23-03-2004, 16:45
|
|
|
Daar zat ik dan op de bank, in mijn nieuwe 'thuis', met naast me drie messen. Bloed drupte langs mijn been. Hoe het zover had kunnen komen, wist ik niet. Ik had nooit gedacht dat ik zoiets raars zou doen. Ik, een nuchter meisje van achttien jaar, wiens leven er ooit zo rooskleurig uitzag. Totdat Nils me verliet.
Hij vertrouwde me niet meer, zei hij. Ik ben nooit vreemdgegaan. Alleen voordat ik hem leerde kennen, was daar die ander. Marcel. Die lieve, sympathieke jongeman van tien jaar ouder. Ik wist niet wat ik met mijn gevoelens moest, dus schreef ik het maar van me af. Totdat ik Nils leerde kennen. Nils was lief, aantrekkelijk, had een goed gevoel voor humor. Precies het soort jongen dat ik zocht, met zijn lange donkere haren en sikje. Hij was mijn eerste vriend. Voor hem durfde ik nooit een relatie aan. Bang om gekwetst te worden. Bang dat mijn vader me een slet zou vinden als het na drie weken zou mislopen. Maar met Nils zou het anders worden... Toen ik ongeveer twee maanden een relatie had met Nils, trok hij bij me in. Dat kon ook niet echt anders, want zijn moeder werd verliefd op mijn vader. En dat was wederzijds. Ik begon steeds meer van Nils te houden. Mijn gevoelens voor Marcel verdwenen. Ik schreef dus ook niet meer. De briefjes die ik van tevoren had geschreven, had ik in een lade van mijn bureau gelegd, om ze daarna te vergeten. Een kleine maand geleden, op een zaterdagnacht, ging het mis. Nils en ik waren uit. We kregen ruzie. Ik ben naar huis gefietst. Toen ik thuis kwam, was Nils er al. Onze ruzie zette zich voort. Op een gegeven moment is hij in de auto gestapt en weggereden. Ik ben maar naar boven gegaan, en in bed gaan liggen. Net toen ik in bed lag, belde hij op m'n mobieltje. Hij was erg agressief. Hij zou het me thuis wel eens even komen duidelijk maken, zei hij. Na tien minuten hoorde ik de voordeur slaan en hoorde ik voetstappen op de trap. Mijn kamerdeur vloog open. ''Kijk me aan!'' schreeuwde Nils. ''Nee!'' schreeuwde ik terug. ''Kijk me aan, kutwijf!'' Om z'n woorden kracht bij te zetten, begon hij aan m'n haren te trekken. Wat er daarna gebeurde, weet ik niet zo goed meer. Ik werd opeens omhoog getild, en belandde met mijn blote knieen op de harde vloer. Daarna kreeg ik een klap op mijn hoofd. In de tussentijd waren mijn vader en zijn moeder wakker geworden. Zijn moeder dirigeerde ons naar beneden. Eenmaal beneden ben ik meteen weer terug naar boven gegaan, en uiteindelijk in slaap gevallen. Mijn vader is me nog wakker komen maken, om te vragen wat er precies gebeurd was en om te vragen of ik Nils nog bij me in bed wou hebben. Ik weet dat het misschien raar is, maar ik had Nils meteen na zijn daden al vergeven. Zoveel hield ik van hem. Een paar uur later kwam Nils naar boven, na lang gepraat te hebben met de ouders. Zachtjes bood hij zijn excuses aan. Ik kroop tegen hem aan, aaide over zijn bol, vroeg wat hem bezielde. Hij wist het ook niet. Hij voelde zich ontzettend schuldig.. Willen jullie meer? Dan hoor ik het graag... 
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
23-03-2004, 17:17
|
|
Verwijderd
|
Je schrijft opzich wel leuk.
|
|
23-03-2004, 17:20
|
|
|
|
Dank je.. Maar moet ik meer schrijven?
|
|
23-03-2004, 17:55
|
|
|
Het doet me een beetje aan een cliche beeld denken van niet hoog opgeleidde ouders in een arbeiderswijkje met weinig geld en niet zulke geweldige normen en waarden.
Dat staat me niet zo aan, maar het schrijven opzich is nog niet zo rampzalig. Ik heb nu niet echt zoiets van: meer, meer!, maar waarom zou je stoppen met schrijven, dat vind ik ook weer wat overdreven... succes ermee! Charlotte [edit]het verhaal begint niet heel snel, maar naar mate het verhaal verder komt loopt het ook steeds sneller, misschien zelfs iets te snel! probeer daar eens op te letten zou ik zeggen...[/edit]
__________________
ja, maar...
|
|
23-03-2004, 22:07
|
|
|
|
Ik weet dat het cliche is misschien, maar het is dan ook gebaseerd op waargebeurde feiten. Misschien dat het juist daarom cliche is?
|
|
24-03-2004, 08:10
|
||
|
|
Citaat:
Ja, misschien is het daarom wel cliche, want dat heb ik zelf ook wanneer ik er waargebeurde delen doorheen laat lopen, dan wordt mijn verhaal ook veel te cliche... Charlotte
__________________
ja, maar...
|
|
|
31-03-2004, 17:57
|
|
|
|
Het sprak me best aan, en ik wil ook wel graag dat je meer schrijft. het beginstukje, met die drie messen en bloed, ik vraag me nog af wat dat is, dus schrijf maar meer!
__________________
Digital ash in a digital urn.
|
|
06-04-2004, 20:04
|
|
|
Doe er nog maar een stukje achteraan.
__________________
He who goes to bed with itchy but, wakes up with smelly finger.
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Soortgelijke topics
|
||||
| Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
| Verhalen & Gedichten |
Zomaar een puberale zoektocht Lalala1111 | 10 | 03-07-2005 11:12 | |
| Verhalen & Gedichten |
[dagboek] het dagboek van een junkie (kort) CyWu | 42 | 19-01-2005 15:05 | |
| Verhalen & Gedichten |
Herfst (een stuk van een verhaal) horsepills | 3 | 04-03-2004 19:55 | |
| Verhalen & Gedichten |
[Kort iets] Zomaar een stukje Flshman | 13 | 08-09-2003 17:37 | |
| Verhalen & Gedichten |
'k heb zomaar een begin voor een verhaal of zo gemaakt. prinses eowyn | 3 | 18-01-2003 13:20 | |
| Liefde & Relatie |
contact leggen met een leuke meid Dotcom | 13 | 05-03-2002 16:14 | |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 02:53.
Adverteren