Je jeugd

[peaceflower]

Je jeugd is de mooiste tijd van je leven. Als je kind bent besef je dat nog niet, en dan wil je juist volwassen worden.
Maar achteraf is m'n kindertijd de mooiste tijd van m'n leven geweest, vol vrijheid en geluk. Zonder problemen en verplichtingen.
En het lijkt wel of je in je leven op het hoogtepunt begint en steeds verder wegzakt. Alsof het alleen nog maar slechter kan worden. Hoe denken jullie hierover?

[Isa]

Dat dat bij iedereen verschillend is, hoewel de meeste mensen in deze maatsacahppij zich helaas laten meeslepen door wat in het boeddhisme samsara genoemd word, oftewel de cyclus van beerte en materiele zorgen.
Ze snappen niet dat het geen ene ruk uitmaakt of je een bepaalde baan wel f niet krijgt, als ze er ongelukkig van worden is het hun eigen schuld.
De ware volwassene (die zichzelf losgebroken heeft van samsara en alles wat erbij hoort) is net zo gelukkig zo niet gelukkiger als een kind.

[kleine wicca]

Nee, mijn kindertijd is niet de meest gelukkige periode in mn leven geweest. Niet dat ik ongelukkig was, maar als ik er nu op terugkijk ....nee. En ik denk ook niet dat dat HOEFT. Je hoort mensen altijd maar zeggen dat je kindertijd zorgeloos enzo moet verlopen? HOEZO EIGENLIJK? je hebt nog genoeg tijd om zorgeloos te zijn en dat dan tegelijkertijd ook nog zelf te beseffen, das toch ook mooi? ik kan nu zeggen: IK BEN GELUKKIG.
Ik denk dus ook niet dat je leven op een hoogtepunt begint en daarna alleen maar "slechter" wordt. lekker zou dat zijn zeg.
Nee, ik denk dat je leven verschillende hoogteounten kent.

[kleine wicca]

okejokej ik ben nog steeds n kind natuurlijk (maar kep et dus ff over de leeftijd 0-10)

[Virtual_Angel]

Ik mag eigenlijk niet klagen over mn jeugd,
Maar ik doe het vaak toch...

K heb altijd in andere landen gewoond, woonde je ergens 2 jaar, kom, we gaan verhuizen
+ dat ik een hele slechte ervaring heb met arabieren...
En.... Tsja.... Ik weet het niet....

[faith666]

Op zich zou je jeugd wel je leukste tijd moeten zijn, je hoeft je als het goed is nog niet over te veel dingen zorgen te maken, ik bedoel over school en geld en weet ik veel wat....je toekomst
Toch zal het per persoon verschillend zijn door de ervaringen die je hebt gehad, ik heb maar tot mijn 6e een onbezorgde jeugd gehad, toen kreeg mijn moeder kanker.
Veel mensen zeggen trouowens ook dat hun studenten tijd de leukste tijd van hun leven was....daar zie ik eigenlijk ook best wel naar uit........nog een jaartje!!!!!

M'n kindertijd was de slechtste tijd van m'n leven en het wordt nu alleen maar beter. Ik hou de stijgende lijn erin

[*Burning water*]

Het lijkt me vrij voorbarig om nu al te gaan beslissen wat de beste, leukste tijd van mijn leven is. Tot nu toe was geen enkele periode onprettig

[gimgamgommetje]

hmm ik heb het nu echt wel 10x beter dan vroeger.
niet dat ik altijd een rotjeugd heb gehad maar ik merk dat ik nu makkelijker met bepaalde dingen om ga en zo.

[Knutselsmurfie]

*wijst naar haar sig*

Mjoah. Ik ben het opzich wel met je eens, maar ook weer niet. Gisteren realiseerde ik me ineens dat het misschien wel nergens op slaat. Ik heb een super-kinder/jeugdtijd gehad, maar dat wil niet zeggen dat de rest van mijn leven rot moet zijn. Er is nog zoveel meer om voor te leven...

[lovetear]

peaceflower schreef op 14-05-2003 @ 01:20:
En het lijkt wel of je in je leven op het hoogtepunt begint en steeds verder wegzakt. Alsof het alleen nog maar slechter kan worden. Hoe denken jullie hierover?

Het is verschillend bij iedereen. Je kunt niet zeggen dat je op een hoogtepunt begint, omdat sommige levens precies het tegenovergestelde van elkaar verlopen.

[hotrodmonster]

peaceflower schreef op 14-05-2003 @ 01:20:
Je jeugd is de mooiste tijd van je leven. Als je kind bent besef je dat nog niet, en dan wil je juist volwassen worden.
Maar achteraf is m'n kindertijd de mooiste tijd van m'n leven geweest, vol vrijheid en geluk. Zonder problemen en verplichtingen.
En het lijkt wel of je in je leven op het hoogtepunt begint en steeds verder wegzakt. Alsof het alleen nog maar slechter kan worden. Hoe denken jullie hierover?

om een of andere reden wil ik graag volwassen zijn, maar dan bedenkt ik me altijd dat ik het eigelijk wel heel fijn vind om nog een 'kind' te zijn

[REIE]

peaceflower schreef op 14-05-2003 @ 01:20:
Je jeugd is de mooiste tijd van je leven. Als je kind bent besef je dat nog niet, en dan wil je juist volwassen worden.
Maar achteraf is m'n kindertijd de mooiste tijd van m'n leven geweest, vol vrijheid en geluk. Zonder problemen en verplichtingen.
En het lijkt wel of je in je leven op het hoogtepunt begint en steeds verder wegzakt. Alsof het alleen nog maar slechter kan worden.

romanticus

[eeh...?]

hotrodmonster schreef op 22-05-2003 @ 20:30:
om een of andere reden wil ik graag volwassen zijn, maar dan bedenkt ik me altijd dat ik het eigelijk wel heel fijn vind om nog een 'kind' te zijn

Haha, dat heb ik ook een tijd gehad!

