen (vooralsnog onbekend terrein :/ ), meer opleiding + kennis vergaren (omdat ik nooit genoeg weet), meer zelfstandigheid (omdat ik zelf wil bepalen wat ik doe), rust vinden + bewust meer controle over mezelf krijgen (tegen stress en onzekerheid), enzovoorts..Genoeg te doen dus
|
||
|
23-09-2002, 13:26
|
|||
Verwijderd
|
Citaat:
Citaat:
Ik weet gewoon echt niet meer waar verder voor te gaan? Ik bedoel, dit is geen zelfmoordaankondiging ofzo. Want ik ga wel verder.. ik weet alleen gewoon niet waarvoor... Op dit moment, ik zal er ook wel weer achterkomen, en weer uit dit dipje komen enz. Dat hebben al mn ervaringen me wel geleerd, maar toch vind ik dit een ontzettend eng gevoel..
|
||
|
23-09-2002, 13:40
|
|||
Verwijderd
|
Citaat:
 Wat ik wel eens heb met bepaalde doelen is de wens ze te bereiken, maar op het moment dat ik merk van "dit lukt niet", de gedachte omkeert naar "het heeft toch weinig zin". Daar probeer ik de laatste tijd echt tegen te vechten. Ik heb niet genoeg aan gedachtes, ik wil ze omzetten. Pas dan zal ik me beter voelen. Ook niet per definitie gelukkig, want er is immers geen enkel streven dat tot geluk leidt. Citaat:
De bedoeling van het leven is dat je er maar het beste voor jezelf van maakt. Daarnaast ben je nog jong. Ik meen mij een bekende leus van iemand te herinneren: "juist de meest bekende en succesvolle mensen wisten vaak op hun 20ste nog lang niet wat ze met hun leven zouden doen".
|
||
|
23-09-2002, 13:47
|
|
Verwijderd
|
een ferrari kopen
 nah ik weet niet eigenlijk weinig meer misschien een vriendin ofzo maar voor de rest kan het me weinig schelen wat er gebeurd.
|
|
23-09-2002, 13:48
|
|
|
Dat het leven geen nut heeft, dat weet ik, en dat accepteer ik. Gelukkig worden is ook mijn doel, net als gelukkig blijven. Plezier hebben en zoveel mogelijk genieten, je bent nou toch op aarde, kan je maar beter lol maken en leuke dingen doen. Op dit moment is mijn drive mijn school afmaken. Daarna wordt het vermoedelijk studie afmaken, daarna een leuke baan zoeken/vinden, daarna evt een gezin, iig een man om mee samen te leven. Verder wil ik reizen, alles zien, genieten van de natuur die nog over is...
Ik wil al heel lang naar de Amazone, het liefst daar een paar maanden (minstens) doorbrengen, als niet langer. Verder wil ik in Amerika of Canada een jaar studeren, misschien blijf ik daarna daar wel. Verder wil ik rondtrekken over de hele wereld... nu nog iemand die meewil  ... en ik wil een huis met een veranda, een hond, een grote tuin, in de natuur, het liefst in een Engels sprekend land... en als ik dat heb... geen idee, dan kan ik vast wel weer nieuwe dingen bedenken, zoals ******** al zei, de mens is nooit tevreden, dus er blijven 'doelen'...En ik vind het zonde om nu al op te geven, ik heb genoeg dingen door moeten gaan, en nu wil ik eens genieten, anders had ik net zo goed 2 jaar geleden van het Hilton kunnen springen...
