Frank [uki verhaaltje]

[pfano]

Wow wat was dat,..? Te snel raasde de trein voorbij het moestuintje waarin een klein vervallen huisje staat. Een rare steek van schrik voelde Frank ervan in zijn buik. Al is het de zoveelste keer dat hij langs dit moestuintje rijd, nu pas valt hem het raampje op wat in het oude vervallen huisje zit. Achter het raampje was iets. Het leek net of er iemand door het doorheen keek, op zich is dat niet vreemd, maar het voelt het zo vreemd, het leek net of diegene op hem zat te wachten, alleen om zijn gezicht te laten zien. Waarom?, misschien om hem bang te maken? Wat was het eigenlijk? Echt duidelijke lichaamsvormen kon hij niet zien. Het leek meer een schim, alleen de ogen vielen Frank zo op, het waren vragende, doordringende ogen. Brr,... hij krijgt er kippenvel van. Maar wat was het nou?, vraagt Frank zich af, zag ik het zo vaag omdat het donker in het huisje was?.. En waarom keek hij zo akelig naar me?, alsof hij me betrapte van iets, maar dat kan helemaal niet. Ik zit in de trein, ik mag naar buiten kijken. En dat ik hem daar toevallig had gezien, kan ik ook niets aan doen! Terwijl Frank met deze gedachtes hij nog hard aan het denken is stopt de trein zonder dat hij er erg in heeft. Mensen stappen uit. En nieuwe mensen stappen in. Al dromend kijkt hij uit het raampje. Dan opeens staan recht voor zijn neus diezelfde vragende, doordringende ogen. Nog geen 5 cm afstand zit er tussen. Het kippenvel springt op Frank z’n hoofdharen. Verstijfd van de schrik blijft hij kijken. Maar hij wil niet kijken. Dan hoort hij zijn naam roepen. Het is een heldere vrouwen stem. Frank,…Frank..! Hij voelt een hand op zijn schouder die hem zachtjes heen en weer schud. Frank…Frank hoort hij nog een keer.

*frank schrikt wakker en realiseert dat het maar een droom was*



Dit verhaaltje heb ik net verzonnen,..ik wilde het nog afmaken,...maar daar had ik geen zin meer in,...vandaar dat flauwe einde
maar ik wil jullie kritiek (motiveer het dan ook a.u.b.) graag horen

doeidoei

evi schreef op 07-06-2004 @ 18:57 :
Wow wat was dat,..? waarom die komma? Te snel raasde de trein voorbij het moestuintje waarin een klein vervallen huisje staat. hoezo te snel ? Een rare steek van schrik voelde Frank ervan in zijn buik. zinsbouw niet ideaal... Al is het de zoveelste keer dat hij langs dit moestuintje rijd, nu pas valt hem het raampje op wat in het oude vervallen huisje zit. je gebruikt tegenwoordige tijd en verleden tijd door elkaar, zonde Achter het raampje was iets. Het leek net of er iemand door het doorheen keek, op zich is dat niet vreemd, maar het voelt het zo vreemd, het leek net of diegene op hem zat te wachten, alleen om zijn gezicht te laten zien. doe je het weer Waarom?, misschien om hem bang te maken? na een ? stopt de zin, dan hoeft er geen komma meer achter, want de zin is al voorbij. En beginnen met hoofdletter! Wat was het eigenlijk? Echt duidelijke lichaamsvormen kon hij niet zien. Het leek meer een schim, alleen de ogen vielen Frank zo op, het waren vragende, doordringende ogen. Brr,... hij krijgt er kippenvel van. en alweer verleden en heden doorelkaar heen Maar wat was het nou?, vraagt Frank zich af, aanhalingstekens? en hoezo ''was'' ? Het ding is er nog steeds? zag ik het zo vaag omdat het donker in het huisje was?.. aanhalingstekens... En waarom keek hij zo akelig naar me?, alsof hij me betrapte van iets, maar dat kan helemaal niet. Ik zit in de trein, ik mag naar buiten kijken. En dat ik hem daar toevallig had gezien, kan ik ook niets aan doen! Terwijl Frank met deze gedachtes hij nog hard aan het denken is nog maar zelden zo'n vage zin gelezen , en das geen compliment stopt de trein zonder dat hij er erg in heeft. Mensen stappen uit. En nieuwe mensen stappen in. En weglaten Al dromend kijkt hij uit het raampje. Dan opeens staan recht voor zijn neus diezelfde vragende, doordringende ogen. Nog geen 5 cm afstand zit er tussen. Het kippenvel springt op Frank z’n hoofdharen. sinds wanneer krijg je kippenvel op je haar? Verstijfd van de schrik blijft hij kijken. Maar hij wil niet kijken. Dan hoort hij zijn naam roepen. Het is een heldere vrouwen stem. vrouwenstem aan elkaar Frank,…Frank..! Hij voelt een hand op zijn schouder die hem zachtjes heen en weer schud. Frank…Frank hoort hij nog een keer. aanhalingstekens?

*frank schrikt wakker en realiseert dat het maar een droom was*

heel jammer van het einde!

Dit verhaaltje heb ik net verzonnen,..ik wilde het nog afmaken,...maar daar had ik geen zin meer in,...vandaar dat flauwe einde
maar ik wil jullie kritiek (motiveer het dan ook a.u.b.) graag horen

doeidoei

Nou, dat is bij deze gedaan. Het verhaal is op zich wel leuk, maar wel vaag. Soms is de bedoeling of betekenis vrij onscherp en dat maakt het doorlezen wat moeilijker. Probeer op je tijden te letten en schrijf eens een langer verhaal!

Grimmie

[pfano]

Grim schreef op 07-06-2004 @ 19:14 :
Nou, dat is bij deze gedaan. Het verhaal is op zich wel leuk, maar wel vaag. Soms is de bedoeling of betekenis vrij onscherp en dat maakt het doorlezen wat moeilijker. Probeer op je tijden te letten en schrijf eens een langer verhaal!

Grimmie

...jah ik heb een beetje rara puntjes,..en komma's taal ontwikkeld,..niet zo goed dus...

maar okej,..bedankt dan kan ik er aan werken

Mooizo

[Astuanax]

Ik kan je niet harder afbreken dan 'grimmie' al heeft gedaan...(spijtig )
Volgende keer hopelijk een langer en duidelijker verhaal...

Astuanax schreef op 07-06-2004 @ 20:46 :
Ik kan je niet harder afbreken dan 'grimmie' al heeft gedaan...(spijtig )

we breken elkaar niet af! we proberen elkaar te helpen, zoals ik bij deze vriendelijke jongedame heb gedaan

Volgende keer hopelijk een langer en duidelijker verhaal...

Helemaal mee eens!

[Astuanax]

Grim schreef op 07-06-2004 @ 21:07 :
we breken elkaar niet af! we proberen elkaar te helpen, zoals ik bij deze vriendelijke jongedame heb gedaan

uhuh