ik wil mijn depri vriendin helpen, maar hoe?

[Croeloes]

Mijn vriendin is al een tijdje depressief. Het begon met dat ze gewoon niet zo vrolijk was. Steeds kwam het vaker voor dat ze niet zo vrolijk was. Veel later begon ze te vertellen dat ze dood wilde, en nergens meer zin in had. Ze was bang dat haar vriendje (nu ex-vriendje) het uit zou maken. Ze zei tegen hem dat ze dood wilde als hij het uit zou maken, en ze maakte zich overal druk om. Uiteindelijk heeft hij het toch uitgemaakt. Maar nu is het zo erg met haar, dat ze zelfs in haar polsen snijdt. Mijn vriendinnen en ik hebben zooooooovaak met haar gepraat, maar niets dringt tot haar door. Ze moet echt naar een psycholoog, of psychiater, maar hoe krijgen wij haar daar naartoe? en is het onze taak om ervoor te zorgen dat ze erheen gaat? of moeten wij ons gewoon er helemaal neit meer mee bemoeien? ik weet het echt niet meer of moeten wij met haar ouders gaan praten zonder dat zij het weet? of samen met haar met haar ouders praten

[Quiana]

Croeloes schreef:
Ze moet echt naar een psycholoog, of psychiater, maar hoe krijgen wij haar daar naartoe? en is het onze taak om ervoor te zorgen dat ze erheen gaat?

Ik denk eerlijk gezegd niet dat jullie haar
bij een psycholoog zullen krijgen.
En als dat al lukt, dat het niet veel helpt,
niet zolang ze zelf niet wil.
Denk ook niet dat het jullie taak is om ervoor te zorgen,
maar ook niet dat het je koud moet laten oid.

Croeloes schreef:

of moeten wij ons gewoon er helemaal neit meer mee bemoeien? ik weet het echt niet meer of moeten wij met haar ouders gaan praten zonder dat zij het weet? of samen met haar met haar ouders praten

Geef haar steun die ze nodig heeft..
Denk dat je wel met haar ouders, mentor ed kan praten,
met de kans dat ze heel boos kan worden..
Mja, kweenie, zou met haar samen gaan,
ik zou het iig heel rot vinden als vrienden
achter mijn rug om naar mn ouders oid gaan.
Succes ermee..

[Croeloes]

hmmzz jah , ik heb nu net bij www.zwaarweer.nl wat informatie uitgeprint, en dat ga ik haar laten lezen, en ik ga haar dan proberen duidelijk te maken dat ze het beste hulp kan zoeken. Ik hoop dat het helpt. want ik wordt er zo verdrietig van

[framboosje]

wat jou vriendin nu doormaakt, heb ik eigenlijk een tijd terug meegemaakt...
ik sneed (snij) ook in mijn polsen en zo en mijn vriendin wilden mij ook wel helpen maar wisten niet goed...
sommige van hen zeiden me toen steeds dat ik proffesionele hulp nodig had... wel, om eerlijk te zijn daar had ik op dat moment nu echt niks aan! zij zagen het als een probleem, terwijl ik er helemaal niet zo'n probleem van maakte, ik vond het normaal... (en ik dacht soms dat zij proffesionele hulp nodig hadden en ik niet)... uiteindelijk zijn de vriendschappen met deze die dit zeiden geeindigd, ik zeg er nu geen woord meer tegen (dus, misschien een tip om het niet te doen?!)
sommige van mijn vrienden hadden al rap door dat het niet hielp te zeggen dat ik proffesionele hulp moest zeggen... ze stopten daar dan ook vlug mee... in plaats daarvan probeerden ze hun best te doen mij af en toe te laten lachen en probeerden ze heel normaal te doen... ze probeerden niet teveel op mijn snijwonden en zo te letten... (=> dit was ook héél moeilijk voor hen, dat weet ik)...
uiteindelijk heb ik zelf proffesionele hulp gevraagd, een tijdje nadat ik samen met een vriendin in het ziekenhuis was beland voor een overdosis anti-depressiva (die mijn vriendin nam).
soms wil ik ook nu weer met die proffesionele hulp stoppen... gewoon omdat ik steeds meer en meer het gevoel heb dat ik een deel van mezelf wegsmijt... de reden dat ik niet stop, is eigenlijk gewoon omdat ik mijn vriendin soms zie wenen om wat ik mezelf aandoe... mijn vriendje maakte het (onder andere) ook uit, gewoon omdat hij bang was... bang dat hij me zou verliezen en dat kon hij niet meer aan (hij had zelf al genoeg problemen)... hij zegt me nu ook nog af en toe dat hij bang van me is... en dat helpt...

anyway, wat ik je aanraad te doen:

Probeer zo normaal mogelijk te doen tegen haar, als ze iets wil zeggen maak tijd voor haar (nou ja, je hoeft het natuurlijk niet altijd te doen), luister naar haar... en zeg haar vooral niet proffesionele hulp te zoeken, daar krijg je haar toch niet heen, dat moet ze zelf willen... probeer te weten te komen of zij het als een probleem ziet... zo niet, probeer dat dan te aanvaarden en gewoon een goeie vriendin te zijn voor haar... ziet ze het zelf wel als een probleem, kan je haar misschien vragen of ze er ook mee wilt stoppen (met snijden)... en als ze dat wil, of ze daarbij hulp wil... meer zou ik echt niet doen!
gewoon een vriendin zijn, haar laten voelen dat je er voor haar bent... en 'k weet et, dat kan soms moeilijk zijn, ook voor jou, maar onthoud dat het omdat vrolijke meisje van vroeger gaat!