__________________
~ Maybe it won’t last forever, but who says the best loves do ~ November is all I know, and all I ever wanted to know ~
|
|
23-09-2002, 14:55
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Bovendien was iets dat me altijd heeft weerhouden van iets als zelfmoord de mensen om me heen. De pijn die zij zouden voelen. Mn broertje is pas 9, hoe zou hij het ooit kunnen begrijpen en alles. Al die dingen hebben me altijd gaande gehouden, gepushd om door te gaan, niet op te geven.. Die voelde ik altijd heel sterk van binnen. Maar nu.. ik voel het niet meer.. De mensen om me heen kunnen me ineens niets meer schelen, en al die ambities en dromen die me altijd de kracht gaven door te gaan doen dat ook niet meer voor me.. Ik heb het gevoel dat ik nu dichterbij het daadwerkelijk doen sta dan ooit.. Het maakt me bang. Dit ben ik toch niet? Ik die juist altijd zo fel tegen die dingen is, ik die juist altijd door wou vechten, die juist altijd goede argumenten had. Ik, die andere mensen van het idee heb kunnen weerhouden, die hen moed gaf door te gaan. Waar is die persoon gebleven? Waarom voel ik me toch zo? Ik heb maar besloten te gaan praten met mn ouders of iets dergelijks. Aangezien ik bang ben voor wat ik anders zal doen.. Want ik begrijp het niet, dus zal het wel een fase zijn, een fase die over gaat. Ik vind het alleen zo eng om te zeggen. Ik wil hen niet nog meer zorgen geven, ze hebben al zoveel aan hun hoofd. Ik wil ze niet opnieuw zich zorgen laten maken om mij. Misschien is het wel iets stoms dat zo weer over is, en dan maken ze zich voor niets zorgen.. Maar wat nou als ik toch iets doe? Ik voel die weerstand er niet meer tegen, ik voel die rem niet meer.. waarom mag het niet? waarom moet ik door? argh.. dat IK dit soort dingen opschrijf zeg..
|
|
|
23-09-2002, 15:13
|
|
|
Het doel in mijn leven is eigenlijk heel makkelijk te omschrijven: gelukkig zijn.
Voor mij betekent 'geluk' hetzelfde als 'gelukken', ofwel het realiseren van mijn doelen. Door het bevredigen van mijn competente wereld, voel ik mij gelukkiger. Als ik bijvoorbeeld op kantoor een lastige opdracht krijg, en het lukt mij, word ik daar gelukkiger van. Even mijn 'drive' in enkele zinnen..
__________________
Risico's: als je nooit iets nieuws probeert, mis je veel enorme teleurstellingen
|
|
23-09-2002, 15:16
|
|
Verwijderd
|
@Dusjcrib:
Wat ik hier concreet mis: de reden tot zelfmoord. Er dwalen - zoals ik al schreef - genoeg mensen op deze aardbol doelloos rond, maar dat betekent niet dat ze zich gelijk van kant willen maken. Waar zit jij momenteel zo erg mee? Wat leidt ertoe dat jij denkt zo dicht bij de daad te staan? Enkel het ontbreken van nut? Iets anders wat ik wel herken: het feit dat ik met een hoop adviezen kom, maar ze zelf niet opvolg. Dat geeft een heel naar en beknellend gevoel, een soort machteloosheid. Je wéét dat het aan jezelf ligt en dat alleen jij er iets aan kunt doen, maar het schijnt niet te lukken. Na ja, ik red me daar wel uit. Simpelweg met de volgende gedachte: het is nou eenmaal moeilijk en als ik dit te boven wil komen moet ik hard voor mezelf zijn. Sterkte.
|
|
23-09-2002, 15:17
|
|
|
|
Waarom níet jij? Zijn zat mensen die het allemaal niet meer zo zien, het nut en dingen. Ik weet niet goed wat ik er op moet zeggen, kan hooguit mijn 'oplossing' neerschrijven.
Tijdje geleden vroeg ik me ook af wat hier nou de lol van was, dat geleef. Voor mezelf is het momenteel het 'gaan'. Het aankomen kan altijd wel of niet, het gaan gaat door tot het einde. Momenteel doe ik veel met mensen, relatief veel dan. Ga hier niet in details treden, da. Zijn gelukkig nog een paar aardige mensen, je moet alleen een beetje moeite doen om ze te vinden, mij hebben ze, sommige zonder het te weten, redelijk vrolijk weten te houden. Misschien heb ik het gewoon te makkelijk, maar ik ben redelijk tevreden nu, met alles. Na, stom verhaal, anders.
