Advertentie | |
|
![]() |
||
![]() |
Citaat:
|
![]() |
||
Citaat:
Ten eerste komt het op mij nogal dogmatisch, en bevooroordeeld over. Ik wil niet beledigend zijn, maar het domweg afkraken van de wetenschap geeft eigenlijk blijk van weinig begrip en verstand van zaken. Over het algemeen is het afkraken van de wetenschap de favoriete bezigheid van new-agerige, of wicca-achtige pubers, die vanuit hun bekrompen wereldvisie de wetenschap maar als het Grote Kwaad wensen te zien, dat de wereld heeft verpest, en ons steeds probeert van de Ware Weg af te houden. Zo'n visie is, op z'n minst, kortzichtig te noemen. De wetenschap heeft ons, zeker de afgelopen jaren, fantastische vooruitgang gebracht. En ja, je kan zeggen dat mensen er beter van zijn geworden. Al was het maar, dat niet elke vijftig jaar tweederde van de bevolking door de pest wordt uitgeroeid, om maar wat te noemen. Het eten wat je eet, de ziektes die je niet hebt, dezelfde PC waarmee je dit forum bezoekt, zijn allemaal dingen, die je aan de wetenschap te danken hebt. Om het dan maar als "kutwetenschap" aan de kant te schuiven, is in ieder geval respectloos. Ik neem tenminste aan, dat jij het zelf ook niet zou waarderen, als mensen jouw wereldbeeld op een dergelijke manier zouden benaderen. Verder is het een mythe, dat de wetenschap de oorzaak is, van de breuk tussen mens en natuur. Al sinds de oertijd, dus voor er van een echt "georganiseerde" wetenschap sprake was, was de mens het evenwicht met de natuur al grotendeels verloren. Ontbossing voor akkerbouw kwam toen ookal voor. Sterker nog, in de vroege jaren van de mensheid, toen men nog als jager/verzamelaar leefde, heeft de mens al verscheidene diersoorten compleet uitgeroeid. En tegenwoordig is het weer anders, maar de wetenschap kan niet aangewezen worden als reden voor het verstoorde contact mens-natuur. De wetenschap is eerder een uitvloeisel van een denkwijze, die erop gebaseerd is, dat een dergelijk contact niet bestaat. En, om dan maar even op je eerste post in te gaan. Het is gewoon simpele logica, dat iemand, die het bestaan van iets wil aantonen, met bewijs komt. Dat is gewoon de meest praktische en pragmatische aanpak. De wetenschap werkt zelf ook zo. Ten eerste zou het natuurlijk een gigantische zooi worden, als iedereen vanalles kon roepen, en het pas onwaar was, als dat onomstotelijk was aangetoond. Dan was er geen beginnen meer aan, en zou er een compleet chaotisch wereldbeeld ontstaan, waarin iedereen langs elkaar heen schreeuwde. Het nut van bewijs ligt hem erin, dat je daarmee een bepaald fenomeen van het individuele naar het universele verplaatst. Door bewijs te leveren tegenover de rest van de wereld, kan je hen deelgenoot maken, van het fenomeen, dat jij zojuist hebt ervaren. Draai je dat om, dan zouden er duizenden verklaringen zijn, voor één fenomeen, en zou er geen universeel wereldbeeld meer kunnen bestaan. Over de waarde van bepaalde bewijzen, valt echter te twisten. De wetenschap van tegenwoordig is geneigd, om alleen natuur-, schei- en wiskundige bewijzen te accepteren. (in alfa-wetenschap is bewijs al een minder groot vereiste, namelijk). In spirituelere kringen, is een bepaalde "gevoel" en de omschrijving daarvan ookal genoeg. Het ligt er dus maar net aan, wat je als bewijs ziet. En dat kan men de wetenschap wel verwijten, dat ze niet open staan voor, tot nu toe, onverklaarbare zaken. Echter, je kan je ook afvragen in hoeverre dat wel bij de taak past, die de huidige wetenschap heeft. Maargoed, om even samen te vatten. Het waarnemen --> bewijzen --> aangenomen worden is dus de enige werkbare manier. Alleen, bij de stap "bewijzen" zijn er dus verschillende interpretaties mogelijk.
