vriend van vroeger....

[rosayet]

Ik weet niet zeker of dit topic hier hoort, en ik weet ook niet precies wat ik ermee wil.
Ik moet even m'n verhaal kwijt en ik hoop dat iemand zich de moeite neemt mijn verhaal te lezen.

Ik ben dus zelf 17 jaar.
Vorig jaar ben ik S. tegengekomen. Hij is 32. Op zich natuurlijk geen probleem.
In die tijd had ik zelf een slechte periode. Het ging niet goed met me, en ik zocht steun die ik thuis niet kon krijgen.
Op dat moment kwam ik dus in aanraking met hem....

Hij heeft me verschrikkelijk goed geholpen, en door hem ben ik er ook weer helemaal bovenop gekomen!
Alleen in die periode merkte ik dat ik andere gevoelens voor hem begon te krijgen... ik werd verliefd op hem.
Hij wist dit, en we hebben nog een aantal keren afgesproken.
Hij liet op dat moment blijken dat hij zich op een bepaalde manier tot me aangetrokken voelde. Maar liet daarbij ook blijken dat het nooit iets zou kunnen worden vanwege het leeftijdsverschil. Maar ook doordat we beide een heel ander leven leiden.

Nu zullen jullie gelijk denken, hij meende er vast niks van. Wat is het een pedofiel etc. Hier heb ik ook aan gedacht... maar op dat moment dacht ik alleen maar dat ik hem uit m'n hoofd moest zetten omdat het nooit iets zou kunnen worden.

Toen hebben we een jaar lang ongeveer elke maand nog een smsje gestuurd. Hier stonden hele gewone dingen in. Zo van, 'hoe gaat het' etc. Verder niks speciaals.

Al die tijd heb ik hem wel niet meer gezien.... tot afgelopen zaterdag. Toen kwam ik hem tegen in de stad, hij zag me en ik zag hem... maar moest gelijk doorlopen omdat ik met m'n moeder in de stad was.

Hierop volgde dat hij me een smsje stuurde waarin hij vertelde dat hij het fijn vond me te zien en dat hij zich nog stees tot me aangetrokken voelde. Tot vandaag hebben we elke dag wel 6 smsjes naar elkaar gestuurd met onze gevoelens.
Op zich weet ik nog steeds wel dat het niks kan worden.... maar toch blijft er een sprankje hoop.


Alleen heb ik nu sinds 4 maanden een vriend. Vorige maand twijfelde ik of ik nog wel met hem verder wilde.... om verschillende redenen, waar ik verder even niet op in wil gaan.

Verder komt er nog bij dat ik S. het afgelopen jaar nooit echt vergeten ben. Ik had me er bij neergelegd dat het niks zou kunnen worden.

Maar nu weet ik niet meer wat te doen. Ik weet niet of ik wil stoppen met m'n vriend of niet. En nu komt er nog eens bij dat S. heeft gezegd zich nog steeds tot me aangetrokken te voelen.

Ik weet effe niet meer wat te doen! Graag zou ik tips willen en ik hoop dat iemand zich de moeite genomen heeft dit hele verhaal te lezen.

Bedankt....

[cornershop]

echt vervelend voor je dat je nog steeds gevoelens voor die S. hebt... ik weet niet wat je moet doen omdat jullie toch allebei zoiets hebben dat het toch niks kan worden vanwege het leeftijdsverschil (wat ook wel erg groot is...) maar het is natuurlijk wel moeilijk omdat jullie het allebei misschien toch stiekem wel willen...
En wat betreft je vriend... ik weet dus niet waarom je eerder je twijfels had, maar daaruit blijkt misschien dat het toch niet helemaal goed zit, ook omdat je toch nog wel veel voor S. voelt...
Je moet doen waar je je het beste bij voelt, en ik zou er gewoon nog even over nadenken, je hoeft het niet allemaal gelijk te beslissen...
Ik hoop dat je hier iets aan hebt en succes ermee!

[miss sunshine1986]

Denk je dat wat eerst het probleem met S. was (leeftijdsverschil) nu geen probleem meer is? Want zoveel ouder ben jij niet geworden (en hij is natuurlijk ook ouder geworden, maar dat jij ouder wordt is belangrijker omdat jij je nog aan het ontwikkelen bent).. Maar je moet sowieso voor jezelf gaan bedenken bij wie je liever zou willen zijn.. Is dat S., dan ben je nu niet helemaal eerlijk bezig tegenover je huidige vriend.. Voordat je eventueel iets met S. gaat beginnen moet je het eerst uitmaken met je huidige vriend, mocht je besluiten dat je meer om S. geeft...

Suc6 (met het uitzoeken van je gevoelens)!

[rosayet]

miss sunshine1986 schreef op 20-08-2003 @ 19:27:
Denk je dat wat eerst het probleem met S. was (leeftijdsverschil) nu geen probleem meer is?

Het leeftijdsverschil is natuurlijk nog steeds een probleem. En ik heb het gevoel dat ik daar steeds lichter over ga denken, wat natuurlijk helemaal niet goed is.
Maar ik krijg S. gewon echt niet meer uit m'n hoofd. Ook voel ik me nu schuldig tegenover m'n vriend.... vind het oneerlijk tegenover hem dat ik nu aan het twijfelen ben!

[rosayet]

Ook maak ik me nogal druk over hoe hij nou eigenlijk over mij zou denken.
Hij zegt wel dat hij zich tot me aangetrokken voelt... maar hoe moet ik dat opvatten?

Het leeftijdsverschil is natuurlijk wel erg groot. Ziet hij dit serieus. Of krijgt hij nu het gevoel dat hij ook een jongere meid kan krijgen?
Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet denken.
Wat denken jullie?

[matti]

ik denk dat je S. en je huidige vriend beter los van elkaar kunt zien, als je het met je vriend niet meer naar je zin hebt zou ik er een punt achter zetten. Wat S. betreft kan ik uit de informatie die je gegeven hebt moeilijk een oordeel vellen, volgens mij is ie wel ok hoor Maar of een relatie met hem nou zo ideaal is? lijkt mij persoonlijk niet maar dat is helemaal jou keuze. realiseer je wel dat jullie beide in een andere levensfase zitten. Hierover praten met S. kan ook helpen, veel succes iig wat je ook doet

[AtHell]

Weet je vriend dat je geregeld aan een 32-jarige man denkt ?

[rosayet]

AtHell schreef op 21-08-2003 @ 13:46:
Weet je vriend dat je geregeld aan een 32-jarige man denkt ?

Nee, en daar voel ik me ook behoorlijk schuldig over.
Maar ik kan er echt niks aan doen....

Ik denk dat als ik het hem zou vertellen, hij hier niet mee zou kunnen leven.
Maar ik kan het ook niet langer volhouden om niks te zeggen...