wanneer naar een psycholoog?

[angel--1987]

heb een vraahje voor jullie
wanner vinden jullie dat je naar ene psycholoog kan/moet gaan?
vinden julile da je dat alleen moet doen als je echt depressief bent of als je je vaak kut voelt over elke keer dezelfde dingen of gewoon niet weet waarom maar dat het niet elke dag is dat e ook dagen zijn dat je je wel goed voelt.

Ik vind dat je niet persé deprie hoeft te zijn. Er zijn genoeg andere redenen om naar de psych te gaan. Bijvoorbeeld als je daar zelf heel erg de behoefte aan hebt.

[Quiana]

Je hoeft niet per se zwaar depressief te zijn of wat dan ook
om naar een psycholoog te 'mogen' gaan.

Als jijzelf of anderen denken dat er een reden toe is, kan/'mag'
je naar een psycholoog gaan, lijkt me.

[elledc]

Als je denkt dat iemand anders je zou kunnen helpen in je verdriet, pijn of leed of als je begrip nodig hebt dan is dit wel aan te raden denk ik.
Hoewel ik persoonlijk nooit naar een psych zou willen gaan, hoe moeilijk ik het soms ook heb.

[Miss Helena]

Dat verschilt per persoon. De één gaat sneller dan de ander, om compleet verschillende redenen. Als de behoefte er is moet je gaan, of als het écht nodig is en anderen je het (serieus) aanraden. Een psycholoog is er niet alleen voor depressies, hij/zij kan je met heel veel dingen op weg helpen.

[songeur]

Het lijkt mij erg fijn om mijn hart een keertje bij iemand uit te storten (en absoluut niet bij iemand die in het dagelijks leven ook maar iets met me te maken heeft). Is een psycholoog daar voor?

[Miss Helena]

songeur schreef op 16-03-2004 @ 18:14:
Het lijkt mij erg fijn om mijn hart een keertje bij iemand uit te storten (en absoluut niet bij iemand die in het dagelijks leven ook maar iets met me te maken heeft). Is een psycholoog daarvoor?

Dat zou kunnen, maar er zijn zoveel anderen bij wie je je hart uit kunt storten. En nee, dan bedoel ik geen bekenden, of iemand die iets met je te maken hebt. Denk bijv. eens aan een vertrouwenspersoon op school of een mentor (al staat deze iets dichterbij je, maar goed, het kan helpen)

[songeur]

Miss Helena schreef op 16-03-2004 @ 18:15:
Dat zou kunnen, maar er zijn zoveel anderen bij wie je je hart uit kunt storten. En nee, dan bedoel ik geen bekenden, of iemand die iets met je te maken hebt. Denk bijv. eens aan een vertrouwenspersoon op school of een mentor (al staat deze iets dichterbij je, maar goed, het kan helpen)

Ik zou niemand weten behalve mensen op school, maar dat wil ik juist absoluut niet.

[Miss Helena]

songeur schreef op 16-03-2004 @ 18:18:
Ik zou niemand weten behalve mensen op school, maar dat wil ik juist absoluut niet.

Waarom niet? Een vertrouwenspersoon houdt echt zijn mond wel hoor Misn dat je het er een keertje met je huisarts over kunt hebben? Je wilt je hart uitstorten zeg je, maar wil je dat eenmalig of vind je het nodig dat bij je 'problemen' geholpen wordt? Dat kan ik nl niet echt opmaken uit je post..

Ik zou naar een psycholoog gaan als je er zelf niet meer uit komt en graag even met een buitenstaander wil praten over wat je voelt en denkt. Zodat deze persoon je weer kan helpen je leven op de rails te krijgen. Ook zou ik eventjes langs de huisarts gaan want dan vergoed de verzekering het.. Anders niet geloof ik

[angel--1987]

oke, ik benhet ook met jullie eens
maar mijne vriendinnen vinden het dom omdat ik nu van mijn ouders naar een psycholoog meot om over van alles te praten en dingen helpen te verwerken.

en een vertrouwens person kan echt heel goed helpen. praat ook vaak met haar over die dingen en zij heeft het me ook aangeraden meestal prata ik nu elke week met dr om over de leuke dnigen inhet leven te praten

[songeur]

Miss Helena schreef op 16-03-2004 @ 18:21:
Waarom niet? Een vertrouwenspersoon houdt echt zijn mond wel hoor

Het lijkt me niet echt fijn gewoon, ik kan het niet zo goed uitleggen.