__________________
Elke dag kaas is ook niet alles
|
![]() |
|
Verwijderd
|
De wetenschap gaat steeds vaker niet meer uit van 'ik bewijs dat het waar is, dus er is een grote kans dat het ook waar is', maar meer van 'ik weerleg alle andere zaken, zodat mijn bewijs overblijft'. En denk nou niet dat er nooit onderzoek is gedaan naar Yeti, want geloof me ze hebben dat gebied waarschijnlijk talloze malen uitgekamt.
@ Upke Je hebt wel een erg negatieve houding tegenover de wetenschap. Denk jij dat jij er was geweest zonder wetenschap? De wetenschap is een constant proces van het zoeken naar oplossingen bij problemen. En ja, soms worden er door de wetenschap problemen veroorzaakt, maar dan zijn er weer andere wetenschappers die daar een oplossing voor zoeken. En de harmonie met de natuur is heel mooi en ik vind ook dat de natuur beschermd moet worden, maar ik zou dit liever zien gebeuren door auto's die geen vervuilende gassen uitstoten of de productie van chemische stoffen die ook geen afvalproducten achterlaten. En niet door alles maar te vergooien en terug te gaan naar de oertijd. Want zonder de wetenschap, zonder mensen die willen weten hoe iets nu precies in elkaar zit, zouden we daar nog steeds zijn. |
![]() |
||
Citaat:
__________________
__________________________________________________________________
|
![]() |
|
![]() |
Nogmaals de mens heeft helemaal geen zak aan de wetenschap. Als we gewoon nog steeds net als holbewoners zouden leven zouden we ook in evenwicht met de natuur zijn. Al die nieuwe uitvinden zorgen ervoor dat we lui worden, kijk maar naar een afstandbediening van een tv, je hoeft gewoon te blijven zitten. Zo gaat je lichamelijke conditie hard achteruit, maar jah de wetenschap ziet blijkbaar niet in dat al die nieuwe uitvindingen ervoor zorgen dat we slappe zakke hooi worden. Oh ja en dan komt de wetenschap erachter dat we in slappe prut veranderingen gaan ze daar weer uitvindingen voor vinden... Ja tis goed met hun!!
|
![]() |
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
![]() |
|
Upke,
Ik heb het idee dat je doorhebt dat vanuit de wetenschap het paranormale niet goed kan worden aangevoeld, als je het zo gaat bekijken, dan vervaagt het en verliest het zijn waarde. En dat je je nu persoonlijk op het paranormale aan het richten bent. Zodat je hier meer gevoel voor kan krijgen. De gedachtes die je hebt, en die je hier opschrijft, kunnen voor je eigen persoon heel veel waarde hebben. Als je de waarde van de wetenschappelijke zienswijze voor jezelf (!) relativeert voor dit doel, dan kan je de spirituele zienswijze in jezelf hiermee sterker maken. Maar je gedachtes hebben die waarde alleen voor jezelf, anderen beleven het anders, en voor hen lijkt het erg negatief, hoe je over de wetenschap denkt. Misschien doe je dat ook wel, maar in dat geval zou ik mijn tijd en mijn gevoel niet verspillen met negatieve gedachtes over "een ander levensgebied". Ik zou me ertoe beperken, in mezelf te denken dat de wetenschappelijke denkwijze de spirituele niet kan begrijpen. En dat de wetenschap op zo'n moment oninteressant voor je is. De wetenschap is volgens mij op zichzelf niet iets negatiefs. En hij heeft volgens mij soms wel andere waardes, die het spirituele niet hoeven "bijten". Want de ontdekking dat de tropische regenwouden de longen van de aarde zijn, die de aarde (en wij mensen dus ook) gewoon nodig hebben, die komt bijv. van de wetenschap af. En de wetenschap corrigeert zichzelf ook met de ontdekking, dat de ozonlaag door drijfgassen van spuitbussen aangetast wordt. Natuurlijk is het ook de wetenschap die voor ontbossing en voor die drijfgassen heeft gezorgd. En ik vraag me ook af, of de mensheid al een moraal heeft die sterk genoeg