Hoe kan ik haar helpen?

[Ace]

Hallo allemaal,

Ik zit met een probleempje.
Me beste maatje heeft een rot verleden achter de rug, ze is worden verkracht op 7jarige leeftijd, en heeft het tot nu toe aan niemand verteld, alleen aan mij.
Ze blokkeert die gedachtes, maar het komt altijd terug, ik heb al gezegd dat ze hulp moest zoeken.
Maar dat wil ze niet, ze kan zichzelf heel moeilijk uiten, en lijd hier elke dag onder, ze is soms zo triestig.
Hoe kan ik haar helpen, dacht al bij mezelf misschien kunnen we samen in therapie,maar ze denkt dat ze het niet kan.
Ze loopt al zolang met dit rond, ik heb gezegd als ik bij je ben, kunnen we erover praten en mag je huilen, ben er altijd voor je, maar zelfs tegen mij kan ze zichzelf niet uitdrukken, ben bang dat ze zichzelf iets aandoet, want dit is niet nix.
Heeft er iemand opties?

Dankjewel

[Droomvlucht]

Ik denk dat je vriendin hier echt met iemand over zal moeten praten als ze geholpen wil worden .

Ik snap dat je het heel moeilijk vind om aan te zien en om er mee om te gaan, maar je vriendin zal zelf open moeten staan voor hulp.

Probeer met haar te praten over eventuele hulp, maak haar duidelijk dat ze geholpen kàn worden, en vooral dat ze er niet alleen voor staat.

Liefs,

Laura

[darkmoonlight]

He,
Ik weet wat je vriendin doormaakt, ik ben van me 8e tot me 14e seksueel misbruikt/verkracht..
Ik heb er lang mee rond gelopen...durfde het niet te vertellen, uit schaamte en het idee dat het me eigen schuld was.
Door er over te praten met me biolerares, moesten me ouders het uiteindelijk weten,
Achteraf ben ik er erg blij om...Ik ben door een kut tijd gegaan...en ik ben er zeker nog lang niet..
Maar vertellen en met die gene er over praten is de eerste beste stap!!
Succes voor jou, en je vriendin!

[Quiana]

Samen in therapie gaan lijkt me geen goed idee, aangezien
zij en alleen zij de enige is die er iets aan kan doen.

Daar kun je haar bij steunen door een schouder aan te bieden,
aan te geven er voor haar te zijn enz, daar kan ze bij geholpen
worden door bijv proffesionele hulpverlening, maar het moet wel
uit haarzelf komen...

Je kan nog zo hard duwen en trekken als je wil, als zij er niet
achter staat, kom je niet veel verder.

Je zou kunnen vragen wat zij wil, hoe wil ze verder, wil ze iets
doen waarmee ze nu zit, en zoja, hoe? (en zonee, waarom niet?)
Wijs haar erop dat het geen schande is om hulp te zoeken ed,
en vooral; probeer haar te steunen. (zoals je nu ook wel doet,
volgens mij.)

Laat jezelf niet teveel meeslepen ed, als je merkt dat het je
teveel wordt, probeer dan een beetje afstand te nemen, al
is dat (veel) makkelijker gezegd dan gedaan. Vergeet jezelf
niet, jij bent ook belangrijk... (!)

[Fantôme]

hoi...

ik kan me goed inleven in je vriendin, maar bij mij gaat het uiten een stuk beter nu... maar ook dat heb ik ooit niet gekund. Ik ben toen begonnen met schrijven en daarin mn gevoelens te leggen, later ging het praten ook makkelijker. desondanks heb ik nog steeds een verkeerde manier van woede en verdriet uiten. helaas...

Een verkrachting / aanrandig of een andere manier van (seksueel) misbruik is heel moeilijk te verwerken. Eerst dacht ik dat dat echt puur aan mij lag, maar ik hoor steeds vaker dat veel mensen er juist moeite mee hebben dit te verwerken. Daarover praten kan ik nooit, ik kan het al nauwelijks door mn strot krijgen om te zeggen dat ik verkracht ben geweest dus ik kan me heel goed inleven in je vriendin.

over zo'n 2 weekjes krijg ik hulp. hopelijk helpt het, maar ik kan dat nu dus nog niet zeggen, misschien dan... als het helpt, zal ik het je dan laten weten? dan kan je het je vriendin misschien aanraden?

xxx en liefs, wen

[littlegurl]

Jij kan je zelf iig een echt maatje noemen!! Je doet er echt alles aan om die vriendin te helpen en wil zelfs mee in therapie!! Dat is echt wat je goede vrienden noemt, en dat zal denk ik al heel veel voor haar betekenen!
Je vriendin laat duidelijk merken dat ze er nog niet aan toe is om in therapie te gaan, je kan haar dwingen, maar het heeft geen zin! Therapie werkt alleen als de persoon echt wil en als dat niet het geval is werkt het dus niet! Bij sommige mensen moet het echt heel slecht gaan voordat ze aan hun problemen toegeven, dat is als omstander heel vervelend om te zien, maar je kunt niet meer doen dan haar te steunen en te helpen waar ze hulp nodig heeft!
Succes!

[Ace]

Dankjewel allemaal voor jullie reacties, stel ik erg op prijs.
Ik blijf haar iig steunen, en ik hoop dat ze ooit in therapie wilt, want als ze dit blijft opkroppen, kan het alleen maar slecht eindigen.