Erachter gekomen

[Snakeboy]

Een halve maand geleden ben ik erachter gekomen dat ik Autisme had, ik had al zo'n vermoede,
Maar wat ik niet leuk vond is dat het alle jaren maar werd verzwegen, ik keek 3 dagen geleden in een verslag van mijn broertje (medisch onderzoek) en zag er staan:

"...Heeft een broer van 14 jaar met PDD-Nos en Angstneurose"

En ik wist ook niet dat ik Angstneurose had..
Zou er nou nog meer zijn??
Ben er ook al achter dat ik GTS heb, er klopt iets niet helemaal,
Ik vind dat kinderen van een leeftijd van 11 jaar ofzo al dat soort inlichtingen moet hebben,
wat zal het allemaal voor shit wezen zeg?

Snakeboy schreef:
Zou er nou nog meer zijn??

Vraag het je ouders.

ik weet niet of ik het zou willen weten. ja ok nu voel je je misshcien een beetje verraden door je ouders maar dat gaat over..... denk je echt dat je je beter had gevoeld als je het geweten had?? ik dnek dat je je alleen maar meer zou afzonderen...

[Sirenie]

Dat je ouders je dat niet verteld hebben? Ik zou eerst met ze gaan praten om te vragen waarom ze dat niet verteld hebben, want jij zou dit toch moeten weten, het is jouw lijf! Misschien hebben ze er wel een hele goede reden voor.
Jomig. Succes ermee.

[Horror Kitty]

beetje vaag dat je zoiets zelf niet merkt.
en als je ouders die informatie hebben zullen ze ongetwijfeld al eens onderzoek hebben gedaan, dus ik vind het een beetje vreemd dat je het niet wist.

[Ciskaatje]

Ik denk dat het je ouders beter leek om het je niet te vertellen.
Voor sommige kinderen is het fijner als ze weten wat ze hebben, omdat ze het dan zelf beter kunnen begrijpen (anders krijgen ze misschien het gevoel dat ze 'anders' zijn, zonder dat ze weten wat er 'mis' met hun is)
maar voor sommige kinderen is het ook beter om het niet te weten, want als ze het wel weten krijgen ze juist het gevoel anders te zijn.. juist dan krijgen ze het gevoel dat er iets mis is met ze, en wanneer is een kind oud genoeg om te begrijpen wat er precies aan de hand is en hoe daarmee om te gaan?

voor ouders kan het dan heel moeilijk zijn om de keus te moeten maken, het vertellen of niet
want hoe een kind erop reageert is altijd heel moeilijk te voorspellen
ik denk dat jou ouders ervoor hebben gekozen om het je niet te vertellen, puur uit bestwil voor jou

maar nu je erachter bent gekomen, nu je het zeg maar toch weet, denk ik dat je dat wel aan je ouders moet vertellen (ik weet niet of je dat al hebt gedaan? of je al hebt verteld dat je het weet?)
je kan met ze praten, waarom ze het je niet hebben verteld, vragen wat hun argumenten daarvoor zijn en vertellen waarom jij het er niet (of misschien toch wel) mee eens bent.

Op die manier kan je hun misschien meer begrijpen, en heb je een aantal van je vragen opgelost. Bovendien zullen hun wel weten wat je precies hebt, en wat het inhoud enz..

succes