__________________
back in black and with a vengeance
|
|
23-09-2002, 15:32
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Nu, ging het eerst 2 weken echt uitstekend. Toen ging het gewoon wel goed. Maar kheb lol in het dagelijks leven, ik heb lol in het hier en nu.. en leef dus niet meer zo voor die toekomst. Ik ben nu zeg maar wel gelukkig, en kan nu even dat niet meer als drive voelen.. Ik kan het niet zo goed uitleggen, misschien later wel..
|
|
|
23-09-2002, 15:33
|
|
|
kdenk gewoon proberen glukkig te blijven. Maar ik heb nogsteeds zoiets van, als ik dood ga, maakt ut muh niej uit, maar ik doe ut niej zelf.
|
|
23-09-2002, 15:38
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Wat leidt ertoe dat ik denk dat ik zo dicht bij de daad sta? Nou ja, ik denk dat ik er dichter dan ooit bij sta. Ik voel namelijk niet die rem van de het pijn doe van mn omgeving, die er altijd was.. Bovendien heb ik van alles opgezocht op internet en uitgezocht welke medicijnen we hier allemaal al hebben liggen en ben vervolgens op al op de manier gekomen hoe ik het zou dan, als ik het zou doen. Zover ben ik nooit gegaan... Ik vind het heel stom dit allemaal hier zo neer te zetten, eigenlijk schaam ik me zelfs dood.. Het stelt me eigenlijk een soort van teleur in mezelf, dat ik nu toch nog zo sterk denk over opgeven. Mn probleem is dus misschien wel dat er even geen probleem is. Ik denk dat ik het moeilijk vind daarmee om te gaan, niet goed weet waar mn aandacht op te richten etc. Ik ben gewoon tevreden met hoe het gaat nu, met wat ik allemaal doe. Het gaat goed op school, ik presteer naar mn niveau. Het is gezellig in de klas, ik ga daar met leuke mensen om. Ik zit niet meer thuis te kniezen maar doe veel meer met vriendinnen, ga uit etc etc. Ik voel een soort van gebrek aan balans, maar balans waartussen dan weet ik niet precies. Ik voel een soort leegte, maar wat daar dan eerst zat weet ik ook niet. Ik denk ook wel hier weer bovenop te komen. Ik hoop het heel erg, het zou zo zonde zijn van al die gedane moeite. Ik probeer me voor nu maar te richten op de kleine dingetjes die ik fijn vind, in de hoop dat dit grote angstaanjagende gevoel vanzelf weg gaat. En als dat niet gebeurt, sja.. dan ben ik misschien nog lang wel niet waar ik dacht te zijn..
|
|
|
23-09-2002, 15:43
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
En ja, op zich.. waarom zou ik me níet zo voelen ja.. Op zich, alles in het leven valt toch te overwinnen in principe? Dus dan zal dat hiermee ook wel zijn.. Maar.. wat nou als die manier is er een einde aan te maken. Dat klinkt heel erg stom, maar ik zie gewoon even niet meer waarom dat perse zo'n slechte manier is... Of ik zie het wel, maar voel het niet meer.. Een soort ongevoeligheid.. Mja, ik zal het ook wel weer redden.. Ik zal me ook wel weer beter voelen en weten hoe ik met dit 'gelukkig zijn' om moet gaan enzo.. Maar ik hoop gewoon, dat ik geen overhaaste dingen doe voor het zover is. Ik heb daar natuurlijk zelf invloed op, maar nu ligt mn drang daar.. en is dat dus wat ik eigenlijk wil. Maar dan is er ook de vraag. Waarom zit ik hier dan nog.. natuurlijk? Dan is er toch nog IETS dat me tegen houdt. Kwas de hele dag alleen, had het zo kunnen uitvoeren. Dus nou ja, hopen dat dat IETS nog even standhoud.. ofzo
|
|
|
23-09-2002, 15:44
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
23-09-2002, 16:02
|
|
|
Ik vecht voor nisk meer, teveel gedaan.
Ik leef voor the sake van mijn vrienden, en ik leef toch langzamerhand ook voor graffiti.
|
|
23-09-2002, 16:27
|
|
|
|
Het is duidelijk uit jouw verhaal, dat je helemaal niet wilt stoppen met leven. Je wil alleen weten hoe je moet leven. Je hebt altijd iets gehad om op te lossen en nu is dat 'klaar'. Logisch dat er een leegte is. Je voelt je goed, maar op een of andere manier maakt jou dat erg ongelukkig, en dat is raar.
