Ik ben niet meer gewend wat meer droevige gedichten te maken, nu ik me erg gelukkig voel. Maar ik probeer het weer eens, vond het leuk.
De dood druipt
van de muren af
D en O, tweemaal
omgekeerd en
heen en weer
Ze houdt nooit op:
Bloed op het papier
Bang voor dood?
of voor te leven
Zwart dat
mij mijn woorden geeft
zolang ik leef,
zijn zij mijn adem,
als ik dood ben,
slechts mijn erfenis
Weet; je huilt
echt niet alleen
mijn muren huilen
'dood' voor altijd
met je mee:
Kus op het papier
Laatst gewijzigd op 01-12-2002 om 13:57.
|