Geschreven uit pure waanhoop op een prijskaartje onder het werk.
Geketend als versmolten staal voor het scherpste zwaard ben ik
aan jou met mijn ogen
jou volgend bij iedere stap
klopt mijn hart vol liefde
wanneer je mij aankijkt en je zachte lippen
schilderen in de lucht en ik geniet
van de symfonie die zij voortbrengen in mij
straalt de zon als op een warme zomerdag wanneer jij
je haren laat golven als de zwoele wind waaiend aan het strand
terwijl je lacht en ik huil van de liefde die diep in mijn borst brandt.
Ik wens jullie mening hierover
,
alvast bedankt!