dikke kus en veel succes!!
Ilse

[Croeloes]

jah maar ik ben echt bang dat ze zichzelf echt wat gaat aandoen, of is het gewoon aand8 vragen door dat te zeggen? want ik heb namelijk gehoord dat als mensen het openbaar maken dat ze dood willen dat het vaak aand8 vragen is

Croeloes schreef:
jah maar ik ben echt bang dat ze zichzelf echt wat gaat aandoen, of is het gewoon aand8 vragen door dat te zeggen? want ik heb namelijk gehoord dat als mensen het openbaar maken dat ze dood willen dat het vaak aand8 vragen is

Kan, maar ik zou er niet zo 1, 2, 3 van uit gaan. Aandacht vragen is trouwens ook nog breed: aandacht vragen, zielig gevonden willen worden, een kreet om hulp, enz. Bij alles zit er iets achter, de vraag is dan wat. Als het een kreet om hulp is, dan is het wel degelijk serieus (anders ook). Tja, ik ken d'r niet. Probeer met haar te praten, schrijf haar een brief, wees duidelijk dat je er altijd voor haar bent, enz. Meer kun je denk ik ook niet doen, hoe verrot het ook is...

[Margriet]

Er is nu vrij weinig wat je kunt doen..Ik heb zelf ook vrienden die depressief zijn en het slechtste wat je nu kunt doen is gaar dwingen naar een psycholoog/psychiater te gaan...Hoe hard jij ook ziet dat ze het nodig er moet eerst iets doordringen of gebeuren...Je zegt dat ze dood wil...Maar ze doet het niet, ze is nog niet dood...Dat betekend dat ze het niet durft of nog net niet wilt...Dit is natuurlijk ook niet positief, maar als jij en je vrienden haar nou gaan dwingen met iemand te gaan praten, zal ze het vertrouwen in zichzelf helemaal verliezen...En het zeer waarschijnlijk ook zien als verraad...
Jij en je vrienden kunnen laten zien dat jullie om haar geven, maar zeg niet dat ze moet stoppen met snijden of hulp nodig heeft, want dan gaat ze afstand van jullie nemen...Pas op!!!
Maar je moet haar ook weer niet gaan ontwijken, want dan denkt ze dat jullie haar neit mogen omdat ze zich kut voelt...
Zeg haar bijvoorbeeld dat ze altijd bij jou mag huilen en met je mag praten, dat doet haar waarschijnlijk wel goed...

Trouwens, als het jou te veel wordt zul je toch afstand van haar moeten nemen, want jij mag er neit kapot aan gaan...
Dit klinkt heel egoistisch(denk ik), maar als zij ooit nog naar de professionele hulp gaat, heeft ze vrienden nodig...Een hulpverlener kan naar haar luisteren en haar laten huilen, maar uiteindelijk kan hij/zij je vriendin geen liefde geven en een gevoel van geborgneheid....
Daar zijn vrienden voor

[Droomvlucht]

Het KAN aandacht vragen zijn, maar dan nog... dan is er toch altijd wat goed mis ensow..

Maar daar moet je idd niet 123 vanuit gaan.

K ben het er ook mee eens dat je haar zeerwaarschijnlijk niet naar een psych kunt "sturen"..

ze moet daar sowieso een EIGEN motivatie voor hebben, zo niet kom je sowieso niet ver binnen hulpverlening.

[Croeloes]

Jah dat is juist het probleem. Ze heeft geen motivatie om naar een psycholoog te gaan, ze denkt dat niemand er kan helpen

[TheOneWhoLeft]

Kennis is macht. Probeer er veel over te lezen.
Bijvoorbeeld op http://www.depressiestichting.nl/

Kijk of ze een keuze wilt maken.
a) Op deze manier doorblijven gaan.
b) Er iets aan doen(, dus hulp zoeken.)

Verder moet jij helemaal niets. Geef jezelf niet de schuld van haar zwakkere momenten. Ook jij kunt niet meer dan je best doen, onthoud dat goed!
Zij moet écht willen mits een psycholoog haar helpen kan.
De eerste stap die je, denk ik, kan zetten, is haar de depressie te laten erkennen. En laten inzien dat het zó niet goed gaat. Daarna zou ik haar adviseren om met haar ouders er over te praten, of een ander volwassen iemand die zij vertrouwd. [Oudere broer/zus?]

Sterkte.

[Croeloes]

thnx voor deze site! ik heb het gelijk doorgemaild aan der. Ook heb ik een mailtje gestuurd naar www.zwaarweer.nl Hierop heb ik antwoord gehad, en ik d8 : wat nou als ik gewoon het mailtje aan haar stuur wat ik van zwaarweer.nl heb gehad. Dus ik heb hem doorgestuurd, en ik hoop dat ze nu inziet dat ze hulp nodig heeft. Morgen zie ik haar weer, ik hou jullie op de hoogte!

xxxxx