Zou het veel uitmaken als een kind niet op de kleuterschool zat?

[Marc S]

Naar aanleiding van deze topic op de Kantine. Denken jullie dat het veel uitmaakt in de ontwikkeling van een kind als het niet of nauwelijks op de kleuterschool zat?

*moet hier ineens aan denken*

[Doc]

Ik denk wel zeker dat 't nuttig is, want kleuters leren zo op vroege leeftijd al met elkaar omgaan. En op deze manier kan ook snel geconstateerd worden of kinderen misschien een communicatie stoornis hebben, en kan er bijtijds worden ingegrepen.

Tevens is het een voorbereiding op het iedere dag van huis zijn, en niet bij mamma te zijn.

Voor de ouders is het ook makkelijk trouwens

het maakt zeker veel uit,want in die tijd leer je hard te worden en met anderen om te gaan en kunnen ze ingrijpen(op tijd dat je het verleerd)als ze iets aan je merken.

[Liz]

Ja ik denk wel dat het belangijk voor je ontwikkeling is. Je leert met andere kinderen om gaan, en zoals hierboven al gezegd werd worden stoornissen eerder opgemerkt. Mijn moeder werkt in groep 1 en die ziet ook al echt verschil na een paar maandjes. Die kinderen komen huilend binnen en willen niets doen alleen maar huilen (vind m'n moeder niet zo heel leuk ) en na een tijdje zijn ze helemaal gewend en kunnen ze al zelfstandig dingetjes doen.

Maar zelf kan ik me bijna niets van m'n kleuterschool herinneren. *gaat even heel diep nadenken* Ik weet wel dat ik veel met oudere kinderen omging. In groep 1 ging ik met kinderen uit groep 3/4 om.

[Marc S]

Nou, ik had geen last van "huilen" of dat ik mijn moeder miste ofzo... dat boeide me nauwelijks (daar was ik al redelijk overheen op die leeftijd)... ook toen ik vroeger in het ziekenhuis lag, was ik er tamelijk rustig onder, terwijl de anderen om hun ouders schreeuwden :/

Maar ik had vooral moeite met de luidruchtigheid. Dat iedereen zo schreeuwde en rondrende, terwijl ik er maar bijstond en mezelf afvroeg wat ik nou eigenlijk moest doen daar

Ik weet nog dat er een mat op de grond lag, met zo een soort autoweg en dorpje erop getekend. Daarnaast stond een doos met autotjes. Dit was op mijn eerste dag en iedereen mocht een autotje pakken en daarmee spelen.

Nu was ik van begins af aan erg stil, hoewel ik thuis juist druk was, maar de anderen heel wild. Andere jongens wilden gelijk met mij stoeien (en vechten om die autotjes bijv), waar ik bijvoorbeeld helemaal geen behoefte aan had... het lukte me dan ook, met hulp van mijn moeder, om bijna altijd thuis te blijven... waardoor ik de kleuterschool grotendeels niet heb meegemaakt.

Als ik dan kijk naar hoe ik school vanaf groep 3 beleefd heb, vraag ik me toch af of dit een grote fout was... dat ik misschien daardoor "anders" was, omdat ik van kinds af weinig contact met andere kinderen had.

Dit zou kunnen betekenen dat ik dus niet "anders" was, omdat ik zo geboren ben, maar door de omstandigheden

Na ja, ik vraag het me gewoon af. Het geeft me wel enig inzicht in mijn verleden

[Doc]

Zou best kunnen hoor Marc, die eerste 6 jaar van je leven zijn de belangrijkste jaren

[Marc S]

Doc schreef:
Zou best kunnen hoor Marc, die eerste 6 jaar van je leven zijn de belangrijkste jaren

Ach ja, het zal me verder wel niet al te erg belemmeren, maar had waarschijnlijk wel de nodige invloed op mijn jeugd... Misschien dat het mede ervoor gezorgd heeft dat ik nu zo'n Einzelgaenger ben

Wel vaag, lees ik op het ene moment die topic, op het andere moment dwaal ik weer in mijn verleden rond

Er komt wel steeds meer naar boven, bestwel grappig eigenlijk

'k weet wel zeker dat het veel uit zou maken.

Leonoor schreef:
'k weet wel zeker dat het veel uit zou maken.