is, om zóveel wetenschappelijke kennis aan te kunnen. Kunnen we als mensheid het misbruik en verkeerd gebruik van wetenschap wel buiten de deur houden? Ik zou er gewetensproblemen mee krijgen als ik bijv. voor de Shell of andere oliemaatschappijen zou gaan werken als wetenschapper. Vanwege de olie-oorlogen van het "vrije" Westen, vanwege de vervuiling van de aarde. Maar toch is dit voor mijn gevoel geen reden om het positieve wat de wetenschap in zich heeft te vergeten. Ergens in mijn hoofd heb ik niet alleen spirituele, maar ook wetenschappelijke idealen. Misschien is het alleen positief gebruiken van wetenschap wel iets wat mensen nog moeten leren. Maar we moeten nu eenmaal leren door vallen en opstaan, lijkt het wel. En als ik het zelf niet fout doe, heb ik al heel wat voor elkaar gekregen, vind ik. Maar wat zou ik het graag willen, dat de mensen zich alleen op een positieve manier met de wetenschap bezighouden ... |
![]() |
||
Citaat:
(sorry mutant ik kon ff niet tegen die zielige uitspraken van Upke...ill try to be nice ![]()
__________________
__________________________________________________________________
|
![]() |
|
![]() |
...even ter aanvulling op de uitstervende dieren, er zijn vroerger idd een hoop dieren uitgestorven maar er waren ook een boel volkeren die zich wel bezig hielden met het behoud van de dieren. Indiaanen bijvoorbeeld mochten niet meer jagen dan ze nodig hadden en zorgde ervoor dat bevers etc behouden bleven :-D
__________________
Good things will come to those who wait.
|
![]() |
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
![]() |
||
Citaat:
Ik denk dat de wetenschap niet de oorzaak is, maar het niet meer verbonden zijn met de natuur (maar het was wel de wetenschap die ons uit balans bracht en ons het idee gaf, dat we kunnen "heersen over" de natuur met onze moderne uitvindingen enz). Daardoor zijn we een soort natuurbesef uit het oog verloren, zodat de ene keer de walvissen uitsterven, de andere keer de bossen verdwijnen, dan weer de ozonlaag aangetast wordt, dan weer een gekke koeienziekte, kippenziekte of iets dergelijks uitbreekt. De mensheid lijkt wel op iemand, die net een nieuwe brommer of auto heeft gekregen en die dan een beetje "op hol slaat", het spul wil opvoeren en op een ongeluk afstevent. Van de oude indianen kunnen we dan weer leren volgens mij, dat wij fysiek een deel van de natuur zijn, en het nodig hebben, dat het hele ecosysteem in stand blijft. Zoals je met je nieuwe brommer en auto van je kleine broertje af kunt kijken, dat je helemaal geen haast hoeft te hebben, en op je dooie gemak rond kunt kuieren. In het spirituele wordt ook van het idee "het geheel" uitgegaan, waar je een deel van bent. Voor mijn gevoel is de wetenschap ook een deel van het geheel, omdat ons denken, ons intellect, een deel van het geheel is (het idee is: de mens is bewustzijn, gevoel, intellect en lichaam). Naast de wetenschap is er dus ook nog het gevoelsleven, we kunnen in het ritme van de natuur blijven of terugkeren, we hoeven niet per sé op hol te slaan met de wetenschap. Maar daarvoor zullen we ook ons "ik-wil-hébben-gevoel" genoeg onder controle moeten hebben. Het gaat er voor mij niet om dat wetenschap op zich iets fouts zou zijn, maar: HOE ben je met wetenschappelijk onderzoek bezig: wat vind je van dierproeven bij cosmetica-testen, enzovoort? En gebruik je de wetenschappelijke kennis om de natuur in stand te houden of terug te brengen, of om alleen simpelweg je verlangens van het moment te realiseren? Wat het spirituele betreft: dat gaat ervan uit, dat de mens een onderdeel van een groter geheel is, en dat hij het bestaan van de andere "onderdelen" ook nodig heeft. In de wetenschap wordt dit idee trouwens ook wel onderkend, in de studie van de ecologische systemen in de natuur. peter. |