Waarom is je nieuwe doel niet er achter te komen, hoe je zo ongelukkig kan worden van het leven dat je nu leid. Mis je iets, zo ja wat? Maar wat heeft het voor nut zelfmoord te plegen? Geen toch? Je bent dood, en dan, dan iets niets meer... hoogstens wat pijn voor de mensen om je heen. Waarom is doorgaan met leven zo erg? Zijn er geen dingen waar je plezier aan beleefd? Wat ook kan, is dat je dingen helemaal niet opgelost hebt, maar gewoon op de achtergrond hebt gedrongen, ze zijn er wel, maar je ziet ze niet. Je leeft gewoon je leven, en het is leuk, maar toch doen zoveel dingen nog pijn... misschien moet je die dingen opzoeken, maar dan niet met het effect dat je straks serieus zelfmoord pleegt... Ik snap het ook niet, want zelfmoord plegen kost erg veel lef en moeite. Je moet jezelf er toe aanzetten. Je moet jezelf dood maken, en op dat moment besef je ook dat je dat doet. Ik denk niet dat een helderdenkend mens dat kan doen... Dus ik hoop jij ook niet, zeker niet als je het toch naar je zin hebt op aarde... zo niet, zoek dan iig uit waarom niet...
__________________
~ Maybe it won’t last forever, but who says the best loves do ~ November is all I know, and all I ever wanted to know ~
|
|
23-09-2002, 16:40
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
maar oplossing.. oplossing waarvan dan? Ik weet wel zeker dat het niet zo is dat ik de dingen naar de achtergrond heb gedreven. Maar wel het eerste, er is inderdaad een leegte... En waarmee vul ik die leegte weer? Ik heb echt wel plezier aan dingen. Aan heel erg veel dingen.. maar op de een of andere manier.. bevredigt het niet. Zo van, waarom doorgaan met leven als ik uiteindelijk toch dood ga? Eerst was mn antwoord altijd omdat ik met een glimlach wil sterven, met mooie herinneringen etc. Nu heb ik die glimlach en die mooie herinneringen, en zie het nut er niet van in door te gaan en strax dood te gaan als het ook nu kan. Mensen om me heen zullen hoe dan ook pijn beleven aan mijn dood, of ik nu jong of oud ben.. Ik moet hier gewoon nog heel veel over nadenken en misschien ook praten. Misschien moet ik me ook toch bezig gaan houden met al die dingen die ik wou, en komt de zin erin dan vanzelf wel weer terug. Het is het zoeken naar hoe nu verder vanaf het punt weer gelukkig te zijn. Nou ja, wat zeker ook wel mee zal spelen is dat er veel veranderd in mn leven waar ik erg gevoelig voor ben (voor veranderingen bedoel ik). Mn ouders gaan uit elkaar, mn vader is nu daadwerkelijk bezig met zn nieuwe apartement en gaat daar dus binnenkort wonen. Al mn vriendinnen zijn al van school af en zijn of gaan reizen.. Ik zit nu in mn examenjaar wat erg druk is en afgelopen zomer heb ik het na 20 maanden uitgemaakt met mn ex. Toch een grote verandering omdat ik hem echt elke dag zag en heel veel met hem deed, maar nu helemaal niet meer zie of spreek. Dit alles zal me wel flink in de war brengen denk ik, en veel van de onrust veroorzaken. Misschien dat als alles een beetje gekalmeerd is (de eerste SE-week geweest, mn vader daadwerkelijk weg etc.) ik weer beter alle dingen op een rijtje zal kunnen zetten. Ik hoop het...
|
|
|
23-09-2002, 16:48
|
|
|
Ik weet nie echt goed waar ik voor vecht.
