Ze wist niet eens waarom.
Ze moest opeens lachen
om al die mensen
die zo mens
zo intens gelukkig waren.
"Fascinerend," dacht ze,
"Fascinerend,"
leunde tegen een boom
en spuugde in het grind.
Het was net even droog.
De dag ervoor – het leek jaren terug –
had het geregend,
dus het gras was nat
en iedereen lag op jassen.
Het gekke was:
de lucht was donkerblauw
met geel van de stad
en omdat de straatlantaarns
zo dichtbij stonden,
zag je misschien tien sterren.
En zij dachten
dat dat alles was.
__________________
Met golven kwam de regen binnen en bedekte ons, hield ons warm. Dat was voldoende.
|