![]() |
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
![]() |
||
Citaat:
Het is niet de brommer, die ons onvolwassen gemaakt heeft, dat waren we al, voor we die kregen. Als we volwassen waren geweest, dan was onze geest niet eerst op hol geslagen toen we een brommer hadden, en dan hadden we hem ook niet opgevoerd. Net zo, als we geestelijk volwassen waren geweest, had het beschikking krijgen over de wetenschap ons niet uit ons natuurlijke gevoel gehaald. En was de wereld niet vervuild, in oorlog en zo. Ik zie het dus niet zo, dat de wetenschap ons zo "gemaakt" heeft, ik zie het zo, dat onze geestelijke onvolwassenheid de wetenschap de kans heeft gegeven, dit op te roepen in ons. peter. |
![]() |
||
Verwijderd
|
Citaat:
In principe heb je wel gelijk, maar dit is altijd al zo geweest en zal waarschijnlijk altijd zo blijven. Er zullen altijd nieuwe dingen ontdekt worden waar de mensheid verantwoordelijk mee om moet gaan. Maar die verantwoordelijkheid hangt alleen maar af van hoe de meerderheid in de samenleving hier tegen aan kijkt. |
![]() |
||
Citaat:
Tuurlijk moet een mens enige vorm van lichamelijk conditie hebben voor een gezond leven, maar die krijgt hij ook door bijv. te gaan sporten... en já, de manier waarop we nu sporten uitoefenen is onder andere ook door wetenschap ontdekt. Zonder wetenschap zou de mens al zijn uitgestorven is mijn mening...
__________________
Home is where the heart is...
|
Advertentie |
|
![]() |
||
Citaat:
Het is gewoon een simpele indeling. Simpele indelingen moeten er ook zijn. Als je van iemand zegt of het een man of vrouw is, dan ben je nog simpeler, dan zijn er maar 2 delen, of 2 "hokjes". En als je dan ook nog kijkt, of het misschien een kind (jongen of meisje) is, dan deel je ook in 4 "hokjes" in. Maar het kan best nut hebben, dat te doen, simpel te gaan onderverdelen. Zo vallen weer andere dingen op dan met een ingewikkeld onderscheidingssysteem, zoals dat van de 80 (of hoeveel zijn het er nu?) elementen in het periodiek systeem van de elementen in de scheikunde. In de astrologie worden mensen in 4 groepen onderverdeeld naar het element van hun zonneteken. Rammen, leeuwen en boogschutters zijn bijv. vuurtekens, stieren, maagden, steenbokken zijn aarde-tekens, tweelingen, weegschalen en watermannen zijn luchttekens en kreeften, schorpioenen en vissen zijn watertekens. Elk soort teken heeft dezelfde eigenschapppen, dus die van rammen kun je in leeuwen en boogschutters herkennen. In de middeleeuwen had je ook een indeling in 4 types: het onderscheid tussen cholerische, melancholische, sanguinische en (flegmatische) typen. Je moet ze allebei hebben, indeling in weinig en in veel klassen. Als je bijv. kijkt naar de indeling van de tijd, dan zie je in het spraakgebruik verschillende onderverdelingen van de tijd: een simpele, in 2 delen (dag en nacht), in 4 delen (ochtend, middag, avond en nacht), in 24 delen (de 24 uren), in 48 delen (het halve uur), in 96 delen (het kwartier), in 144 delen (10 minuten), in 288 delen (5 minuten), in 1440 delen (1 minuut). En dan nog in 86.400 delen (de seconde). En dan kun je ook van een jaar uitgaan, in 4 seizoenen, 12 maanden, 365,25 dagen. Je gebruikt ze allemaal, deze onderverdelingen, de simpele en de ingewikkelde. Je moet toch kunnen zeggen, of het dag of nacht is, ochtend of middag, dat je iemand over een half uurtje wil zien, enz? En je moet ook kunnen zeggen dat het precies 15:34:16 uur is: 15 uur, 34 minuten en 16 seconden. Zo is het ook met andere onderverdelingen, je hebt ze allemaal nodig. Dan pas sta je open voor alles. Als het alleen maar op 1 manier kan, dan pas is het een indeling in