Ik vocht eerst ook altijd om gelukkig te worden. Maar op de een of andere manier heb ik die hoop opgegeven..... Ik heb nu meer zoiets van "ik zie wel hoe het loopt, en lukt het me niet, dan niet!" Ik heb het helemaal gehad met de proffesionele hulp. Ik sta wel op de wachtlijst voor psychotherapie, maar das dan ook t enige wat ik doe. Misschien dat ik door de psychotherapie "mn verleden weer op pootjes krijg" al heb ik er niet heel erg veel vertrouwen in, maar ale, nooit geschoten is altijd mis dacht ik toch... (mjah, beetje positief ben ik ook nog af en toe wel eens )Maar voor mijn eetprobleem, zeerwaarschijnlijk Boulimia, ben ik niet van plan om hulp te zoeken. Ik wil niet (meer) opgenomen worden ergens, en ik hoef daar geen therapie voor.. Ik heb mn vrienden, en daar heb ik op t moment meer aan dan ik ooit aan welke therapie dan ook gehad heb. Die mensen op therapie hadden hoogstens een luisterend oor voor me, en een receptje  Bij mn vrienden kan ik dan geen recept krijgen ( ) maar ze zijn er meer voor me dan alleen als luisterend oor. Ze steunen me ook echt, en laten me met rust als ik met rust gelaten wìl worden. En ook helpt bijv. mn vriend me bij mn eten. We proberen het stapje voor stapje wat stabieler te krijgen.. Of het lukt dat weet ik niet, maar ik probeer het in ieder geval.Nu lijk het er heel erg op dat ik alleen voor mn vrienden vecht, maar diep in mn hart weet ik dat ik ook voor mezelf vecht. Ik kan moeilijk uitleggen waarom (zit zeker nog tever verzonken in depri gedachten ofzo) maar ik weet zeker dat ik mezelf weer trug wil zijn. (hmmmzz beetje vage zin), en daar wil ik toch ook voor vechten.. Mijn gevoel lijkt heel vaak te zeggen dat ik niet meer wil vechten, maar dat kleine gevoel zit er toch... wellicht dat ik het af en toe niet kan vinden in mezelf, maar dan vecht ik tegen mezelf om dat gevoel weer trug te krijgen, want ik heb de laatste tijd weer een beetje ervaren hoe het voelt om gelukkig te zijn, hoe het voelt om mezelf te zijn. En ik zie dat het ook mn omgeving plezier doet als ik goed in mn vel zit. Mjah, dit is een beetje lang gerekt gezegd wat mijn "drive" is... *knuvvol* Lau.
__________________
Ik vertelde de psychiater dat ik stemmen hoorde. Hij zei mij dat ik goede oren had. - Herman Finkers
|
|
23-09-2002, 18:57
|
|
|
|
Kom even online, Kim, misschien dat ik je een bepaald inzicht kan geven.
__________________
Risico's: als je nooit iets nieuws probeert, mis je veel enorme teleurstellingen
|
|
23-09-2002, 19:16
|
|||
|
|
Citaat:
Citaat:
__________________
Risico's: als je nooit iets nieuws probeert, mis je veel enorme teleurstellingen
|
||
|
24-09-2002, 14:35
|
|
Verwijderd
|
Mensen, allemaal heel erg bedankt..
Ik voel me alweer een stuk beter. Ik begrijp voor mezelf die inzinking van gisteren nog steeds niet, en ben ook nog niet helemaal gekalmeerd enzovoort. Ik kan nu echter wel wat meer verbanden leggen tussen dingen en heb weer een beetje 'zin' in de rest van mn leven enzovoorts.. Ik ben wel bang nog een keer zo'n ja, soort paniekaanval te krijgen, maar dan weet ik volgende keer in ieder geval zeker dat dat ook gewoon weer over gaat. Nja, bedankt voor al jullie reacties, heeft zekers geholpen
|
|
24-09-2002, 15:21
|
||
|
|
Citaat:
__________________
Risico's: als je nooit iets nieuws probeert, mis je veel enorme teleurstellingen
|
|
|
24-09-2002, 15:37
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
 Oplossing..
|
|
| Advertentie |
|
|
|
24-09-2002, 19:35
|
||
|
|
Citaat:
 *knuffol* kweet wat juh bedoelt... kheb soms nog wel van tja, waarom zou ik nog, maar dan heb ik geen zin om die moeite ervoor te doen. Da's owk meestal alleen zow als ik weer helemaal terug schiet en omdat ik al zow moe ben *school examenjaar* maja, I shall live the way I live... *kus* syl
|
|
|
04-10-2002, 15:26
|
|
|
Eerlijk gezegd is het enige waar ik nu nog écht voor leef, is mn vriend..