Inderdaad, volgens mij zou dat ook een heel groot verschil zijn. Alleen al, omdat veel van de basisschoolvriendschappen al ontstaan in de zandbak. (Tenminste, zo ging het bij mij ) Je leert toch hoe je om moet gaan met andere kinderen, wat je wel en niet kunt doen, het is al spelenderwijs (Klopt dit woord?) een opstapje naar groep 3, en de rest van de basisschool..ik kan me nog herinneren dat ik het heerlijk vond, schommelen, poppenhoek, en met die mensen waar ik toen mee omging, is dat contact ook gebleven tot ik van die school afging..

[QuietNoise]

ik had het eerste jaar basisschool graag gemist, ik heb er meer 'sociale vaardigheden' VERleerd dan GEleerd...
en nog jaren er last van gehad dat ik nie meer wist hoe je vrienden maakt
inmiddels weer geleerd gelukkig...

[Marcade]

Leonoor schreef:
'k weet wel zeker dat het veel uit zou maken.

Ook zin om een uitleg in te typen, of moeten we je maar op je woord geloven.

[A loved one]

Is de kleuterschool dan de enige plaats waar je contact met anderen kunt krijgen?

Love

[Paulaah]

Ik zou het echt NIET weten..
Zelf heb ik wel op de kleuterschool gezeten..

[Marc S]

Ik heb daarnet een verhelderend gesprek met mijn moeder gehad over hoe ik vroeger was. Ik weet niet echt of ik er blij mee moet zijn, maar goed

Volgens haar was ik de eerste 5 a 6 jaar van mijn leven erg stil en terughoudend. Ik speelde niet met andere kinderen en gedroeg me ook anders dan de meeste jongens van mijn leeftijd en ging vreemd genoeg vooral stilletjes met meisjes om

Ik heb de kleuterklassen niet helemaal overgeslagen trouwens. De eerste paar maanden van de 1e was ik wel aanwezig, maar de rest van het eerste jaar wou ik volgens haar absoluut niet meer erheen.

Ze heeft me ook verteld dat de kleuterleidster het toen vreemd vond dat ik geen verlatingsangst had, terwijl ik toch het eerste kind was. Het waren volgens haar vooral de jongens die schreeuwden om hun moeder, terwijl de meisjes rustiger waren en dat ik daarom vooral met meisjes omging, omdat ze minder afschrikten dan die luidruchtige jongens...

Oh god, wat klinkt dit vreemd

Het was pas op mijn 7e a 8e levensjaar, nadat we naar Sliedrecht verhuisd waren, dat ik mij normaler gedroeg en meer met anderen omging en dat iedereen daar helemaal verrast over was. Ook blijkt dat ik op school vroeger met verscheidene dingen grote problemen had. Ik kon niet goed lezen en schrijven; schreef met links in spiegelschrift bijvoorbeeld

Maar daarentegen kon ik vergeleken tot de anderen zeer goed (hoofd)rekenen en dat terwijl ik toen nog steeds niet goed schrijven kon

Ze zei dat ik vooral tussen mijn 9e en 14e levensjaar "normaal" leek op te groeien. Ik ging nu meer met andere jongens om en deed normaal mee met hutten bouwen, voetballen, stoeien en alles wat erbij hoorde.

Toch leuk, zo'n stuk nostalgie

Wat nu vreemd is; het lijkt wel in een soort 7-jaars cyclus te gaan. De eerste 7 jaar was ik heel stil, die 7 jaar daarna best normaal, maar vanaf mijn 15e verdween ik weer op mijn kamer :/

Nu had ik er allemaal verschillende theorieen over en het pesten speelde zeker wel een rol, maar normaal vindt mijn moeder het nog steeds niet. Ik was vroeger volgens mijn moeder dus wel degelijk anders :/

Ze heeft me nog verschillende andere dingen verteld die nogal gek klinken Vooral dat ik me soms erg apatisch gedroeg en al scheldend op alles en iedereen verdween op mijn kamer... en dat ik soms wekenlang niet met mijn vriendjes omging en dan ineens weer wel...

Toch vreemd, zelf weet ik daar niets meer van

Na ja, het maakt nu niet meer veel uit, maar ik ben mijn jeugd een beetje aan het onderzoeken. Ik zie namelijk soms beelden van vroeger voor me die ik nergens kan plaatsen

Marcade schreef:
Ook zin om een uitleg in te typen, of moeten we je maar op je woord geloven.

Dat laatste.

Nee, geintje, maar 'k zit via tel te inetten, dus alles beetje snel doen, snappie. Verder weet ik ook niet hoe ik het uit moet leggen, dus vandaar.