hokjes. De indeling in 4 delen volgens de 4 elementen vind je bij het esoterische, het paranormale. Dat hoeft helemaal niet altijd een 'hokjesgeest' te zijn. Maar het heeft zijn eigen waarde. Je kunt bijv. de kruiden indelen in de 12 sterrenbeelden en het menselijk lichaam ook. Als je dan iets hebt aan je lever, die onder het sterrenbeeld maagd valt in een bepaald systeem, dan gebruik je een kruid wat onder het sterrenbeeld maagd valt, zo werkt het in sommige paranormale stromingen. En als dat kruid er niet is, dan zul je nog wel wat baat hebben bij een ander kruid, wat niet onder het sterrenbeeld maagd valt, maar wel onder één van de andere 2 aarde-sterrenbeelden (stier of steenbok). Omdat die overeenkomstige eigenschappen hebben. Zo gebruik je hier dus een simpele indeling in 12 delen en een in 4 delen, tegelijk. Dit is één van de manieren van genezing met kruiden. Maar daarnaast heb je de wetenschap, die op minder simpele manier onderscheid maakt, en op een heel andere manier leverproblemen kan genezen. (maar wetenschappers voelen weer niet al te veel, zoals de paranormale mens, daar zijn wetenschappers weer "simpel" in, kun je zeggen.) De wetenschapper kan de ene ziekte genezen, en de paranormale genezer de andere. Je gaat pas een beetje richting hokjesgeest, als je maar voor één van deze 2 manieren open wilt staan. groeten, peter. |
![]() |
|
![]() |
In ons allen huist gewoon een wetenschapper-ontdekker die we op een of andere manier tevreden moeten stellen.
ik denk dat in weze alle 4 de beroepen in je zelf worden vertegenwordigd en dat we deze 4 altijd genoeg moeten voeden om in balans te blijven. ![]() ...tevens indiaanen hielden (hun toen nog niet reservaat maar grondgebied) op die manier bij zodat ondermeer de bever niet is uitgestorven :-D toen kwamen er blanken en is ondermeer de (volgensmij) grondduif uitgestorven, de bever moest het ook bekopen maar heeft het kunnen overleven. Er werd een jacht verbod opgesteld.
__________________
Good things will come to those who wait.
|
![]() |
|
[QUOTE]Justastranger schreef op 05-01-2004 @ 14:44:
[B]In ons allen huist gewoon een wetenschapper-ontdekker die we op een of andere manier tevreden moeten stellen. Mensen zijn nieuwsgierig en zoeken een spannende avontuurtje in deze saaie leven. als je het mij vraagt
__________________
somthimes i want to die
|
![]() |
||
![]() |
[QUOTE]urbanprotocol schreef op 14-01-2004 @ 13:09:
[B] Citaat:
de hele wetenschap heeft grotendeels als oorzaak de nieuwsgierigheid van de mens. Wat daaruit is voortgevloeid heeft ook andere functies, maar daar ging het in eerste instantie vaak niet om. bijv: Einstein bedacht zijn theorie zonder na te denken over de praktische dingen die daarmee bereikt zouden worden. die nieuwsgierigheid van de mens, zou dat misschien ook iets te maken hebben met de drang naar macht van de mens? volgens het idee kennis is macht?
__________________
cup a soup is wel dom, maar niet slim
|
![]() |
|
![]() |
Jij zegt dat Wetenschap en Spiritualiteit elkaar aanvullen, ik zeg dat ze hetzelfde zijn. Ik snap de scheiding niet die mensen altijd trekken tussen Paranormale dingen en Wetenschap. Is Wetenschap niet gewoon de zoektocht naar algemeen geldende waarheden? En als al die Paranormale dingen waar zijn, zouden ze dan niet ooit kunnen worden "gevonden" door de Wetenschap? Ik kan me goed voorstellen dat in de (verre) toekomst bijvoorbeeld door de wetenschap wordt bewezen dat er aura's bestaan, of dat we voorspellende dromen kunnen hebben. Alles wat waar is, zal ooit wetenschap zijn. Als voorspellende dromen zijn bewezen, zijn ze niet meer paranormaal, maar normaal. Worden ze dan door jullie spirituele mensjes afgedaan als: "stomme Wetenschappelijke theorien"?