Ik heb geen zin meer in mijn leven, want alles mislukt toch.. ennee, het ligt niet aan mij, want ik kan er vaak niets aan doen. Ik heb te veel meegemaakt om gewoon te doen en verder te doen alsof er niets aan de hand is. Ik heb vaak gedacht over zelfmoord, om het maar op te geven. over hoe de wereld er dan uit zal zien. Maar ik kan mensen geen pijn doen. Ik heb andere dingen gedaan om mn verdriet te vergeten, maar dat was ook geen goede manier om verder te gaan, want daardoor ben ik vrienden kwijtgeraakt of bijna kwijtgeraakt. De kracht om dan door te gaan, is er niet meer.. maar opgeven., dat doe het niet, omdat ik weet dat er mensen zijn die om me geven.. het zijn er maar een paar, maar voor mij genoeg.. mn ouders zien niets meer in me, daar heb ik niets meer aan.. Als ik weer zover ben en alles wil opgeven, denk ik aan mijn toekomst met mn vriend, hoe we onze leven zullen gaan opbouwen. Ik zie hem nu 1x in de 2 weken en ga na mn examen bij hem in de buurt wonen. Ik wil sterk zijn, wat ik niet ben, maar ik ga wel door.. hoe slecht het ook gaat met me. Ik denk dat ik nu een beetje verstrooid overkom, zal de helft ook wel vergeten zijn. Ik ben slecht om dingen uit te leggen, hoe ik ergens over voel. Maar ik hoop dat je een beetje antwoord op je vraag gekregen hebt.. Liefs , amy
__________________
without you everything just falls apart... it's not as much fun to pick up the pieces
|
|
04-10-2002, 18:44
|
|
Verwijderd
|
Ik wil doen wat ik zelf wil in het leven.
Niet wat de maatschapij wilt. Doe wat je zelf wilt of je bent een slaaf. Waar is anders je vrijheid ? Mijn doel in het leven is om met een glimlach rustig dood te gaan.
|
|
04-10-2002, 18:48
|
|
|
Youp van 't hek - Oudejaarsconference '99
Wij zijn druk, wij zijn druk. Wij zijn niet te stuiten druk. En waarmee dan? Ja waarmee dan? Ach uitsluitend met geluk. Oh ik wil nog een survival Ik wil duiken, wintersport En nog reizen om de wereld Want het leven is zo kort En ik ben nog lang niet binnen Het leven is niet fair Ik declareer als Peper en zo word ik miljonair We zijn druk, we zijn druk. We zijn niet te stuiten druk. En waarmee dan? Ja waarmee dan? Ach uitsluitend met geluk. Ik wil een vrouw met grote borsten Met haar wil ik een gezin En is zij een paar jaar ouder Neem ik lekker een vriendin En ik wil een helikopter En een landgoed aan de Maas En ik wil echt niemands knecht zijn Nee uitsluitend eigen baas We zijn druk, we zijn druk. We zijn niet te stuiten druk. En waarmee dan? Ja waarmee dan? Ach uitsluitend met geluk. Ik wil alles, ik wil alles ‘t leven is een grote schreeuw Ik wil alles, ik wil alles Op het randje van de eeuw Ik wil echt naar alles streven En dat is mijn grote strijd En omdat ik fors wil leven Heb ik nu eventjes geen tijd qed
__________________
To fall in hell or soar angellic, you need a pinch of psychedelic
|
|
04-10-2002, 19:21
|
|
|
ik denk dat iedereens "drive" anders is. mijn "drive" is het leven zelf, de natuur. als ik me niet zogoed voel, ga ik even het bos in ofzo, dan ben ik er zo weer bovenop
|
|
04-10-2002, 21:06
|
|
Verwijderd
|
Zo, ineens weer opleving van dit topic
Het is idd zo dat iedereen een persoonlijke 'drive' heeft, ik kwam trouwens weer op het nederlandse woord. Drijfveer Maar goed, dat lied van Youp van 't Hek zegt het idd wel.. Maar ja, waar moet je je anders mee bezig houden eh? Ach ja, ik heb mn drijfveren wel weer terug.. Inzinking kwam ook toch door de scheiding van mn ouders. Er gebeurt iets, en je moet je bezig gehouden met hoe je dat dan wil, terwijl je het eigenlijk uberhaupt helemaal niet wil. Was verwarrend.. Maar goed, tis weer okee met me Een voorlopig streven heb ik gevonden in parachutespringen, het kost veel geld.. en dus heb ik een reden te gaan werken en geld te gaan verdienen. Het was even een handvat in de terugval.. nu heb ik die houvast minder nodig maar zal ik wel volhouden om het te bereiken. Wat zal het goed voelen als ik zelf het geld bij elkaar heb gespaard, en daar uiteindelijk door de lucht zweef aan die parachute mja, grappig dat dit topic ineens weer trug is
|
|
05-10-2002, 04:47
|
|
Verwijderd
|
Mijn drive... je niet laten kisten. Want ik ben sterk en als ik opgeef laat ik zwakte zien.