[rooddraakje]

Ik ben van mening dat er na je jeugd nog weer allemaal leuke dingen komen. En je kan het moeilijk vergelijken omdat het allemaal heel anders is.

[elledc]

Je bent 'gelukkiger' als kind omdat je dan nog geen besef hebt, geen vaste persoonlijkheid.
Het lijkt steeds zwaarder te wegen, omdat je als ouder wordende meer nadenkt en stilstaat bij kleine dingen.

Ikzelf vind mijn leven nu veel beter dan toen, juist omdat ik nu besef dat er zoveel dingen te doen en te ontdekken zijn.
't Leven is soms lastig, ja dat ervaar je zeker eens je wat ouder bent, maar er leren mee omgaan dat is de kunst.

[humming bird]

peaceflower schreef op 14-05-2003 @ 01:20:
Je jeugd is de mooiste tijd van je leven. Als je kind bent besef je dat nog niet, en dan wil je juist volwassen worden.
Maar achteraf is m'n kindertijd de mooiste tijd van m'n leven geweest, vol vrijheid en geluk. Zonder problemen en verplichtingen.

Ik kan alleen maar zeggen, dat ik het heel fijn voor je vind dat je een fijne jeugd hebt meegemaakt! Ik meen het serieus, er zijn helaas veel mensen (waaronder ook ik) die dit niet zo kunnen zeggen! Koester je jeugd!!

Groetjes.

ik vond m'n kindertijd werkelijk waar geen ene fuck aan.. maar de tijd die ik nu beleef vind ik helemaal geweldig.

[Evito]

Daar ben ik het niet mee eens. Hoewel ik in mijn kindertijd nog puur was van verlangen, kan ik nu op een andere, geestelijke manier heel puur worden. Het leven is juist een berg van het denken, een berg van geluk. Pas aan het eind staan we op het hoogtepunt.

[poesiefox]

Och, de onschuld van de jeugd. Niets hoeven, niets moeten. Heerlijk, zorgeloos. Heavenly blissfulness!

Probleem is dat je op het moment zelf alleen maar ziet dat je nog niets mag.

Je geniet pas van je jeugd als je er later nog eens aan terugdenkt.

[duifeltje]

daar ben ik het niet mee eens (dat je op het hoogtepunt begint)
het lijkt mij nog mooier om zélf kinderen te hebben, niet dat ik nu aan kinderen denk HAHA......
maar volgensmij zijn er echt wel wat meer hoogtepunten in je leven dan kind.
(soms vind ik het wel jamer dat ik niet klein meer ben, want als je als het ware uit dingen groeit ga jeje beseffen dat het leven maar éénmalig is , zoals dat ik niet meer op een shet kan rijden)
en daarom-vind ik-moet je alle kansen met beide handen grijpen,
want elke dag leef je maar één keer, soms is dat fijn maar je kan niet ff op ctrl z drukken om die leuke dag terug te krijgen, waarop je de kans kreg om........(vul zelf maar in)

[tacidvs]

Als je geboren wordt, ben je praktisch niets, een dier. Dan krijg je een beetje opvoeding en ontwikkel je je een beetje. Zo rond een jaar of 8-10 ben je iets, maar dat heb je niet zelf gedaan. Zo vanaf je 12e begin je jezelf 'op te bouwen'. Later zul je worden wat je erin hebt gestopt. Omgeving heeft ook nog invloed, maar wat je van jezelf maakt...

[lil devil]

peaceflower schreef op 14-05-2003 @ 01:20:
Je jeugd is de mooiste tijd van je leven. Als je kind bent besef je dat nog niet, en dan wil je juist volwassen worden.
Maar achteraf is m'n kindertijd de mooiste tijd van m'n leven geweest, vol vrijheid en geluk. Zonder problemen en verplichtingen.
En het lijkt wel of je in je leven op het hoogtepunt begint en steeds verder wegzakt. Alsof het alleen nog maar slechter kan worden. Hoe denken jullie hierover?

Hierover denk ik ook de laatste tijd steeds vaker na. Het voelt inderdaad, alsof je na je middelbare school tijd& de tijd waarin je je evt. vervolgopleiding doet aan het "gewone-huisje-boompje-beestje" leven begint. Als ik er zo op terug kijk was mn leven wel zwaar goed, en realiseerde ik tot mn 16e niet echt wat er allemaal bij komt kijken in de toekomst, nu zie ik allerlei dingen en taken die ik over moet nemen die mn ouders ook doen, gewoon echt volwassen worden zeg maar... Je moet alles zelf gaan betalen, je moet gaan sparen, je moet voor je eigen toekomst zorgen. Dat zijn geen dingen waar ik aan dacht toen ik de middelbare school opkwam. De middelbare school tijd is voor mij heel belangrijk geweest omdat er zo ontzettend veel gebeurd is. En wat die tijd daarvoor betreft is ook goed geweest omdat je leven, net wat je zegt, een grote speeltuin is, je bent vriendjes met iedereen, je hebt geen zorgen, kortom je doet alles wat je wilt. Nu is alles verandert, wat mij ook opviel is dat ik vroeger iedereen aardig vond, en mn zus die 5 jaar ouder is sprak dan wel eens zo van "die mag ik niet...bla, bla" en daar snapte ik nooit wat van... Rare bedoeling eigenlijk allemaal.