Ik heb de uitleg nog niet gelezen, dus interpretatie onder voorbehoud

. Taaltechnisch vind ik het een goed gedicht, goed gebruik van enjambement, leuke herhaling, een pracht van een vraag.
Inhoudelijk gezien spreekt het gedicht me aan, ik kan me er wel een beeld bij vormen. Mijn interpretatie in het kort: De vrijgevige dief is de jij-persoon zelf, want 'in de spiegel'; dat is dus de herkenning. De tweede strofe vind ik erg lastig, ik neem hem zelf vrij letterlijk op, als in; ontvang dat wat eerlijk/zuiver is, neem geen slechte dingen aan. Dan de derde strofe; ook erg lastig. Ik zie het als; je moet eerst in een bepaalde stribbeling zitten, om te beseffen dat dát de ellende is.
Nu ga ik eens kijken hoe ver ik er naast zat

. *leest* Ach nouja, het valt nog best mee, toch

?