Geluk, want ik weet dat die goede momenten goed voelen.. dat de zwarte wel weer gaan. Hoop.
|
|
05-10-2002, 08:36
|
|
|
Hm, mijn drive is nu om aan alle mensen
die denken dat ik nooit wat van m'n leven zal maken, te laten zien dat ook ik het kan.. Voor mezelf wil ik ook laten zien dat ik niet zoals mn moeder zal worden, dat ik er daadwerkelijk in zal slagen om uit m'n depressie te komen, van het snijden af, weer naar school zal gaan, en heel misn het weer goed maken tussen mn vader, broer, zus en mij. Kwil vrede hebben met de dingen van vroeger, kwil een normale thuissituatie, kwil zoveel.. Kwil niet zwak sterven, kwil sterven met het gevoel dat ik geleefd heb, dat ik het gevoel van geluk ook heb gevoeld.. Mja.
__________________
Drie.
|
|
05-10-2002, 11:31
|
|
|
Zucht het leven is echt zo saai nu
Waarom leven we niet in de middeleeuwen ofzo, toen stapte je op je 16e het huis uit ging je met een paar vrienden de wereld in met een paard. ADVENTURE daar zou ik naar uit willen kijken maar nu krijgen de meest een baan die vast wel leuk is enzo maar het zal nooit complete voldoening geven. Het kan nog steeds, na je diploma gewoon een motor kopen en de wereld over rijzen, dingen zien mensen leren kennen werken i n vreemde werelden. etc
|
|
05-10-2002, 11:44
|
|
|
Elke keer hogerop gaan... Laten zien dat ik t kan. Ik ging afgelopen jaren echt voor mn havo-diploma. Wilde laten zien dat ik t kon, aan iedereen die k kwijtgeraakt ben en aan de mensen die hier nog zijn. Nu heb ik dat diploma op zak... Volgende stap is mn VWO halen, en uiteindelijk n psychologe te worden waardoor ik, hopelijk, veel voor mensen kan gaan betekenen. Dat is mijn drive. Laten zien dat ik t zonder bepaalde mensen in mn leven kan, ook al is dat nog zo moeilijk, maar wetend dat zij mij toch op een bepaalde manier steunen en er voor mij zijn. Iets betekenen voor mensen... Er voor ze zijn... Dat lijkt me gewoon fantastisch...
__________________
We'll meet again... Love you
|
|
05-10-2002, 12:00
|
|
|
Mijn 'drive' verschilt nog weleens. Op 't ene moment heb ik niks nodig om voor te leven. Ik leef en kan leven, dus dan leef ik maar gewoon, beetje in de richting van; ach, je mot tog wat....
Andere dagen leef ik voor de muziek, bestuderen van muziek, het psychologische effect ervan, de geschiedenis, oorsprong van verschillende stijlen, de akoestiek, alle zijdes ervan, weet ook bijna zeker dat mijn toekomst in de muziek ligt. Tijdje geleden leefde ik nog voor mijn vriendin, daarna voor me vrienden en ook wel andere sociale contacten. Nog iets later leefde ik voor de adrenaline. Iets simpels als skateboarden, maar ook iets extremere dingen. Het bleef voornamelijk bij ideeen, of fantasien, bijvoorbeeld bovenop een flat staan en dan over de railing klimmen, je laten vallen van 13 hoog en dan bij de 11e verdieping met je armen de railing weer vast te pakken. Zo nog een paar van die idiote ideeen, waarschijnlijk enkel om de spanning te voelen, oog in oog te staan met de dood. Heb ook een paar van die dingen geprobeerd, maar ben nu beetje van die gedachtes af Laatste tijd is mijn 'drive'vooral spanning opzoeken, maar niet in de vorm van levensbedreigende situaties...en beetje toekomst opbouwen, zelfstandiger worden.
__________________
IN HET SPROOKJESBOS IS HET OOK WELEENS HOMMELUS !! Arthur Schopenhauer is geniaal.
|
|
05-10-2002, 12:18
|
|
|
Ik ga 'door' omdat ik geen reden zie om er een eind aan te maken. Niet dat dat andersom wel geldt; ik zie eerlijk gezegd ook niets om voor te leven.
