Derde Poging

[N*A*Shezbaernon]

Ik ga dood.

Ik wilde schreeuwen maar kreeg geen kans om het te doen. Ik heb mijn vriendje weggestuurd, hij was al zo vaak weggegaan, dus waarom niet nog een keer ... en nu is er nog maar lege ruimte en stilte overgebleven, een zin ...

Stilte, een zin, spiraal van pijn, zelrmedelijden, schuldgevoelens en leed moet gebroken worden.

Ik maak mezelf af. Derde poging wordt de laatste poging, een maandje, GAME OVER.

Sorry voor het lastigvallen

[Marc S]

Mijn lichaam, dat zich op alle mogelijke manieren probeert te verdedigen ( hongeraanvallen, dorst, moeheid, flauwvallen etc. ) heeft nog niet begrepen dat hij niet kan winnen ... alleen maar verliezen ... want of val ik af en ga ik er uitzien zoals ik wil, tegen zijn werking in ( in dat geval heb ik gewonnen ) of ga ik gewoon dood, en dan heb ik ook gewonnen want de dood zou me een verlossing zijn ... HIJ KAN OP GEEN MANIER WINNEN, hij moet alleen opgeven ...

Waarom probeer je jezelf niet te accepteren zoals je bent? Niet alles draait om uiterlijk :/

Misschien dat ik nu dingen uit verband haal, maar ik vroeg me ff af *waarom* ...

[N*A*Shezbaernon]

Marc S schreef:
Waarom probeer je jezelf niet te accepteren zoals je bent? Niet alles draait om uiterlijk :/

Misschien dat ik nu dingen uit verband haal, maar ik vroeg me ff af *waarom* ...

Je kan het wel 100x proberen, maar als het gewoon niet lukt ... Ik weet niet waarom ik het niet kan. Op zich zou het me niet hoeven te interesseren ( dat stukje dat je hebt gequote is ook alleen mijn gevoel als ik in een crisis zit, anders boeit het me niet zow ), maar dat lichaam werkt gewoon tegen en ik geef het hem terug ... Het gaat niet er om dat ik er uit zie zoals ik er uit zie, het gaat er om dat ik daar niet om heb gevraagd ... Sorry, ik kan het niet uitleggen, ben nu een beetje out of order.

Het is trouwens niet helemaal uit verband gehaald, het heeft daar waarschijnlijk ook mee te maken.

[Marc S]

No_third_ch@nce schreef:
Het gaat niet er om dat ik er uit zie zoals ik er uit zie, het gaat er om dat ik daar niet om heb gevraagd ... Sorry, ik kan het niet uitleggen, ben nu een beetje out of order.

Tegenstrijdig inderdaad :/

Het is trouwens niet helemaal uit verband gehaald, het heeft daar waarschijnlijk ook mee te maken.

Wat vertel je nog niet?

[N*A*Shezbaernon]

Marc S schreef:
Wat vertel je nog niet?

Eigenlijk heb ik nog helemaal nix verteld
Is misschien beter ook, anders zouden de forummers hier nix anders lezen dan mijn verhalen. En dat ik VEEL op kan schrijven ...

[Marc S]

No_third_ch@nce schreef:
Eigenlijk heb ik nog helemaal nix verteld
Is misschien beter ook, anders zouden de forummers hier nix anders lezen dan mijn verhalen. En dat ik VEEL op kan schrijven ...

Dan doe je dat toch?

Misschien leer je daardoor beter om te gaan met je problemen. Niet door ervoor weg te lopen, maar op te schrijven en ze opnieuw te beleven...

Niet dat het leuk is, want ik heb nog nooit zoveel als verleden jaar stil gestaan bij het verleden :/

[Doc]

Dit topic gaat in tegen het nieuwe beleid op Psychologie, dat verteld dat zelfmoord aankondigingen verboden zijn.

Daarom gaat er nu een slotje op, sorry maar de regels zijn belangrijk voor de sfeer op 't forum...

Ben je het niet met deze beslissing eens, stuur dan even een mailtje naar doc@scholieren.com

Doc

[N*A*Shezbaernon]

Marc S schreef:
Dan doe je dat toch?

Het gaat vooral om de laatste dagen, ik weet echt niet meer wat er met mij aan de hand is. Ik heb de hele tijd ruzie met mijn vriend, om de kleinste dingen, en dan echt schreeuwen zodat je er bij zou omvallen. Die ruzies maken het veel erger dan het zou zijn, maar het probleem is dat ik niet weet hoe ik het zou moeten oplossen. Dat is alles ... mijn eetstoornis ( als we t dan zow gaan noemen ), mijn zwaar - klote voelen, snijden, problemen tussen mij en zijn ouders waar ik me niet over heen kan zetten en het feit dat ik hier ben. En dit topic ... ja ... je weet al dat ik heel lang niet gegeten heb ( ja daar ga je dood aan ) en eigenlijk zou ik weer moeten gaan eten, maar vandaag zit het weer alles tegen.

Ik wilde het alles kwijt, werkelijk, ik wilde het vertellen of uitschreeuwen, maar het kan niet ... ( ten eerste omdat er niemand is die zou luisteren, ten tweede omdat ik niet zo makkelijk praat ), dus heb ik in een aanval gezegd dat ik nooit meer iets eet.

Eigenlijk sta ik nog best wel open voor iets anders dan per se doodgaan, maar het is zo aantrekkelijk ...