De voile van mijn gedachten ziet zo waas nu,
ze is niet meer zo strak, vertoont nog weer eens scheuren,
maar meer dan zo nu dan.
Soms is ze zo oncontroleerbaar en waan ik me in een wereld
welke niet de mijne is.
De banen waar het stof geleidt onstaat nu craquelé.
Het glazuur slijt, groeven worden zichtbaar,
mijn openheid verleidt
tot gedane zaken, ze nemen echter geen keer.
__________________
vows are spoken to be broken, feelings are intense, words are trivial, pleasures remain, so does the pain, words are meaningless and forgettable
|