bellen?

[LiquidSilver]

Mja ik weet echt niet of dit hier moet maargoed...

de laatste tijd laten mijn vrienden me naar mijn gevoel een beetje zitten...
ik moet altijd bellen wil ik bij de dingen zijn die hun afspreken.
De laatste tijd stellen ze me gewoon allemaal stuk voor stuk teleur..
en nu is het al half 8 geweest, meestal de tijd dat mensen al een uur geleden naar elkaar gebeld hebben...

ik weet t dit is niet echt boeiend, maar ik heb in mijn hoofd dat als ik bel, ik weer mijn trots verlies en toegeef aan het feit dat ik niet zeker weet of de vriendschap tussen ons wel echt is.
dus ik weet eigenlijk niet of ik nou moet bellen of niet.

het ziet er van de buitenkant niet zo belangrijk uit maar in mijn hoofd is er een oorlog gaande

iemand suggesties?

[hmvreemd]

bellen.

Ik kan je zeggen dat ik vind dat je niet meer moet bellen. Ik kan je ook zeggen dat ik vind dat je wel moet bellen. Maar ik denk dat je voor jezelf uit moet maken wat JIJ vindt.

Vindt je het erg als jij steeds degene bent die belt?
Hoe zou je je voelen als je merkt dat mensen jou echt niet uit nodigen?
Heb je dat gevoel er voor over of bel je dan liever zelf?

En misschien kun je het er eens met je vrienden over hebben.

Ik heb een soortgelijke situatie meegemaakt (maak het in zekere zin nog steeds mee), maar of je aan die ervaring echt wat hebt?

[Quiana]

Zekerheid over het feit of de vriendschap wel echt is of niet
komt niet uit de lucht vallen.. Net zomin als dat je vrienden
weten dat ze jou voor jouw gevoel een beetje laten zitten.

Ze kunnen niet ruiken dat je dat voelt... En ik denk dat je
dat best een keer kan zeggen, op het goede moment ed.
Probeer ervoor te zorgen dat je een beetje duidelijkheid
ed krijgt, laat het weten als ze je teleurstellen.

En dat betekent niet dat je ze achter hun broek moet zitten
oid.. Maar ik denk dat je zulke dingen gewoon moet kunnen
aangeven in een vriendschap.

Veel heb je niet te verliezen, behalve je trots misschien.
En dat is niet per definitie slecht.

[Dreamerfly]

Hoe ziet die oorlog er uit in je hoofd?

Wat ik uit je verhaal haal; je vraagt jezelf dus af of je vriendschap met hen wel echt is. Daar zit volgens mij je punt/je strijd.

Hoe is je contact opzich(losstaand van het bellen) met je vrienden?, hoe zie je, je vriendschap met hen?. Was dit altijd al zo, of is dat veranderd?

[Charlottetje]

Tsja, zoveel mogelijkheden eigenlijk.
Het beste zou zijn als je zou weten waarom zij jou niet bellen. Misschien vinden ze het zo normaal dat jij hen altijd belt dat ze jou niet meer bellen.
Ik zou zeggen, heb het er een keertje met ze over!En dan niet zomaar even tussen neus en lippen door, maar ook niet al te serieus, gewoon als jullie bij elkaar zijn en in een serieuze bui zijn, lijkt mij tenminste...

Succes iig!

[Mr_Akkerhuis]

't Is inderdaad wat je zelf wil: als je mee wil, moet je bellen en toegeven aan je trots (I know the feeling), als je liever je trots behoudt dan meegaat, dan moet je niet bellen. Easy toch eigenlijk?

[lennuzz]

Mr_Akkerhuis schreef op 31-12-2003 @ 20:50:
Als je liever je trots behoudt dan meegaat, dan moet je niet bellen. Easy toch?

[miss-suus]

kheb dat ook een tijdje gehad dat ik altijd degene was die iedereen aan het afbellen was. ze wisten dat ook dus zei belde niet meer. na een tijde had ik het door dat ik dus latid degen was die bezig met bellen was. dus ik ging niet meer bellen, na een tijdje gingen hun maar weer eens bellen.

[Bellenblaas]

Ken het wel ja... vriendschap moet van twee kanten komen en op het ene moment stopt de één er wat meer tijd en moeite in en op het andere moment de ander. Als jij diegene bent die er veel moeite in stopt en maar blijft bellen hoeft dat niet te betekenen dat die ander je als 'drammerig' ziet ofzo.
Kan natuurlijk wel en als je écht denkt dat dat zo is, dan moet je de eer een beetje aan jezelf houden. Dat kan je doen door gewoon niet meer te bellen en gewoon af te wachten wanneer die ander eens eindelijk contact met jóu zoekt ipv telkens andersom. Het is moeilijk, ik weet het... maar laat gewoon die telefoon liggen en wacht maar af tot zij doorhebben dat zij ook wel een keertje contact kunnen opnemen.

En als dat dan niet gebeurt, dan weet je genoeg (weet dat dat een rotgevoel is, maar ik geloof nooit dat ál je vrienden je zullen laten zitten, dus heb het er eens met mensen in je omgeving over)