Citaat:
Dreamerfly schreef op 14-03-2004 @ 14:12:
Ik begrijp het niet goed, het komt mij niet duidelijk over inhoudelijk. Wellicht zou je het inhoudelijk zelf eens nader kunnen gaan analyseren; wat houdt het voor je in/wat betekent het voor je? en dan eens verder kijken....
Overigens, vind ik, dat je wel wat hébt in je gedichten, je taalgebruik.
|
hmm, analyse is moeilijk omdat t vooral uit emotie is geschreven, een beetje automatisch, ik kan proberen mezelf te analyseren:
Gedicht 1:
Felle Kleuren
Harde Tonen
Lichte Tinten
Zachtjes Honen
Tegenstelling in beleid
Strekking tot oneindigheid
Ik denk dat dir gedicht vooral betrekking heeft tot mijn onzekerheid, ik weet niet zo goed wat ik wil (vandaar de tegenstellingen) Vooral om deze reden maak ik mijn keuze's te langzaam en met veel nadenken (beleid) en loop ik veel dingen mis (oneindigheid)
Gedicht 2:
Product van de geest
Spiegel van de ziel
Nooit groot geweest
Eeuwig infantiel
Wat niet groeit
heeft altijd ruimte
en als het bloeit
tikt zachtjes de tijd
en bloeit
in tegenstrijd
genegen- en geborgenheid
Dit doelt vooral op filosofische/politieke/sociale ideeën en idealen die ik heb. Uit angst voor de oordelen v/d buitenwereld breng ik ze niet naar buiten, waardoor ze niet ontwikkelen (eeuwig infantiel)
Het tweede stuk heeft denk ik betrekking op de manier waarop ik deze ideeën bescherm tegen mening/argumenten van anderen. Als je je mening klein houd zal het altijd passen binnen je eigen gedachtenpatroon en nooit naar buiten groeien. Er bestaat hierdoor ruimte om de dan nog beschutte ideeën te huizen en het groeien (met behulp van ideeën van anderen) tegen te gaan.
Misschien is de tegenstrijd wel de tegenstrijd met mijn wil om het naar buiten te brengen maar tegelijkertijd de angst om het naar buiten te brengen vanwege de beoordeling.
De genegenheid zou kunnen zijn ontstaan door de persoonlijke liefde jegens de ideeën die groeit naarmate de kritiek uitblijft.

en dankje voor je het compliment