de waarheid.

[aapje]

Gevoelens gestolen
gedachtens ontnomen.
De waarheid verloren.
De streep steeds verleggen.
Steeds mooiere dromen.

De pijn is te hard,
de woorden te zwaar.
Wat ik ooit was, is kapot gevallen.

Het gevecht al verloren
bang en onzeker voor wat gaat komen.
Met een te klein straaltje licht de toekomst in
hopend op een wonder

dromen blijven dromen

ach ik blijf ze dromen







mja reacties zeer welkom..
ennuh als het een puinhoop is komt het omdat ik stoned ben..

[Flower_4_u]

Met dat laatste zinnetje zal ik rekening houden.
Ik vind het op zich een mooi gedicht, vooral het ritme in dat eerste blokje (ja ik ben ff de naam kwijt) zit goed. Vanaf het tweede blok () is het ritme een beetje verloren, vind ik.
Misschien helpt het om

"Wat ik ooit was,
is kapot gevallen"

zo te schrijven.

[aapje]

Flower_4_u schreef op 30-11-2003 @ 11:03:
Met dat laatste zinnetje zal ik rekening houden.
Ik vind het op zich een mooi gedicht, vooral het ritme in dat eerste blokje (ja ik ben ff de naam kwijt) zit goed. Vanaf het tweede blok () is het ritme een beetje verloren, vind ik.
Misschien helpt het om

"Wat ik ooit was,
is kapot gevallen"

zo te schrijven.

dat heet strofe ennuhm tja...miss doe ik het wel zo als jij het zegt...ff nog over denken enzow

[Flower_4_u]

streepje schreef op 30-11-2003 @ 11:12:
dat heet strofe ennuhm tja...miss doe ik het wel zo als jij het zegt...ff nog over denken enzow

jaaaa strofe! examenperiode...

[jsoes]

Even een vraagje hoor, omdat in de eerste strofe het ritme zo mooi wordt gevonden: wat nou als datzelfde ritme het hele gedicht vormde? Wordt het dan niet vreselijk monotoon? Juist afwijken van het ritme kan in zulke gevallen een goede keuze zijn. Zo ook hier, vind ik.

Met een te klein straaltje licht de toekomst in

Nee die vind ik niet zo mooi. Voor mijn gevoel ga je nu teveel kunstelen, het kan simpeler, strakker. Wat ik dan wel weer heel mooi vind, zijn je twee laatste zinnen. En zoals ik al zei: je tweede strofe vind ik heel goed omdat je afwijkt van dat vaste ritme.

[aapje]

jsoes schreef op 30-11-2003 @ 11:31:
Even een vraagje hoor, omdat in de eerste strofe het ritme zo mooi wordt gevonden: wat nou als datzelfde ritme het hele gedicht vormde? Wordt het dan niet vreselijk monotoon? Juist afwijken van het ritme kan in zulke gevallen een goede keuze zijn. Zo ook hier, vind ik.

Met een te klein straaltje licht de toekomst in

Nee die vind ik niet zo mooi. Voor mijn gevoel ga je nu teveel kunstelen, het kan simpeler, strakker. Wat ik dan wel weer heel mooi vind, zijn je twee laatste zinnen. En zoals ik al zei: je tweede strofe vind ik heel goed omdat je afwijkt van dat vaste ritme.

danku!!mja ach ik was stoned enzow..ik heb gewoon wat op papier gekwakt en dat is dit geworden,en tja ik denk dat er nog wel wat meer dingen inzitten die mooier kunnen dan ze nu zijn...ik zal er nogges goed naar kijken

[jsoes]

streepje schreef op 30-11-2003 @ 11:33:
danku!!mja ach ik was stoned enzow..ik heb gewoon wat op papier gekwakt en dat is dit geworden,en tja ik denk dat er nog wel wat meer dingen inzitten die mooier kunnen dan ze nu zijn...ik zal er nogges goed naar kijken

Schrijven = herschrijven = herschrijven = herschrijven = herschrijven enz.

[aapje]

jsoes schreef op 30-11-2003 @ 11:38:
Schrijven = herschrijven = herschrijven = herschrijven = herschrijven enz.

ja

[xineof]

Ik vind dat de derde strofe het geheel een beetje rommelig / slecht lopend maakt; de tweede en derde regels zijn veel te lang om het goed te laten lopen. Verder vind ik dat er in deze strofe ook niet echt ritme zit; daarvoor loopt het wat te stroef. Misschien mag ik een suggestie doen :

Het gevecht al verloren
en onzeker voor wat komen gaat
met mijn lichttoren de toekomst in
steeds hopend op een wonder

Verder spreekt je woordgebruik me wel aan; op zich is het een leuk gedicht om te lezen, het loopt alleen niet altijd even soepel .