Het gedicht heeft ongetwijfeld een lange inleiding nodig, maar principieel gezien geef ik die niet. Het is wat ik noem 'bijna-rationele-poëzie'. Ik heb geleerd poëzie te schrijven die vanuit het hart en de buik komt, maar wel overdacht. Elke zin, elk woord heeft een betekenis, al dan niet direct. Alles heeft een verband en zoals altijd is het gedicht cyclisch, waarbij de titel eigelijk het volledige stuk omvat. Als je zou beginnen lezen moet je ook de energie kunnen opbrengen zin voor zin te interpreteren en over an te denken, anders trekt het stuk inderdaad op niets.
Beschouw het als mijn antwoord op de houding van de maatschappij -zowel jong als volwassen- inzake opvoeding, karaktervorming etc.
Moeder Mensen
Anno Realiteit
De geest van tegenwoordig
handelt met een tegenwoordigheid van jeugd
Elk pasgeboren stuk jeugd
heeft een gevoelige kern
Afschuwelijk kind van je tijd
Je koos je ‘moeder’ niet
Zij baarde je denken
en je gevoel ligt ‘dààr
- nee, verder van de kern –
waar het hart ophoudt’
‘ja
de wereld is van jou’
“ Moeder
u hebt zo’n -mooie stem
-zachte haren
-beschermende handen
-verzorgende blik
-…
Ik hou niet zo van clichés”
ONTVOOGDING zei ik
Stomme trut
Realisme en hoop baarden mij
en een gezonde vorm van denken.
Anno Hoop
De jeugd van tegenwoordig
handelt met een tegenwoordigheid van geest
__________________
achteraf is iedereen wijs!!!!
|