Rozen verwelken, scheepjes vergaan...

[Secreet]

Zwart vallen de tranen uit de donkere lucht.
De stem die meer zegt dan woorden geven.
De rode rozen vertrapt onder het gezucht,
Van wat was, wat kwam, en is gebleven.

De stervende bloemen in het bloemenveld.
De tranen die zo onverwachts kwamen.
Al die kleine dingen die nooit zijn verteld,
Maar waar we ons gelukkig in wanen.

En de duizenden dagen die ik heb geteld.
Toen ik dacht dat de regen zou drogen.
Kennelijk bestond er weinig meer van,
teveel leugens hebben we gelogen.



mjah de derde zin van derde couplet staat me ook niet erg aan...iemand opties?