Opgekomen na gedaald

[Frida]

Daar staat ze, in de donkere kamer
Het water glijdt langs de muur
Haar witte zijde rond haar dijen
de liefde maakt eenzamer
Gedurende haar laatste uur...
Het water aan de muur kende maar twee tijen

Eb
zoals haar late groene haren
golvend over de schouder, naakt
gevlochten zoals de lieden die op zee varen
De rand van het schip dat de wal raakt

Vloed
zoals de bekoren borst
glad en sterk, gestoken
betast door de vorst
Het mes, in het hart gebroken

Opgekomen na gedaald
Gestorven na verhaald

[tacidvs]

Ik vind stroof3 en die laatste twee regels heel mooi, maar ik moet bekennen dat ik maar een vaag idee heb waar het over gaat.

[Krugdinho]

hmmm schilderij is een mooie bijkomstigheid

[Frida]

tacidvs schreef:
een vaag idee heb waar het over gaat.

moet je dan altijd een perfect beeld hebben?
Een perfect beeld van wat een ander schrijf, een beeld waarin de andere zich max blootgeeft?

[Frida]

Zaagmanz schreef:
hmmm schilderij is een mooie bijkomstigheid

Zag ik als beeld bij oorsprong

[iamre18]

Mooi hoor....wat een woordgebruik....erg mooi!....

ik begrijp alleen de laatste 2 zinnetjes niet zo >>>of blijft dat een geheim van de schrijver?

liefs,
Mariamne

[Frida]

iamre18 schreef:
Mooi hoor....wat een woordgebruik....erg mooi!....

ik begrijp alleen de laatste 2 zinnetjes niet zo >>>of blijft dat een geheim van de schrijver?

liefs,
Mariamne

Opgekomen na een wereld waarin ze enkel daalde in waarde.Enige liefde niet meer begreep.Enige liefde niet meer ontving
--> Opgekomen na gedaald

Ze verhaalt haar leven, ze toont haar woede, onmacht, pijn,
liefdesverdriet... Besef ...ze sterft van eenzaamheid
-->Gestorven na verhaald