__________________
Nothing says "I love you" like fisting.
Een gat is een gat en mijn lul heeft geen ogen.
|
|
05-10-2002, 15:46
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
05-10-2002, 15:50
|
|
Verwijderd
|
M'n vriend, familie, kat en toekomstige kinderen.
|
|
05-10-2002, 15:53
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Verder is het idd zo, het kan zeker wel.. Je moet het alleen wel doen.. Je baseert het woord saai op wat andere mensen doen.. Zorg dat jouw leven niet zo saai is
|
|
|
06-10-2002, 00:44
|
|
|
Een drive om door te gaan heb ik nu helemaal niet meer, waarom ik hier nog ben is dan ook een groot raadsel voor mij. Ik hoop dat ik het binnenkort toch is vind, iets om voor te leven. Een doel voor ogen hen ik nooit echt gehad, niet op lange termijn. Zodra ik een doel voor ogen heb kom ik er toch al snel achter dat dat niet te halen is voor me en zet ik het weer opzij. Zo gaat dat al zo lang als ik me kan herinerren.
Leven voor een ander geloof ik ook al niet in, nu iig niet, ik voel me nu eerder last dan lust voor andere, ik voeg geen extra waarde toe aan het leven van andere, dus daar hoef ik ook niet voor te blijven. De wereld en de mensen om mij heen zullen niet anders zijn zonder mij.
|
|
06-10-2002, 01:31
|
|
Verwijderd
|
Me neefje. Wil hem zien opgroeien. Was er eerst niet zo blij mee, maar durf nu hard op te zeggen dat ik van t kereltje houd.
|
|
06-10-2002, 10:15
|
|
Verwijderd
|
Mijn drive.. Hmz.. Ten eerste het niet willen opgeven. Ik probeer heel mijn leven sterk te zijn, en ik kan de gedachte niet aan dat ik zwak gedrag zou vertonen. Ik weet 't, veel zal ik daar niet meer van merken als ik het daadwerkelijk doe, maar ik kan mezelf er niet toe aanzetten. Dan; mijn passies. Mijn passies om te bereiken wat ik wil doen. Zoals dansen.. Ik wil niet stoppen met dansen, ik KAN niet stoppen met dansen. Zodra ik muziek hoor moet ik dansen, hoewel dat steeds minder wordt.. Maar ik heb jarenlang alleen maar gedanst, verder niets gedaan, behalve dansen..
Muziek. Ik leef voor muziek, voor 't maken, voor 't luisteren van. Als ik een half uur geen muziek hoor word ik gek, en ik weet dat dit door veel mensen gezegd wordt, dus origineel zal ik niet zijn, maar ik kan er niet zonder. Als ik mijn stem kwijt ben, stort ik in, ik kan niet zingen, terwijl ik moet zingen. Toneel. Mijn droom is om ooit op 't toneel te staan, op het podium, om eindelijk te doen wat ik wil doen. En ik ben druk bezig die dromen waar te maken. Misschien ben ik wel gewoon nieuwsgierig.. Of ik daadwerkelijk kan bereiken wat ik wil..
|
|
06-10-2002, 12:00
|
|
|
muziek is mijn drive
|
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Soortgelijke topics
|
||||
| Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
| Films, TV & Radio |
Welke film heb je het laatst gezien en wat vond je ervan: Back To Basic Dinalfos | 499 | 15-12-2006 12:24 | |
| De Kantine |
[gouweouwe]Wat staat er onder jouw ctrl+v? Episode II Machiavelli | 500 | 28-09-2004 20:34 | |
| Software & Hardware |
[Setup] Welke? S | 47 | 01-05-2004 21:00 | |
| Levensbeschouwing & Filosofie |
What Would Jesus Drive? debotjuh | 4 | 05-07-2003 12:00 | |
| Levensbeschouwing & Filosofie |
kerstofobie: IK HAAT KERST! frankzinnig | 71 | 30-03-2003 07:46 | |
| Huiswerkvragen: Cultuur, Maatschappij & Economie |
Marktonderzoek sardukar | 5 | 10-12-2002 20:58 | |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 21:14.
Adverteren