Zijn ogen bekeken mij
maar hij was niet,
woorden klonken
en tranen spraken
enkel waarheden
-Zijn adem is nooit gehoord
en een bewijs van leven
heeft nooit bestaan-
En toch liep hij
dag na dag in mij,
hij kleurde mijn wereld
waar enkel
de fantasie bestaat
- En zachtjes huil ik nu zijn kristallen
maar de bomen,
blijven bladeren verliezen -
|