Misn dat je het er een keertje met je huisarts over kunt hebben? Je wilt je hart uitstorten zeg je, maar wil je dat eenmalig of vind je het nodig dat bij je 'problemen' geholpen wordt? Dat kan ik nl niet echt opmaken uit je post..

Dat weet ik ook niet echt. Soms denk ik: volgens mij stel ik me aan, ik vind mezelf zo zielig dat ik de problemen groter maak, enz. Nu kijk ik er al weer heel anders tegenaan dan vanmiddag Daarom twijfel ik ook of ik met iemand wil praten of niet. Als je je beter voelt erover, heb je het dan weggestopt, of is het dan toch allemaal niet zo erg, vraag ik me dan af.

Vage post is dit, sorry

[phensicske]

songeur schreef op 16-03-2004 @ 21:23:
[B]Het lijkt me niet echt fijn gewoon, ik kan het niet zo goed uitleggen.

Dat weet ik ook niet echt. Soms denk ik: volgens mij stel ik me aan, ik vind mezelf zo zielig dat ik de problemen groter maak, enz. Nu kijk ik er al weer heel anders tegenaan dan vanmiddag Daarom twijfel ik ook of ik met iemand wil praten of niet. Als je je beter voelt erover, heb je het dan weggestopt, of is het dan toch allemaal niet zo erg, vraag ik me dan af.

Vage post is dit, sorry

Ik kan je alleen zeggen dat ik me hetzelfde afvraag.

En ik voel me schuldig omdat ik even over mijn frustraties gesproken heb met een vage vriend en hij nu helemaal met me inzit, terwijl hij het véél moeilijker heeft.

[songeur]

phensicske schreef op 16-03-2004 @ 23:47:
Ik kan je alleen zeggen dat ik me hetzelfde afvraag.

En ik voel me schuldig omdat ik even over mijn frustraties gesproken heb met een vage vriend en hij nu helemaal met me inzit, terwijl hij het véél moeilijker heeft.

Het ene moment denk ik: het zal de puberteit wel zijn en het volgende moment: later heb ik er spijt van als ik niet ben gaan praten.

Maar eigenlijk heb ik dit topic nu een beetje geclaimd, mijn excuses daarvoor aan de TS. Dus ontopic: naar een psycholoog gaan is natuurlijk nooit 'dom' (zeker niet als het om een echt probleem gaat ). Leg ze gewoon een keer goed uit wat een psycholoog doet. Dat psychologen niet alleen voor gestoorde mensen zijn, maar er ook voor zijn als mensen ergens zelf niet uit komen, enz. En dat je het stom vindt dat zij er zo over denken.

[Andora]

ik denk dat je naar een psy moet gaan als je de behoefte eraan hebt. Als je bijvoorbeeld steeds t zelfde probleem tegenkomt en daar dus last van hebt, is dat ook wel een goede reden.

Nee, je hoeft niet per se depressief te zijn of te denken dat je dat bent.

Als je ergens tegenaanloopt kun je eerst in je omgeving mensen zoeken waar je mee kunt praten en die je misschien kunnen helpen. Soms heb je hier genoeg aan, soms niet. Soms heb je iemand nodig die er genoeg van af weet. Degene die beoordeelt of je dat nodig hebt, ben jijzelf. Je moet je keuze vooral niet door anderen laten beïnvloeden, omdat alleen jij kunt weten hoe erg het nodig is.

Wel is belangrijk om, als je gaat, er 100% voor te gaan en er veel voor over te hebben. Het effectiefst is hulp als je het echt WILT.

Stel jezelf de vraag: Denk ik dat ik er op vooruit ga of denk ik dat ik stiekem toch niet wil?

[phensicske]

Je moet het eigenlijk niet direct zo hoog zoeken, vind ik.
Ik zou eerst eens raad vragen aan het JAC als jullie dat hebben in Nederland. (Jongeradviescentrum)
Als je je daar niet geholpen voelt eens naar de huisdokter en zijn mening vragen...

Niet zo opeens naar een psych.

Ik doe het nu ook op die manier.

[ilse]

jeugdzorg misschien??

als je het zelf echt helemaal niet meer ziet zitten.. vond ik destijds