Laatst gewijzigd op 23-01-2004 om 19:27. |
![]() |
||
Citaat:
Met 'jij' zul je mij bedoelen, ik vind inderdaad dat wetenschap en spiritualiteit elkaar aanvullen. Wetenschap en spiritualiteit zijn allebei een zoektocht naar algemeen geldende waarheden. Maar volgens mij op een andere manier. De uitkomsten van beide onderzoeken kunnen in de verre toekomst volgens mij ook wel overeenkomen of dezelfde zijn. Maar de manier waarop je diezelfde uitkomst bereikt is dan wel degelijk anders. Als je de wetenschappelijke en de paranormale manier met elkaar vergelijkt, dan valt me op, dat
De wetenschap ontstond eigenlijk in een periode waarin de menselijke rede (redeneren, denken, logica) ontwikkeld werd. Als je dat tijdvak op een spirituele manier bekijkt, dan zeg je dat hij ontstond aan het begin van het astrologische tijdperk Aquarius (of waterman), waar we nu in zitten. De laatste paar duizend jaar hebben we Vissen gehad, een gevoelstijdperk. Denk aan bijv. de middeleeuwen. In vissen gaat het niet om denken, maar om gevoel. In waterman gaat het niet om gevoel, maar om denken, begrijpen, inzichten. Dat kan op een aardse, materiële, bewijsbare manier en op een bovenaardse, geestelijke, spirituele manier (het paranormale). Wat bij Aquarius hoort is ook de gelijkheid tussen mensen. Dat zie je bijv. in de Franse revolutie en de afschaffing van de slavernij in Amerika terug, in het feminisme, in de 'nieuwere' bestuursvorm 'democratie' tegenover de middeleeuwse bestuursvorm met koningen. Die democratischer is ook 'gelijker' dan de oud-Griekse met zijn slaven en de toenmalige positie van de vrouw. In wezen onderzoeken wetenschap en spiritualiteit allebei de waarheid. Die van meer kanten uit bekeken kan worden. Maar de spirituele manier van onderzoek en de wetenschappelijke manier van onderzoek zijn volgens mij beide nog niet zo ver ontwikkeld, dat de eenheid al gezien kan worden. Ik persoonlijk vind wetenschap ook een (interessante) manier van zoeken naar de waarheid. De wetenschap zou kunnen ontdekken, dat dromen voorspellend kunnen zijn. Op dat moment kunnen we dus op 2 manieren weten, dat ze voorspellend kúnnen zijn. Door ervaring, en door wetenschap. Maar dan is het nog wel een probleem, wanneer ze wel en niet voorspellend zijn, en op welke manier ze waar zijn. Als jij droomt, dat je onvoorzichtig oversteekt en bijna onder een auto komt, dan kan dat zowel een waarschuwingsdroom zijn als een voorspellende droom. En het kan ook nog eens symbolisch waar zijn. Dat je onvoorzichtig bent in geestelijk opzicht, en dat je bijna een geestelijke aanvaring met iemand krijgt. En zolang de wetenschap het verschil tussen deze 3 soorten van uitleg niet kan meten, heb je de "gave van dromen uitleggen" nodig om hierbij te komen. Misschien kan de wetenschap later exact de diepere aurakleuren vastleggen, die iemands karakter laten zien. Maar wat betekent die kleur nu in deze omstandigheden? Dat is iets, wat aangevoeld moet worden, daar heb je dan denk ik weer een auralezer voor nodig, om te zien op welke manier die algemene kleurbetekenis waar is. Je kunt dus op 2 manieren naar de waarheid zoeken, op de 'vage' manier (spiritueel) en op de 'duidelijke' manier (wetenschap). Eigenlijk heb je allebei nodig, dan kun je de waarheid van 2 kanten bekijken. Ik zou dan niet vinden, dat de wetenschap maar 'stomme theorieën' heeft. Want in wezen zijn de wetenschappelijke theorieën één met de spirituele theorieën. En al heb ik intuïtie (spirituele methode), dan hoef ik mijn verstand (wetenschappelijke methode) nog af te zweren of stom te vinden. Het is juist het handigste, als je met allebei tegelijk kunt leven. Als je intuïtie en je verstand elkaar helpen, als het spirituele en het wetenschappelijke elkaar helpen. Dan ben je volgens mij een vollediger mens. groeten, peter. |
Advertentie |
|
|
|