We vliegen laag over donkere schaduwen
waar op klaar lichte dag geen leven
te zien is en weten niet waar te gaan,
waar de zon zal vallen en de dagen
energie naar morgen zullen geven
Het regent hier niet maar de lucht zucht
koud om mijn bevroren rode oren heen,
ik kan wel zoeken maar antwoorden
bestaan waarschijnlijk niet, daar deze
onverklaarbare verschijning al snel verdween
Zelfs de vraag moet ik schuldig blijven
en gedachten denken niet, bang
is alles dat ik nu kan zijn, want weet je,
je kwam zo vaak, verwarmde me,
ik hield je vast, maar je bleef nooit lang
Laat mij dan maar het eeuwige donker zijn
iets beters bracht je me nimmer tevoor,
want hoe ik je ook mis en mijn hart
aan je beschadigd heb, ik kan wel treuren
maar tijd en leven gaan gewoon door
|