Registreer FAQ Berichten van vandaag


Ga terug   Scholieren.com forum / Kunst & Cultuur / Verhalen & Gedichten
Reageren
 
Topictools Zoek in deze topic
Oud 10-10-2003, 22:49
Verwijderd
Elegie, de zomerzon

Het ontembare wit brulde
en schreeuwde. Mijn zicht
brulde en schreeuwde
in, tegelijkertijd ook door
het onkooibare licht.

En ik brulde en smeekte
'Mag het wit, dat zo
krult en schreeuwt,
dat witte licht, mag dat
uit of uit mijn zicht?'

Mijn gezicht, mijn zicht
is tegen dat ontembaar
of anders het onkooibaar
wit, nu troebel brullend
met één schreeuw gedicht.

Dicht dan, dat niet het donker
juist het licht, het onfeilbaar
wit, het krommend schijn,
schreeuwend in mijn ogen
mijn gogme heeft afgericht.

Laatst gewijzigd op 11-10-2003 om 15:52.
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 13-10-2003, 08:50
lovetear
Avatar van lovetear
lovetear is offline
Wow. Mooi, heb niet echt kritiek. Het komt heel erg puur(ik weet het niet goed anders te zeggen) over.
__________________
Dat heb je soms...
Met citaat reageren
Oud 13-10-2003, 15:36
Verwijderd
Citaat:
lovetear schreef op 13-10-2003 @ 09:50:
Wow. Mooi, heb niet echt kritiek. Het komt heel erg puur(ik weet het niet goed anders te zeggen) over.
Inmiddels, na revisie, heb ik 't gedicht verandert. Ik post 'm later misschien wel.
Met citaat reageren
Oud 13-10-2003, 20:03
xineof
Avatar van xineof
xineof is offline
Orgineel taalgebruik, diepzinnig en sterk! Ik vind het gebruik van enjambement goed gedaan; is altijd wat moeilijk ivm ritme enzo, maar hier vind ik het erg goed, en orgineel. Je schrijfstijl is leuk, het is prettig om te lezen! Ik ben nu wel benieuw wat de andere versie is eigenlijk..
__________________
eight days a week
Met citaat reageren
Oud 13-10-2003, 20:14
Verwijderd
Elegie, de zomerzon

Het ontembare wit brulde
en schreeuwde, zo mijn zicht
brulde en schreeuwde in
en tegelijkertijd ook door
het onkooibare licht

Ik brulde nog, ik smeekte nog
mag het wit, dat zo krult
en schreeuwt, dat witte licht,
dat zo brult, mag dat uit ofwel
uit mijn gevallen zicht?

Door dat immer ontembare
is mijn zicht, mijn gezicht,
het nimmer kooibare
wit nu troebel, vervallen brullend
in het gebroken licht

Gedicht dus, dat niet het donker
maar juist het licht, het vreemd
krommend wit, schijnbaar zwart
schreeuwend in mijn ogen, mijn gog-
me stellig heeft gelicht
Met citaat reageren
Oud 14-10-2003, 10:03
lovetear
Avatar van lovetear
lovetear is offline
Ik vind de eerste versie eigenlijk mooier, deze vind ik een beetje, tja, hoe zeg je dat, te massaal ofzo. Je hebt veel minder woorden nodig. Bij de eerste versie had ik dat gevoel niet, hier wel.
__________________
Dat heb je soms...
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren


Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 19:34.