Mooi, deze is iets dieper dan je gemiddelde, maar dat vind ik wel fijn eigenlijk. Hij zit eigenlijk geweldig in elkaar. Hij begint met een mooie opmerking, daarna een soort van lief en vredelievend verhaaltje, dan dat prachtige stukje :
Als je de laatste tree
hebt losgelaten,
zit je vast.
En dan krijgt het hele gedicht een totaal andere sfeer. Erg sterk. De herhaling op het einde vind ik ook erg goed gedaan, dubbelzinnig ook, maar dat kan ook aan mij liggen(eerst er is niets zonder haar, daarna er is niets als in: het geeft niet, er zijn geen problemen zonder haar).
Ja, dit vind ik een van je betere

.